1Yeruşalim'den gelen Ferisiler ve bazı din bilginleri, İsa'nın çevresinde toplandılar.2O'nun öğrencilerinden bazılarının murdar, yani yıkanmamış ellerle yemek yediklerini gördüler.3Ferisiler, hatta bütün Yahudiler, atalarının töresi uyarınca ellerini iyice yıkamadan yemek yemezler.4Çarşıdan dönünce de, yıkanmadan yemek yemezler. Ayrıca kâse, testi ve bakır kapların yıkanmasıyla ilgili başka birçok töreye de uyarlar.5Ferisiler ve din bilginleri İsa'ya, ‹‹Öğrencilerin neden atalarımızın töresine uymuyorlar, niçin murdar ellerle yemek yiyorlar?›› diye sordular.6İsa onları şöyle yanıtladı: ‹‹Yeşaya'nın siz ikiyüzlülerle ilgili peygamberlik sözü ne kadar yerindedir! Yazmış olduğu gibi, ‹Bu halk, dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.7Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.›8Siz Tanrı buyruğunu bir yana bırakmış, insan töresine uyuyorsunuz.››9İsa onlara ayrıca şunu söyledi: ‹‹Kendi törenizi sürdürmek için Tanrı buyruğunu bir kenara itmeyi ne de güzel beceriyorsunuz!10Musa, ‹Annene babana saygı göstereceksin› ve, ‹Annesine ya da babasına söven kesinlikle öldürülecektir› diye buyurmuştu.11-12Ama siz, ‹Eğer bir adam annesine ya da babasına, benden alacağın bütün yardım kurbandır, yani Tanrı'ya adanmıştır derse, artık annesi ya da babası için bir şey yapmasına izin yok› diyorsunuz.13Böylece kuşaktan kuşağa aktardığınız törelerle Tanrı'nın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. Buna benzer daha birçok şey yapıyorsunuz.››14İsa, halkı yine yanına çağırıp onlara, ‹‹Hepiniz beni dinleyin ve şunu belleyin›› dedi.15-16‹‹İnsanın dışında olup içine giren hiçbir şey onu kirletemez. İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.››17İsa kalabalığı bırakıp eve girince, öğrencileri O'na bu benzetmenin anlamını sordular.18O da onlara, ‹‹Demek siz de anlamıyorsunuz, öyle mi?›› dedi. ‹‹Dışarıdan insanın içine giren hiçbir şeyin onu kirletemeyeceğini bilmiyor musunuz?19Dıştan giren, insanın yüreğine değil, midesine gider, oradan da helaya atılır.›› İsa bu sözlerle, bütün yiyeceklerin temiz olduğunu bildirmiş oluyordu.20İsa şöyle devam etti: ‹‹İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.21-22Çünkü kötü düşünceler, fuhuş, hırsızlık, cinayet, zina, açgözlülük, kötülük, hile, sefahat, kıskançlık, iftira, kibir ve akılsızlık içten, insanın yüreğinden kaynaklanır.23Bu kötülüklerin hepsi içten kaynaklanır ve insanı kirletir.››
Fenikeli Kadının İmanı
24İsa oradan ayrılarak Sur bölgesine gitti. Burada bir eve girdi. Kimsenin bunu bilmesini istemiyordu, ama gizlenemedi. (Mat 15:21)25Küçük kızı kötü ruha tutulmuş bir kadın, İsa'yla ilgili haberi duyar duymaz geldi, ayaklarına kapandı.26Yahudi olmayan bu kadın Suriye-Fenike ırkındandı. Kızından cini kovması için İsa'ya rica etti.27İsa ona, ‹‹Bırak, önce çocuklar doysunlar›› dedi. ‹‹Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.››28Kadın buna karşılık, ‹‹Haklısın, Rab›› dedi. ‹‹Ama köpekler de sofranın altında çocukların ekmek kırıntılarını yer.››29İsa ona, ‹‹Bu sözden ötürü cin kızından çıktı, gidebilirsin›› dedi.30Kadın evine gittiğinde çocuğunu cinden kurtulmuş, yatakta yatar buldu.
Sağır Bir Adam İyileştiriliyor
31Sur bölgesinden ayrılan İsa, Sayda yoluyla Dekapolis bölgesinin ortasından geçerek tekrar Celile Gölü'ne geldi.32Ona sağır ve dili tutuk bir adam getirdiler, elini üzerine koyması için yalvardılar.33İsa adamı kalabalıktan ayırıp bir yana çekti. Parmaklarını adamın kulaklarına soktu, tükürüp onun diline dokundu.34Sonra göğe bakarak içini çekti ve adama, ‹‹Effata››, yani ‹‹Açıl!›› dedi.35Adamın kulakları hemen açıldı, dili çözüldü ve düzgün bir şekilde konuşmaya başladı.36İsa orada bulunanları, bunu kimseye söylememeleri için uyardı. Ama onları ne kadar uyardıysa, onlar da haberi o kadar yaydılar.37Halk büyük bir hayret içinde kalmıştı. ‹‹Yaptığı her şey iyi. Sağırların kulaklarını açıyor, dilsizleri konuşturuyor!›› diyorlardı.
Markos 7
English Standard Version
Traditions and Commandments
1Now when the Pharisees gathered to him, with some of the scribes who had come from Jerusalem, (Mat 15:1; Mar 3:22)2they saw that some of his disciples ate with hands that were defiled, that is, unwashed. (Elç 10:14; Rom 14:14)3(For the Pharisees and all the Jews do not eat unless they wash their hands properly,[1] holding to the tradition of the elders, (Gal 1:14; Kol 2:8; İbr 11:2)4and when they come from the marketplace, they do not eat unless they wash.[2] And there are many other traditions that they observe, such as the washing of cups and pots and copper vessels and dining couches.[3]) (Mat 23:25; Luk 11:39; Yu 2:6; İbr 9:10)5And the Pharisees and the scribes asked him, “Why do your disciples not walk according to the tradition of the elders, but eat with defiled hands?” (Mar 7:2; Mar 7:3; Luk 11:38)6And he said to them, “Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, “‘This people honors me with their lips, but their heart is far from me; (Yşa 29:13; Hez 33:31; Mat 23:13)7in vain do they worship me, teaching as doctrines the commandments of men.’ (Kol 2:22; Tit 1:14)8You leave the commandment of God and hold to the tradition of men.”9And he said to them, “You have a fine way of rejecting the commandment of God in order to establish your tradition! (Luk 7:30; Gal 2:21; İbr 10:28)10For Moses said, ‘Honor your father and your mother’; and, ‘Whoever reviles father or mother must surely die.’ (Çık 20:12; Çık 21:17)11But you say, ‘If a man tells his father or his mother, “Whatever you would have gained from me is Corban”’ (that is, given to God)[4]—12then you no longer permit him to do anything for his father or mother,13thus making void the word of God by your tradition that you have handed down. And many such things you do.” (Rom 2:23; Gal 3:17)
What Defiles a Person
14And he called the people to him again and said to them, “Hear me, all of you, and understand: (Mat 13:51)15There is nothing outside a person that by going into him can defile him, but the things that come out of a person are what defile him.”[5] (Elç 10:14)17And when he had entered the house and left the people, his disciples asked him about the parable. (Mat 13:36; Mat 15:15; Mar 9:28)18And he said to them, “Then are you also without understanding? Do you not see that whatever goes into a person from outside cannot defile him, (Mar 8:17)19since it enters not his heart but his stomach, and is expelled?”[6] (Thus he declared all foods clean.) (Luk 11:41; Elç 10:15; Elç 11:9; 1 Ko 6:13)20And he said, “What comes out of a person is what defiles him. (Mat 12:34; Yak 3:6)21For from within, out of the heart of man, come evil thoughts, sexual immorality, theft, murder, adultery, (Çık 20:13; Çık 20:17; Mat 5:22; Mat 5:28)22coveting, wickedness, deceit, sensuality, envy, slander, pride, foolishness. (Mat 6:23; Luk 1:51; 2 Ko 12:21; Gal 5:19; Ef 4:19; Ef 4:31; Ef 5:17; Kol 3:8; 1 Ti 6:4; 2 Pe 2:7; Yah 1:4)23All these evil things come from within, and they defile a person.” (1 Ko 6:9)
The Syrophoenician Woman’s Faith
24And from there he arose and went away to the region of Tyre and Sidon.[7] And he entered a house and did not want anyone to know, yet he could not be hidden.25But immediately a woman whose little daughter had an unclean spirit heard of him and came and fell down at his feet.26Now the woman was a Gentile, a Syrophoenician by birth. And she begged him to cast the demon out of her daughter. (Yu 12:20; Elç 21:2; 1 Ko 12:13)27And he said to her, “Let the children be fed first, for it is not right to take the children’s bread and throw it to the dogs.” (Mat 7:6; Elç 3:26; Rom 1:16)28But she answered him, “Yes, Lord; yet even the dogs under the table eat the children’s crumbs.” (Luk 16:21)29And he said to her, “For this statement you may go your way; the demon has left your daughter.” (Yu 4:50)30And she went home and found the child lying in bed and the demon gone.
Jesus Heals a Deaf Man
31Then he returned from the region of Tyre and went through Sidon to the Sea of Galilee, in the region of the Decapolis. (Mat 4:18; Mat 4:25; Mat 15:29; Mar 5:20; Yu 6:1)32And they brought to him a man who was deaf and had a speech impediment, and they begged him to lay his hand on him. (Yşa 35:5; Mar 5:23)33And taking him aside from the crowd privately, he put his fingers into his ears, and after spitting touched his tongue. (Mar 8:23)34And looking up to heaven, he sighed and said to him, “Ephphatha,” that is, “Be opened.” (Mar 6:41; Mar 8:12; Yu 11:33)35And his ears were opened, his tongue was released, and he spoke plainly. (Mar 7:32)36And Jesus[8] charged them to tell no one. But the more he charged them, the more zealously they proclaimed it. (Mat 8:4; Mat 9:31; Mar 1:45; Mar 9:9)37And they were astonished beyond measure, saying, “He has done all things well. He even makes the deaf hear and the mute speak.” (Mar 10:26)