For the director of music. To the tune of ‘The Lily of the Covenant’. A miktam of David. For teaching. When he fought Aram Naharaim and Aram Zobah, and when Joab returned and struck down twelve thousand Edomites in the Valley of Salt.
1You have rejected us, God, and burst upon us; you have been angry – now restore us![1]2You have shaken the land and torn it open; mend its fractures, for it is quaking.3You have shown your people desperate times; you have given us wine that makes us stagger.4But for those who fear you, you have raised a banner to be unfurled against the bow.[4]5Save us and help us with your right hand, that those you love may be delivered.6God has spoken from his sanctuary: ‘In triumph I will parcel out Shechem and measure off the Valley of Sukkoth.7Gilead is mine, and Manasseh is mine; Ephraim is my helmet, Judah is my sceptre.8Moab is my washbasin, on Edom I toss my sandal; over Philistia I shout in triumph.’9Who will bring me to the fortified city? Who will lead me to Edom?10Is it not you, God, you who have now rejected us and no longer go out with our armies?11Give us aid against the enemy, for human help is worthless.12With God we shall gain the victory, and he will trample down our enemies.
Psalm 60
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
دعا برای رهايی
(اين مزمور را داوود هنگامی نوشت كه با لشکر سوری در جنگ بود و هنوز معلوم نبود كدام طرف برنده خواهد شد. اين همان جنگی است كه يوآب، سردار لشکر داوود، دوازده هزار ادومی را در«درهٔ نمک» از پای درآورد.)
1ای خدا، تو ما را طرد كردهای، ما را پراكنده ساخته و بر ما خشمگين بودهای؛ اما اينک به سوی ما بازگرد.2زمين را لرزان ساخته و آن را شكافتهای؛ شكافهايش را به هم آور، زيرا نزديک است متلاشی شود.3به قوم برگزيدهات سختیهای فراوان دادهای؛ ما را همچون افراد مست گيج و سرگردان نمودهای.4تو برای كسانی كه تو را گرامی میدارند پرچمی به اهتزاز درآوردهای تا آنان را در مقابل تيرهای دشمن در امان داری.5ای خدايی كه ما را دوست داری، با قدرت خويش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.6خدا در خانهٔ مقدس خويش سخن گفته و فرموده است: «با پيروزی شهر شكيم و درهٔ سوكوت را بين قوم خود تقسيم خواهم كرد.7جلعاد و منسی از آن من است؛ افرايم كلاهخود من و يهودا عصای سلطنت من است.8اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم كفشم را خواهم انداخت و بر فلسطين فرياد برخواهم آورد.»9-10كيست كه مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری كند؟ ای خدا، تو ما را رهبری كن؛ بلی، تو كه اينک از ما روگردان شدهای، ما را رهبری كن!11تو ما را در جنگ با دشمن كمک كن، زيرا كمک انسان بیفايده است.12با كمک تو ای خدا، پيروز خواهيم شد، زيرا تو دشمنان ما را شكست خواهی داد!