1İstefanos'un öldürülmesini Saul da onaylamıştı. O gün Yeruşalim'deki kiliseye karşı korkunç bir baskı dönemi başladı. Elçiler hariç bütün imanlılar Yahudiye ve Samiriye'nin her yanına dağıldılar.2Bazı dindar kişiler, İstefanos'u gömdükten sonra onun için büyük yas tuttular.3Saul ise inanlılar topluluğunu kırıp geçiriyordu. Ev ev dolaşarak, kadın erkek demeden imanlıları dışarı sürüklüyor, hapse atıyordu.
Filipus Samiriye'de
4Bunun sonucu dağılan imanlılar, gittikleri her yerde Tanrı sözünü müjdeliyorlardı.5Filipus, Samiriye Kenti'ne gidip oradakilere Mesih'i tanıtmaya başladı.6Filipus'u dinleyen ve gerçekleştirdiği belirtileri gören kalabalıklar, hep birlikte onun söylediklerine kulak verdiler.7Birçoklarının içinden kötü ruhlar yüksek sesle haykırarak çıktı; birçok felçli ve kötürüm iyileştirildi.8Ve o kentte büyük sevinç oldu.
Büyücü Simun
9Ne var ki, kentte bir süreden beri büyücülük yapan ve Samiriye halkını şaşkına çeviren Simun adlı biri vardı. Simun, büyük adam olduğunu iddia ediyordu.10Küçük büyük, herkes onu dikkatle dinler, ‹‹Büyük Güç dedikleri Tanrı gücü işte budur›› derlerdi.11Uzun zamandan beri onları büyücülüğüyle şaşkına çevirdiği için onu dikkatle dinlerlerdi.12Ama Tanrı'nın Egemenliği ve İsa Mesih adıyla ilgili Müjde'yi duyuran Filipus'un söylediklerine inandıkları zaman, erkekler de kadınlar da vaftiz oldular.13Simun'un kendisi de inanıp vaftiz oldu. Ondan sonra sürekli olarak Filipus'un yanında kaldı. Doğaüstü belirtileri ve yapılan büyük mucizeleri görünce şaşkına döndü.14Yeruşalim'deki elçiler, Samiriye halkının, Tanrı'nın sözünü benimsediğini duyunca Petrus'la Yuhanna'yı onlara gönderdiler.15Petrus'la Yuhanna oraya varınca, Samiriyeli imanlıların Kutsal Ruh'u almaları için dua ettiler.16Çünkü Ruh daha hiçbirinin üzerine inmemişti. Rab İsa'nın adıyla vaftiz olmuşlardı, o kadar.17Petrus'la Yuhanna onların üzerine ellerini koyunca, onlar da Kutsal Ruh'u aldılar.18-19Elçilerin bu el koyma hareketiyle Kutsal Ruh'un verildiğini gören Simun onlara para teklif ederek, ‹‹Bana da bu yetkiyi verin, kimin üzerine ellerimi koysam Kutsal Ruh'u alsın›› dedi.20Petrus, ‹‹Paran da yok olsun, sen de!›› dedi, ‹‹Çünkü Tanrı'nın armağanını parayla elde edebileceğini sandın.21Senin bu işte bir payın, bir hakkın yok. Yüreğin, Tanrı'nın gözünde doğru değildir.22Bu kötülüğünden tövbe et ve Rab'be yalvar, yüreğindeki bu düşünce belki bağışlanır.23Senin kin dolu, kötülüğe tutsak biri olduğunu görüyorum.››24Simun, ‹‹Benim için Rab'be yalvarın da söylediklerinizden hiçbiri başıma gelmesin›› diye karşılık verdi.25Petrus'la Yuhanna tanıklık edip Rab'bin sözünü bildirdikten sonra, Samiriye'nin birçok köyünde de Müjde'yi duyura duyura Yeruşalim'e döndüler.
Filipus ve Etiyopyalı
26Bu arada Rab'bin bir meleği Filipus'a şöyle seslendi: ‹‹Kalk, güneye doğru, Yeruşalim'den Gazze'ye inen yola, çöl yoluna git.››27Filipus da kalkıp gitti. Giderken Etiyopyalı bir hadım gördü. Bu adam Etiyopya Kraliçesi Kandaki'nin vezirlerinden biriydi. Kraliçenin bütün hazinelerinden sorumluydu. Yeruşalim'e, tapınmaya gelmişti.28Geri dönerken arabasında oturmuş, Peygamber Yeşaya'nın Kitabı'nı okuyordu.29Ruh Filipus'a, ‹‹Git›› dedi, ‹‹Şu arabaya yetiş.››30Filipus koşup arabanın yanına geldi ve hadımın Peygamber Yeşaya'yı okumakta olduğunu işitti. ‹‹Acaba okuduklarını anlıyor musun?›› diye sordu.31Hadım, ‹‹Biri bana yol göstermedikçe nasıl anlayabilirim ki?›› diyerek Filipus'un arabaya binip yanına oturmasını rica etti.32Kutsal Yazılar'dan okuduğu bölüm şuydu: ‹‹Koyun gibi kesime götürüldü; Kırkıcının önünde kuzu nasıl ses çıkarmazsa, O da öylece ağzını açmadı.33Aşağılandığında adalet O'ndan esirgendi. O'nun soyunu kim anacak? Çünkü yeryüzündeki yaşamına son verildi.››34Hadım Filipus'a, ‹‹Lütfen açıklar mısın, peygamber kimden söz ediyor, kendisinden mi, bir başkasından mı?›› diye sordu.35Bunun üzerine Filipus anlatmaya koyuldu. Kutsal Yazılar'ın bu bölümünden başlayarak ona İsa'yla ilgili Müjde'yi bildirdi.36-37Yolda giderlerken su bulunan bir yere geldiler. Hadım, ‹‹Bak, burada su var›› dedi. ‹‹Vaftiz olmama ne engel var?››38Sonra arabanın durmasını buyurdu. Filipus'la hadım birlikte suya girdiler ve Filipus hadımı vaftiz etti.39Sudan çıktıkları zaman Rab'bin Ruhu Filipus'u hemen oradan uzaklaştırdı. Filipus'u bir daha görmeyen hadım sevinç içinde yoluna devam etti.40Filipus ise kendini Aşdot Kenti'nde buldu. Sezariye'ye varıncaya dek bütün kentleri dolaşarak Müjde'yi duyurdu.
Elçilerin İşleri 8
English Standard Version
Saul Ravages the Church
1And Saul approved of his execution. And there arose on that day a great persecution against the church in Jerusalem, and they were all scattered throughout the regions of Judea and Samaria, except the apostles. (Mat 10:23; Elç 7:58; Elç 11:19; Elç 22:20; Rom 1:32)2Devout men buried Stephen and made great lamentation over him.3But Saul was ravaging the church, and entering house after house, he dragged off men and women and committed them to prison. (Elç 9:1; Elç 9:13; Elç 9:21; Elç 22:4; Elç 22:19; Elç 26:10; 1 Ko 15:9; Gal 1:13; Flp 3:6; 1 Ti 1:13; Yak 2:6)
Philip Proclaims Christ in Samaria
4Now those who were scattered went about preaching the word. (Elç 8:1)5Philip went down to the city[1] of Samaria and proclaimed to them the Christ. (Elç 6:5)6And the crowds with one accord paid attention to what was being said by Philip, when they heard him and saw the signs that he did. (Yu 2:23; Yu 4:39)7For unclean spirits, crying out with a loud voice, came out of many who had them, and many who were paralyzed or lame were healed. (Mar 16:17)8So there was much joy in that city. (Yu 16:22; Elç 8:39)
Simon the Magician Believes
9But there was a man named Simon, who had previously practiced magic in the city and amazed the people of Samaria, saying that he himself was somebody great. (Elç 5:36; Elç 8:11; Elç 13:6)10They all paid attention to him, from the least to the greatest, saying, “This man is the power of God that is called Great.” (Elç 14:11; Elç 19:27; Elç 28:6)11And they paid attention to him because for a long time he had amazed them with his magic. (Elç 8:9; Elç 8:13; Gal 3:1)12But when they believed Philip as he preached good news about the kingdom of God and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women. (Mar 16:16; Elç 1:3; Elç 16:33; Elç 18:8)13Even Simon himself believed, and after being baptized he continued with Philip. And seeing signs and great miracles[2] performed, he was amazed. (Elç 8:6; Elç 8:9; Elç 19:11)14Now when the apostles at Jerusalem heard that Samaria had received the word of God, they sent to them Peter and John, (Elç 1:8; Elç 8:1)15who came down and prayed for them that they might receive the Holy Spirit, (Elç 2:38)16for he had not yet fallen on any of them, but they had only been baptized in the name of the Lord Jesus. (Mat 28:19; Elç 2:38; Elç 10:44; Elç 10:47; Elç 11:15; Elç 19:2; Elç 19:5; 1 Ko 1:13; 1 Ko 1:15; Gal 3:27)17Then they laid their hands on them and they received the Holy Spirit. (Elç 2:4; Elç 6:6; Elç 9:17; Elç 19:6; İbr 6:2)18Now when Simon saw that the Spirit was given through the laying on of the apostles’ hands, he offered them money,19saying, “Give me this power also, so that anyone on whom I lay my hands may receive the Holy Spirit.”20But Peter said to him, “May your silver perish with you, because you thought you could obtain the gift of God with money! (2 Kr 5:16; Yşa 55:1; Dan 5:17)21You have neither part nor lot in this matter, for your heart is not right before God. (2 Kr 10:15; Mez 78:37)22Repent, therefore, of this wickedness of yours, and pray to the Lord that, if possible, the intent of your heart may be forgiven you. (Dan 4:27; 2 Ti 2:25)23For I see that you are in the gall[3] of bitterness and in the bond of iniquity.” (Yas 29:18; Yas 32:32; Yşa 58:6; Ef 4:3; Kol 3:14; İbr 12:15)24And Simon answered, “Pray for me to the Lord, that nothing of what you have said may come upon me.” (Çık 8:8; Çık 9:28; Çık 10:17)25Now when they had testified and spoken the word of the Lord, they returned to Jerusalem, preaching the gospel to many villages of the Samaritans. (Yu 4:39; Elç 8:6)
Philip and the Ethiopian Eunuch
26Now an angel of the Lord said to Philip, “Rise and go toward the south[4] to the road that goes down from Jerusalem to Gaza.” This is a desert place. (Hak 6:12; Hak 13:3; Elç 5:19; Elç 10:3; Elç 11:13; Elç 12:7; Elç 12:23; Elç 27:23)27And he rose and went. And there was an Ethiopian, a eunuch, a court official of Candace, queen of the Ethiopians, who was in charge of all her treasure. He had come to Jerusalem to worship (1 Kr 8:41; Ezr 7:21; Mez 68:31; Mez 87:4; Yer 38:7; Sef 3:10; Yu 12:20)28and was returning, seated in his chariot, and he was reading the prophet Isaiah.29And the Spirit said to Philip, “Go over and join this chariot.”30So Philip ran to him and heard him reading Isaiah the prophet and asked, “Do you understand what you are reading?”31And he said, “How can I, unless someone guides me?” And he invited Philip to come up and sit with him. (1 Kr 20:33; 2 Kr 10:15; Yu 16:13; Rom 10:14)32Now the passage of the Scripture that he was reading was this: “Like a sheep he was led to the slaughter and like a lamb before its shearer is silent, so he opens not his mouth. (Yşa 53:7)33In his humiliation justice was denied him. Who can describe his generation? For his life is taken away from the earth.” (Flp 2:8)34And the eunuch said to Philip, “About whom, I ask you, does the prophet say this, about himself or about someone else?”35Then Philip opened his mouth, and beginning with this Scripture he told him the good news about Jesus. (Luk 24:27; Elç 5:42; Elç 17:2; Elç 18:28)36And as they were going along the road they came to some water, and the eunuch said, “See, here is water! What prevents me from being baptized?”[5] (Elç 10:47)38And he commanded the chariot to stop, and they both went down into the water, Philip and the eunuch, and he baptized him.39And when they came up out of the water, the Spirit of the Lord carried Philip away, and the eunuch saw him no more, and went on his way rejoicing. (1 Kr 18:12; 2 Kr 2:16; Hez 3:12; Hez 3:14; Hez 8:3; Hez 11:1; Hez 11:24; Hez 43:5; 2 Ko 12:2)40But Philip found himself at Azotus, and as he passed through he preached the gospel to all the towns until he came to Caesarea.