1-2Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci Köyü'ne geldiklerinde İsa, iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, ‹‹Karşınızdaki köye gidin›› dedi, ‹‹Hemen orada bağlı bir dişi eşek ve yanında bir sıpa bulacaksınız. Onları çözüp bana getirin.3Size bir şey diyen olursa, ‹Rab'bin bunlara ihtiyacı var, hemen geri gönderecek› dersiniz.››4Bu olay, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:5‹‹Siyon kızına deyin ki, ‹İşte, alçakgönüllü Kralın, Eşeğe, evet sıpaya, Eşek yavrusuna binmiş Sana geliyor.› ››6Öğrenciler gidip İsa'nın kendilerine buyurduğu gibi yaptılar.7Eşekle sıpayı getirip üzerlerine giysilerini yaydılar, İsa sıpaya bindi.8Halkın büyük bir bölümü giysilerini yolun üzerine serdi. Bazıları da ağaçlardan dal kesip yola seriyordu.9Önden giden ve arkadan gelen kalabalıklar şöyle bağırıyorlardı: ‹‹Davut Oğlu'na hozana! Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun, En yücelerde hozana!››10İsa Yeruşalim'e girdiği zaman bütün kent, ‹‹Bu kimdir?›› diyerek çalkandı.11Kalabalıklar, ‹‹Bu, Celile'nin Nasıra Kenti'nden Peygamber İsa'dır›› diyordu.
İsa Satıcıları Tapınaktan Kovuyor
12İsa, tapınağın avlusuna girerek oradaki bütün alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi. (Mar 11:15; Luk 19:45; Yu 2:13)13Onlara şöyle dedi: ‹‹ ‹Evime dua evi denecek› diye yazılmıştır. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz!››14İsa tapınaktayken kendisine gelen kör ve kötürümleri iyileştirdi.15Ne var ki, başkâhinlerle din bilginleri, O'nun yarattığı harikaları ve tapınakta, ‹‹Davut Oğlu'na hozana!›› diye bağıran çocukları görünce öfkelendiler.16İsa'ya, ‹‹Bunların ne söylediğini duyuyor musun?›› diye sordular. ‹‹Duyuyorum›› dedi İsa. ‹‹Siz şu sözü hiç okumadınız mı? ‹Küçük çocukların ve emziktekilerin dudaklarından kendine övgüler döktürdün.› ››17İsa onları bırakıp kentten çıktı. Beytanya'ya dönüp geceyi orada geçirdi.
Meyvesiz İncir Ağacı
18İsa sabah erkenden kente dönerken acıkmıştı. (Mar 11:12)19Yol kenarında gördüğü bir incir ağacına yaklaştı. Ağaçta yapraktan başka bir şey bulamayınca ağaca, ‹‹Artık sonsuza dek sende meyve yetişmesin!›› dedi. İncir ağacı o anda kurudu.20Öğrenciler bunu görünce şaşkına döndüler. ‹‹İncir ağacı birdenbire nasıl kurudu?›› diye sordular.21İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, eğer imanınız olur da kuşku duymazsanız, yalnız incir ağacına olanı yapmakla kalmazsınız; şu dağa, ‹Kalk, denize atıl› derseniz, dediğiniz olacaktır.22İmanla dua ederseniz, dilediğiniz her şeyi alırsınız.››
İsa'nın Yetkisi
23İsa tapınağa girmiş öğretiyordu. Bu sırada başkâhinler ve halkın ileri gelenleri O'nun yanına gelerek, ‹‹Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bu yetkiyi sana kim verdi?›› diye sordular. (Mar 11:27; Luk 20:1)24İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Ben de size bir soru soracağım. Bana yanıt verirseniz, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim.25Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi, Tanrı'dan mı, insanlardan mı?›› Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: ‹‹ ‹Tanrı'dan› dersek, bize, ‹Öyleyse ona niçin inanmadınız?› diyecek.26Yok eğer ‹İnsanlardan› dersek... Halkın tepkisinden korkuyoruz. Çünkü herkes Yahya'yı peygamber sayıyor.››27İsa'ya, ‹‹Bilmiyoruz›› diye yanıt verdiler. İsa, ‹‹Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim›› dedi.
İki Oğul Benzetmesi
28‹‹Ama şuna ne dersiniz? Bir adamın iki oğlu vardı. Adam birincisine gidip, ‹Oğlum, git bugün bağda çalış› dedi.29‹‹Oğlu, ‹Gitmem!› dedi. Ama sonra pişman olup gitti.30‹‹Adam ikinci oğluna gidip aynı şeyi söyledi. O, ‹Olur, efendim› dedi, ama gitmedi.31‹‹İkisinden hangisi babasının isteğini yerine getirmiş oldu?›› ‹‹Birincisi›› diye karşılık verdiler. İsa da onlara, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, vergi görevlileriyle fahişeler, Tanrı'nın Egemenliği'ne sizden önce giriyorlar›› dedi.32‹‹Yahya size doğruluk yolunu göstermeye geldi, ona inanmadınız. Oysa vergi görevlileriyle fahişeler ona inandılar. Siz bunu gördükten sonra bile pişman olup ona inanmadınız.››
Bağ Kiracıları Benzetmesi
33‹‹Bir benzetme daha dinleyin: Toprak sahibi bir adam, bağ dikti, çevresini çitle çevirdi, üzüm sıkma çukuru kazdı, bir de bekçi kulesi yaptı. Sonra bağı bağcılara kiralayıp yolculuğa çıktı. (Mar 12:1; Luk 20:9)34Bağbozumu yaklaşınca, üründen kendisine düşeni almaları için kölelerini bağcılara yolladı. (Mar 11:1; Luk 19:28; Yu 12:12)35Bağcılar adamın kölelerini yakaladı, birini dövdü, birini öldürdü, ötekini de taşladı.36Bağ sahibi bu kez ilkinden daha çok sayıda köle yolladı. Bağcılar bunlara da aynı şeyi yaptılar.37Sonunda bağ sahibi, ‹Oğlumu sayarlar› diyerek bağcılara onu yolladı.38‹‹Ama bağcılar adamın oğlunu görünce birbirlerine, ‹Mirasçı bu; gelin, onu öldürüp mirasına konalım› dediler.39Böylece onu yakaladılar, bağdan atıp öldürdüler.40Bu durumda bağın sahibi geldiği zaman bağcılara ne yapacak?››41İsa'ya şu karşılığı verdiler: ‹‹Bu korkunç adamları korkunç bir şekilde yok edecek; bağı da, ürününü kendisine zamanında verecek olan başka bağcılara kiralayacak.››42İsa onlara şunu sordu: ‹‹Kutsal Yazılar'da şu sözleri hiç okumadınız mı? ‹Yapıcıların reddettiği taş, İşte köşenin baş taşı oldu. Rab'bin işidir bu, Gözümüzde harika bir iş!›43‹‹Bu nedenle size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği sizden alınacak ve bunun ürünlerini yetiştiren bir ulusa verilecek.44‹‹Bu taşın üzerine düşen, paramparça olacak; taş da kimin üzerine düşerse, onu ezip toz edecek.››45Başkâhinler ve Ferisiler, İsa'nın anlattığı benzetmeleri duyunca bunları kendileri için söylediğini anladılar.46O'nu tutuklamak istedilerse de, halkın tepkisinden korktular. Çünkü halk, O'nu peygamber sayıyordu.
Matta 21
English Standard Version
The Triumphal Entry
1Now when they drew near to Jerusalem and came to Bethphage, to the Mount of Olives, then Jesus sent two disciples, (Zek 14:4; Mat 24:3; Mat 26:30; Mar 11:1; Mar 14:13; Luk 19:29; Yu 8:1; Yu 12:12; Elç 1:12)2saying to them, “Go into the village in front of you, and immediately you will find a donkey tied, and a colt with her. Untie them and bring them to me.3If anyone says anything to you, you shall say, ‘The Lord needs them,’ and he will send them at once.”4This took place to fulfill what was spoken by the prophet, saying, (Mat 1:22)5“Say to the daughter of Zion, ‘Behold, your king is coming to you, humble, and mounted on a donkey, on a colt,[1] the foal of a beast of burden.’” (Yşa 62:11; Zek 9:9; Mat 11:29)6The disciples went and did as Jesus had directed them.7They brought the donkey and the colt and put on them their cloaks, and he sat on them.8Most of the crowd spread their cloaks on the road, and others cut branches from the trees and spread them on the road. (2 Kr 9:13)9And the crowds that went before him and that followed him were shouting, “Hosanna to the Son of David! Blessed is he who comes in the name of the Lord! Hosanna in the highest!” (Mez 118:25; Mez 118:26; Mez 148:1; Mat 20:30; Mat 23:39; Luk 2:14; Va 7:10)10And when he entered Jerusalem, the whole city was stirred up, saying, “Who is this?” (Mar 11:11)11And the crowds said, “This is the prophet Jesus, from Nazareth of Galilee.” (Mat 2:23; Mat 21:46; Mar 6:15; Luk 7:16; Luk 9:8; Luk 9:19; Luk 13:33; Luk 24:19; Yu 1:21; Yu 4:19; Yu 6:14; Yu 7:40; Yu 9:17)
Jesus Cleanses the Temple
12And Jesus entered the temple[2] and drove out all who sold and bought in the temple, and he overturned the tables of the money-changers and the seats of those who sold pigeons. (Çık 30:13; Lev 1:14; Lev 5:7; Lev 12:8; Mar 11:15; Luk 2:24; Luk 19:45; Yu 2:14)13He said to them, “It is written, ‘My house shall be called a house of prayer,’ but you make it a den of robbers.” (Yşa 56:7; Yer 7:11)14And the blind and the lame came to him in the temple, and he healed them. (Mat 11:5; Mat 15:31)15But when the chief priests and the scribes saw the wonderful things that he did, and the children crying out in the temple, “Hosanna to the Son of David!” they were indignant, (Mat 21:9; Luk 19:39)16and they said to him, “Do you hear what these are saying?” And Jesus said to them, “Yes; have you never read, “‘Out of the mouth of infants and nursing babies you have prepared praise’?” (Mez 8:2; Mat 11:25; Mat 12:3; Mat 12:5; Mat 19:4; Mat 21:42; Mat 22:31)17And leaving them, he went out of the city to Bethany and lodged there. (Mat 16:4; Mar 11:1; Mar 11:19; Luk 19:29; Luk 21:37; Luk 24:50; Yu 11:18)
Jesus Curses the Fig Tree
18In the morning, as he was returning to the city, he became hungry. (Mat 4:2; Mar 11:12; Mar 11:20)19And seeing a fig tree by the wayside, he went to it and found nothing on it but only leaves. And he said to it, “May no fruit ever come from you again!” And the fig tree withered at once. (Luk 13:6)20When the disciples saw it, they marveled, saying, “How did the fig tree wither at once?”21And Jesus answered them, “Truly, I say to you, if you have faith and do not doubt, you will not only do what has been done to the fig tree, but even if you say to this mountain, ‘Be taken up and thrown into the sea,’ it will happen. (Mez 46:2; Mat 17:20; Yu 14:12; Elç 10:20; Rom 4:20; Rom 14:23; 1 Ko 13:2; Yak 1:6; Va 8:8)22And whatever you ask in prayer, you will receive, if you have faith.” (Mat 7:7; Mat 21:21)
The Authority of Jesus Challenged
23And when he entered the temple, the chief priests and the elders of the people came up to him as he was teaching, and said, “By what authority are you doing these things, and who gave you this authority?” (Çık 2:14; Mat 26:55; Mar 11:27; Luk 20:1; Yu 1:25; Elç 4:7)24Jesus answered them, “I also will ask you one question, and if you tell me the answer, then I also will tell you by what authority I do these things.25The baptism of John, from where did it come? From heaven or from man?” And they discussed it among themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say to us, ‘Why then did you not believe him?’ (Mat 13:54; Mat 21:32; Luk 7:30; Luk 15:18; Luk 15:21; Yu 3:27)26But if we say, ‘From man,’ we are afraid of the crowd, for they all hold that John was a prophet.” (Mat 11:9; Mat 14:5; Mat 21:46; Yu 5:35)27So they answered Jesus, “We do not know.” And he said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.
The Parable of the Two Sons
28“What do you think? A man had two sons. And he went to the first and said, ‘Son, go and work in the vineyard today.’ (Mat 17:25; Mat 18:12; Mat 20:1; Mat 21:33)29And he answered, ‘I will not,’ but afterward he changed his mind and went. (Mat 21:32; Mat 27:3; İbr 7:21)30And he went to the other son and said the same. And he answered, ‘I go, sir,’ but did not go.31Which of the two did the will of his father?” They said, “The first.” Jesus said to them, “Truly, I say to you, the tax collectors and the prostitutes go into the kingdom of God before you. (Mat 12:28; Luk 7:29; Luk 7:37)32For John came to you in the way of righteousness, and you did not believe him, but the tax collectors and the prostitutes believed him. And even when you saw it, you did not afterward change your minds and believe him. (Özd 8:20; Mat 3:8; Mat 3:15; Mat 11:18; Mat 21:25; Mat 21:29; Luk 3:12; 2 Pe 2:21)
The Parable of the Tenants
33“Hear another parable. There was a master of a house who planted a vineyard and put a fence around it and dug a winepress in it and built a tower and leased it to tenants, and went into another country. (Mez 80:8; Ezg 8:11; Yşa 5:1; Yşa 5:2; Mat 21:28; Mat 25:14; Mar 12:1; Mar 13:34; Luk 20:9)34When the season for fruit drew near, he sent his servants[3] to the tenants to get his fruit. (Mat 21:33)35And the tenants took his servants and beat one, killed another, and stoned another. (2 Ta 24:19; 2 Ta 24:21; 2 Ta 36:15; Neh 9:26; Yer 37:15; Yer 38:6; Mat 5:12; Mat 22:6; Mat 23:34; Mat 23:37; Yu 10:31; Elç 7:52; Elç 7:59; 2 Ko 11:24; 1 Se 2:15; İbr 11:36)36Again he sent other servants, more than the first. And they did the same to them. (Mat 22:4)37Finally he sent his son to them, saying, ‘They will respect my son.’38But when the tenants saw the son, they said to themselves, ‘This is the heir. Come, let us kill him and have his inheritance.’ (1 Kr 21:19; Yu 1:11; Rom 8:17; İbr 1:2)39And they took him and threw him out of the vineyard and killed him. (İbr 13:12)40When therefore the owner of the vineyard comes, what will he do to those tenants?” (Mat 24:50; Mat 25:19)41They said to him, “He will put those wretches to a miserable death and let out the vineyard to other tenants who will give him the fruits in their seasons.” (Mat 8:11; Mat 21:43; Luk 19:27; Elç 13:46; Elç 18:6; Elç 28:28)42Jesus said to them, “Have you never read in the Scriptures: “‘The stone that the builders rejected has become the cornerstone;[4] this was the Lord’s doing, and it is marvelous in our eyes’? (Mez 118:22; Mat 21:16; Elç 4:11; 1 Pe 2:7)43Therefore I tell you, the kingdom of God will be taken away from you and given to a people producing its fruits. (Yşa 5:4; Yşa 5:7; Mat 3:10; Luk 14:24)44And the one who falls on this stone will be broken to pieces; and when it falls on anyone, it will crush him.”[5] (Yşa 8:14; Dan 2:34; Dan 2:44; Rom 9:32; 1 Pe 2:8)45When the chief priests and the Pharisees heard his parables, they perceived that he was speaking about them.46And although they were seeking to arrest him, they feared the crowds, because they held him to be a prophet. (Mat 21:11; Mat 21:26; Mat 26:4; Mar 11:18; Luk 19:47; Yu 7:25; Yu 7:30; Yu 7:44)