1Davut İsrail'deki bütün seçme adamları topladı. Sayıları otuz bin kişiydi. (1 Ta 13:1; 1 Ta 16:1)2Böylece Davut'la ordusu, sandığın üzerindeki Keruvlar arasında taht kuran Her Şeye Egemen RAB'bin adıyla anılan Tanrı'nın Sandığı'nı getirmek için Baale-Yahuda'ya gittiler.3-4Tanrı'nın Sandığı'nı Avinadav'ın tepedeki evinden alıp yeni bir arabaya koydular. Tanrı'nın Sandığı'nı taşıyan yeni arabayı Avinadav'ın oğulları Uzza'yla Ahyo sürüyordu. Ahyo sandığın önünden yürüyordu.5Bu arada Davut'la bütün İsrail halkı da RAB'bin önünde lir, çenk, tef, çıngırak ve ziller eşliğinde ezgiler okuyarak var güçleriyle[1] bu olayı kutluyorlardı.6Nakon'un harman yerine vardıklarında öküzler tökezledi. Bu nedenle Uzza elini uzatıp Tanrı'nın Sandığı'nı tuttu.7RAB Tanrı saygısızca davranan Uzza'ya öfkelenerek onu orada yere çaldı. Uzza Tanrı'nın Sandığı'nın yanında öldü.8Davut, RAB'bin Uzza'yı cezalandırmasına öfkelendi. O günden bu yana oraya Peres-Uzza[2] denilir.9Davut o gün RAB'den korkarak, ‹‹RAB'bin Sandığı nasıl olur da bana gelir?›› diye düşündü.10RAB'bin Sandığı'nı Davut Kenti'ne götürmek istemedi. Bunun yerine sandığı Gatlı Ovet-Edom'un evine götürdü.11RAB'bin Sandığı Gatlı Ovet-Edom'un evinde üç ay kaldı. RAB Ovet-Edom'u ve bütün ailesini kutsadı.12‹‹Tanrı'nın Sandığı'ndan ötürü RAB Ovet-Edom'un ailesini ve ona ait her şeyi kutsadı›› diye Kral Davut'a bildirildi. Böylece Davut gidip Tanrı'nın Sandığı'nı Ovet-Edom'un evinden Davut Kenti'ne sevinçle getirdi.13RAB'bin Sandığı'nı taşıyanlar altı adım atınca, Davut bir boğayla besili bir dana kurban etti.14Keten efod kuşanmış Davut, RAB'bin önünde var gücüyle oynuyordu.15Davut'la bütün İsrail halkı, sevinç naraları ve boru sesi eşliğinde RAB'bin Sandığı'nı getiriyorlardı.16RAB'bin Sandığı Davut Kenti'ne varınca, Saul'un kızı Mikal pencereden baktı. RAB'bin önünde oynayıp zıplayan Kral Davut'u görünce, onu küçümsedi.17RAB'bin Sandığı'nı getirip Davut'un bu amaçla kurduğu çadırın içindeki yerine koydular. Davut RAB'be yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundu.18Yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, Her Şeye Egemen RAB'bin adıyla halkı kutsadı.19Ardından kadın erkek herkese, bütün İsrail topluluğuna birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı. Sonra herkes evine döndü.20Davut ailesini kutsamak için eve döndüğünde, Saul'un kızı Mikal onu karşılamaya çıktı. Davut'a şöyle dedi: ‹‹İsrail Kralı bugün ne güzel bir ün kazandırdı kendine! Değersiz biri gibi, kullarının cariyeleri önünde soyundun.››21Davut, ‹‹Baban ve bütün soyu yerine beni seçen ve halkı İsrail'e önder atayan RAB'bin önünde oynadım!›› diye karşılık verdi, ‹‹Evet, RAB'bin önünde oynayacağım.22Üstelik kendimi bundan daha da küçük düşüreceğim, hiçe sayacağım. Ama sözünü ettiğin o cariyeler beni onurlandıracaklar.››23Saul'un kızı Mikal'ın ölene dek çocuğu olmadı.
2.Samuel 6
New International Version
The ark brought to Jerusalem
1David again brought together all the able young men of Israel – thirty thousand.2He and all his men went to Baalah[1] in Judah to bring up from there the ark of God, which is called by the Name,[2] the name of the Lord Almighty, who is enthroned between the cherubim on the ark. (1 Ta 13:6)3They set the ark of God on a new cart and brought it from the house of Abinadab, which was on the hill. Uzzah and Ahio, sons of Abinadab, were guiding the new cart4with the ark of God on it,[3] and Ahio was walking in front of it.5David and all Israel were celebrating with all their might before the Lord, with castanets,[4] harps, lyres, tambourines, rattles and cymbals. (1 Ta 13:8)6When they came to the threshing-floor of Nakon, Uzzah reached out and took hold of the ark of God, because the oxen stumbled.7The Lord’s anger burned against Uzzah because of his irreverent act; therefore God struck him down, and he died there beside the ark of God.8Then David was angry because the Lord’s wrath had broken out against Uzzah, and to this day that place is called Perez Uzzah.[5]9David was afraid of the Lord that day and said, ‘How can the ark of the Lord ever come to me?’10He was not willing to take the ark of the Lord to be with him in the City of David. Instead, he took it to the house of Obed-Edom the Gittite.11The ark of the Lord remained in the house of Obed-Edom the Gittite for three months, and the Lord blessed him and his entire household.12Now King David was told, ‘The Lord has blessed the household of Obed-Edom and everything he has, because of the ark of God.’ So David went to bring up the ark of God from the house of Obed-Edom to the City of David with rejoicing.13When those who were carrying the ark of the Lord had taken six steps, he sacrificed a bull and a fattened calf.14Wearing a linen ephod, David was dancing before the Lord with all his might,15while he and all Israel were bringing up the ark of the Lord with shouts and the sound of trumpets.16As the ark of the Lord was entering the City of David, Michal daughter of Saul watched from a window. And when she saw King David leaping and dancing before the Lord, she despised him in her heart.17They brought the ark of the Lord and set it in its place inside the tent that David had pitched for it, and David sacrificed burnt offerings and fellowship offerings before the Lord.18After he had finished sacrificing the burnt offerings and fellowship offerings, he blessed the people in the name of the Lord Almighty.19Then he gave a loaf of bread, a cake of dates and a cake of raisins to each person in the whole crowd of Israelites, both men and women. And all the people went to their homes.20When David returned home to bless his household, Michal daughter of Saul came out to meet him and said, ‘How the king of Israel has distinguished himself today, going around half-naked in full view of the slave girls of his servants as any vulgar fellow would!’21David said to Michal, ‘It was before the Lord, who chose me rather than your father or anyone from his house when he appointed me ruler over the Lord’s people Israel – I will celebrate before the Lord.22I will become even more undignified than this, and I will be humiliated in my own eyes. But by these slave girls you spoke of, I will be held in honour.’23And Michal daughter of Saul had no children to the day of her death.