اول‌ تواريخ‌ ايام‌ 17

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 پس از آنكه داوود در كاخ سلطنتی خود ساكن شد، روزی به ناتان نبی گفت: «من در اين كاخ زيبا كه با چوب سرو ساخته شده است زندگی میكنم، در حالی كه صندوق عهد خداوند در يک خيمه نگهداری میشود!» (2سموئيل 7:1)2 ناتان در جواب داوود گفت: «آنچه را كه در نظر داری انجام بده زيرا خدا با توست.»3 ولی همان شب خدا به ناتان فرمود4 كه برود و به خدمتگزار او داوود چنين بگويد: «تو آن كسی نيستی كه بايد برای من خانهای بسازد.5 زيرا من هرگز در ساختمانی ساكن نبودهام. از آن زمان كه بنیاسرائيل را از مصر بيرون آوردم تا به امروز خانهٔ من يک خيمه بوده است و از جايی به جای ديگر در حركت بودهام.6 در طول اين مدت هرگز به هيچكدام از رهبران اسرائيل كه آنها را برای شبانی قوم خود تعيين نموده بودم، نگفتم كه چرا برايم خانهای از چوب سرو نساختهايد؟7 «و حال خداوند قادر متعال میفرمايد كه وقتی چوپان سادهای بيش نبودی و در چراگاهها از گوسفندان نگهداری میكردی، تو را به رهبری قوم اسرائيل برگزيدم.8 هر جايی كه رفتهای با تو بودهام و دشمنانت را نابود كردهام. تو را از اين هم بزرگتر میكنم تا يكی از معروفترين مردان دنيا شوی!9-10 برای قوم خود سرزمينی انتخاب كردم تا در آن سروسامان بگيرند. اين وطن آنها خواهد بود و قومهای بتپرست ديگر مثل سابق كه قوم من تازه وارد اين سرزمين شده بود، بر آنها ظلم نخواهند كرد. تو را از شر تمام دشمنانت حفظ خواهم كرد. اين منم كه خانهٔ تو را میسازم.11 وقتی تو بميری و به اجدادت ملحق شوی، من يكی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو میسازم و حكومت او را تثبيت میكنم.12 او همان كسی است كه خانهای برای من میسازد. من سلطنت او را تا به ابد پايدار میكنم.13 من پدر او و او پسر من خواهد بود و محبت من از او دور نخواهد شد، آن طور كه از شائول دور شد.14 تا به ابد او را بر قوم خود و سرزمين اسرائيل خواهم گماشت و فرزندانش هميشه پادشاه خواهند بود.»15 پس ناتان نزد داوود بازگشت و آنچه را كه خداوند فرموده بود به او بازگفت.16 آنگاه داوود به خيمهٔ عبادت رفت و در آنجا نشسته، در حضور خداوند چنين دعا كرد: «ای خداوند، من كيستم و خاندان من چيست كه مرا به اين مقام رساندهای؟ (2سموئيل 7:18)17 به اين هم اكتفا نكردی بلكه به نسل آيندهٔ من نيز وعدهها دادی. ای خداوند، تو مرا از همهٔ مردم سرافرازتر كردهای.18 ديگر چه بگويم كه تو میدانی من نالايق هستم ولی با وجود اين سرافرازم كردهای.19 اين خواست تو بود كه به خاطر خدمتگزارت داوود اين كارهای بزرگ را انجام دهی و وعدههای عظيم را نصيب خدمتگزارت گردانی.20 هرگز نشنيدهايم كه خدايی مثل تو وجود داشته باشد! تو خدای بینظيری هستی!21 در سراسر دنيا، كدام قوم است كه مثل قوم تو، بنیاسرائيل، چنين بركاتی يافته باشد؟ تو بنیاسرائيل را رهانيدی تا از آنها برای خود قومی بسازی و نامت را جلال دهی. با معجزات عظيم، مصر را نابود كردی.22 بنیاسرائيل را تا به ابد قوم خود ساختی و تو ای خداوند، خدای ايشان شدی.23 «ای خداوند باشد آنچه كه دربارهٔ من و خاندانم وعده فرمودهای، به انجام رسد.24 اسم تو تا به ابد ستوده شود و پايدار بماند و مردم بگويند: خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل است. تو خاندان مرا تا به ابد حفظ خواهی كرد.25 ای خداوند من، تو به من وعده دادی كه خاندانم تا به ابد بر قوم تو سلطنت كند. به همين سبب است كه جرأت كردهام چنين دعايی در حضورت بنمايم.26 ای خداوند تو واقعاً خدا هستی و تو اين چيزهای خوب را به من وعده فرمودهای.27 ای خداوند، بگذار اين بركت هميشه از آن فرزندان من باشد زيرا وقتی تو بركت میدهی، بركت تو ابدی است.»