1-2پس از چندی باز داوود به فلسطينیها حمله كرده، آنها را شكست داد و شهر جت و روستاهای اطراف آن را از دست ايشان گرفت. داوود همچنين موآبیها را شكست داد و آنها تابع داوود شده، به او باج و خراج میدادند. (2سموئيل 8:1)3در ضمن، داوود نيروهای هددعزر، پادشاه صوبه را در نزديكی حمات در هم شكست، زيرا هددعزر میكوشيد نواحی كنار رود فرات را به چنگ آورد.4در اين جنگ داوود هزار عرابه، هفت هزار سرباز سواره و بيست هزار سرباز پياده را به اسيری گرفت. او صد اسب برای عرابهها نگه داشت و رگ پای بقيهٔ اسبان را قطع كرد.5همچنين با بيست و دو هزار سرباز سوری كه از دمشق برای كمک به هددعزر آمده بودند، جنگيد و همهٔ آنها را كشت.6داوود در دمشق چندين قرارگاه مستقر ساخت و مردم سوريه تابع داوود شده، به او باج و خراج میپرداختند. به اين ترتيب داوود هر جا میرفت، خداوند او را پيروزی میبخشيد.7داوود سپرهای طلای سرداران هددعزر را برداشت و به اورشليم برد.8در ضمن مقدار زيادی مفرغ از طبحت و كُن شهرهای هددعزر گرفته، آنها را نيز به اورشليم برد. (بعدها سليمان از اين مفرغ برای ساختن لوازم خانهٔ خدا و حوض و ستونهای واقع در آن استفاده كرد.)9توعو، پادشاه حمات، وقتی شنيد كه داوود بر لشكر هددعزر پيروز شده است،10پسرش هدورام را فرستاد تا سلام وی را به او برساند و اين پيروزی را به او تبريک بگويد، چون هددعزر و توعو با هم دشمن بودند. هدورام هدايايی از طلا و نقره و مفرغ به داوود داد.11داوود همهٔ اين هدايا را با طلا و نقرهای كه خود از ادومیها، موآبیها، عمونیها، فلسطينیها، عماليقیها به غنيمت گرفته بود وقف خداوند كرد.12ابيشای (پسر صرويه) هجده هزار سرباز ادومی را در درهٔ نمک كشت.13او در سراسر ادوم، قرارگاههايی مستقر كرد و ادومیها تابع داوود شدند. داوود به هر طرف میرفت خداوند به او پيروزی میبخشيد.14داوود با عدل و انصاف بر اسرائيل حكومت میكرد.15فرماندهٔ سپاه او يوآب (پسر صرويه) و وقايعنگار او یهوشافاط (پسر اخيلود) بود.16صادوق (پسر اخيطوب) و اخيملک (پسر ابياتار) هر دو كاهن بودند و سرايا کاتب بود.17بنايا (پسر يهوياداع) فرماندهٔ گارد سلطنتی داوود بود. پسران داوود مشاوران دربار بودند.