1‹‹Otlağımın koyunlarını yok edip dağıtan çobanların vay başına!›› diyor RAB.2Halkımı güden çobanlar için İsrail'in Tanrısı RAB şöyle diyor: ‹‹Sürümü dağıtıp sürdünüz, onlarla ilgilenmediniz. Şimdi ben sizinle ilgileneceğim, yaptığınız kötülük yüzünden sizi cezalandıracağım.›› RAB böyle diyor.3‹‹Sürmüş olduğum bütün ülkelerden sürümün sağ kalanlarını toplayıp otlaklarına geri getireceğim; orada verimli olup çoğalacaklar.4Onları güdecek çobanlar koyacağım başlarına. Bundan böyle korkmayacak, yılgınlığa düşmeyecekler. Bir tanesi bile eksilmeyecek›› diyor RAB.5‹‹İşte Davut için doğru bir dal[1] Çıkaracağım günler geliyor›› diyor RAB. ‹‹Bu kral bilgece egemenlik sürecek, Ülkede adil ve doğru olanı yapacak.6Onun döneminde Yahuda kurtulacak, İsrail güvenlik içinde yaşayacak. O, ‹Yahve sidkenu[2]› adıyla anılacak.7‹‹Artık insanların, ‹İsrail halkını Mısır'dan çıkaran RAB'bin varlığı hakkı için› demeyecekleri günler geliyor›› diyor RAB.8‹‹Bunun yerine, ‹İsrail soyunu kuzey ülkesinden ve sürdüğü bütün öbür ülkelerden geri getiren RAB'bin varlığı hakkı için› diyecekler. Böylece kendi topraklarında yaşayacaklar.››
Yahuda'nın Sahte Peygamberleri
9Peygamberlere gelince, Yüreğim paramparça, Bütün kemiklerim titriyor. RAB'bin yüzünden, O'nun kutsal sözleri yüzünden Sarhoş gibi, Şaraba yenik düşen bir adam gibiyim.10Çünkü ülke zina edenlerle dolu, Lanet yüzünden yas tutuyor. Otlaklar kurumuş. İzledikleri yol kötü, Güçlerini haksızca kullanıyorlar.11‹‹Peygamber de kâhin de tanrısız; Tapınağımda bile kötülüklerini gördüm›› diyor RAB.12‹‹Bu yüzden izledikleri yol Onlar için kaygan olacak; Karanlığa sürülecek, Orada tökezleyip düşecekler. Çünkü cezalandırılacakları yıl Başlarına felaket getireceğim›› diyor RAB.13‹‹Samiriye peygamberleri arasında Şu iğrençliği gördüm: Baal adına peygamberlik ederek Halkım İsrail'i baştan çıkarıyorlar.14Yeruşalim peygamberleri arasında Şu korkunç şeyi gördüm: Zina ediyorlar, yalan peşindeler. Kötülük edenleri güçlendirdiklerinden, Kimse kötülüğünden dönmüyor. Benim için hepsi Sodom gibi, Yeruşalim halkı Gomora gibi oldu.››15Bu nedenle Her Şeye Egemen RAB peygamberler için şöyle diyor: ‹‹Onlara pelinotu yedirecek, Zehirli su içireceğim. Çünkü Yeruşalim peygamberleri Tanrısızlığın bütün ülkeye yayılmasına neden oldular.››16Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹Size peygamberlik eden peygamberlerin Dediklerine kulak asmayın, Onlar sizi aldatıyor. RAB'bin ağzından çıkanları değil, Kendi hayal ettikleri görümleri anlatıyorlar.17Beni küçümseyenlere sürekli, ‹RAB diyor ki: Size esenlik olacak!› diyorlar. Yüreklerinin inatçılığı doğrultusunda davrananlara, ‹Başınıza felaket gelmeyecek› diyorlar.18RAB'bin sözünü duyup anlamak için RAB'bin meclisinde kim bulundu ki? O'nun sözüne kulak verip duyan kim?19İşte, RAB'bin fırtınası öfkeyle kopacak, Kasırgası döne döne kötülerin başına patlayacak.20Aklının tasarladığını tümüyle yapana dek RAB'bin öfkesi dinmeyecek. Son günlerde açıkça anlayacaksınız bunu.21Bu peygamberleri ben göndermedim, Ama çabucak ortaya çıktılar. Onlara hiç seslenmedim, Yine de peygamberlik ettiler.22Ama meclisimde dursalardı, Sözlerimi halkıma bildirir, Onları kötü yollarından ve davranışlarından Döndürürlerdi.23Ben yalnızca yakındaki Tanrı mıyım? Uzaktaki Tanrı da değil miyim?›› diyor RAB,24‹‹Kim gizli yere saklanır da Onu görmem?›› diyor RAB, ‹‹Yeri göğü doldurmuyor muyum?›› diyor RAB.25‹‹Adımla yalancı peygamberlik edenlerin ne dediklerini duydum. ‹Bir düş gördüm! Bir düş!› diyorlar.26Kafalarından uydurdukları hileleri aktaran bu yalancı peygamberler ne zamana dek sürdürecekler bunu?27Ataları nasıl Baal yüzünden adımı unuttuysa, onlar da birbirlerine düşlerini anlatarak halkıma adımı unutturmayı tasarlıyorlar.28Düşü olan peygamber düşünü anlatsın; ama sözümü alan onu sadakatle bildirsin. Buğdayın yanında saman nedir ki?›› diyor RAB.29‹‹Benim sözüm ateş gibi değil mi? Kayaları paramparça eden balyoz gibi değil mi?›› RAB böyle diyor.30‹‹İşte bunun için sözlerimi birbirlerinden çalan peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.31‹‹Evet, kendi sözlerini söyleyip, ‹RAB böyle diyor› diyen peygamberlere karşıyım›› diyor RAB.32‹‹Uydurma düşler gören peygamberlere karşıyım›› diyor RAB. ‹‹Bu düşleri anlatıyor, yalanlarla, boş övünmelerle halkımı baştan çıkarıyorlar. Ben onları ne gönderdim, ne de atadım. Bu halka hiç mi hiç yararları yok›› diyor RAB.33‹‹Halktan biri, bir peygamber ya da kâhin, ‹RAB'bin bildirisi nedir?› diye sorarsa, ‹Ne bildirisi?› diye karşılık vereceksin. Sizi başımdan atacağım›› diyor RAB.34‹‹Eğer bir peygamber, kâhin ya da başka biri, ‹Bu RAB'bin bildirisidir› derse, onu da ailesini de cezalandıracağım.35Her biriniz komşunuza ve kardeşinize, ‹RAB ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.36Bundan böyle, ‹RAB'bin bildirisi› lafını ağzınıza almayacaksınız. Herkesin sözü kendi bildirisi olacak. Yaşayan Tanrı'nın, Her Şeye Egemen RAB'bin, Tanrımız'ın sözlerini çarpıtıyorsunuz siz.37Bir peygambere, ‹RAB sana ne yanıt verdi?› ya da, ‹RAB ne söyledi?› demelisiniz.38Ama, ‹RAB'bin bildirisidir› derseniz, RAB diyor ki, ‹RAB'bin bildirisidir› diyorsunuz. Oysa, ‹RAB'bin bildirisidir› demeyeceksiniz diye sizi uyarmıştım.39Bu yüzden sizi büsbütün unutacağım, sizi de size ve atalarınıza verdiğim kenti de önümden söküp atacağım.40Sizi hiç unutulmayacak bir utanca düşürecek, sürekli alay konusu edeceğim.››
Yeremya 23
New International Version
The righteous Branch
1‘Woe to the shepherds who are destroying and scattering the sheep of my pasture!’ declares the Lord.2Therefore this is what the Lord, the God of Israel, says to the shepherds who tend my people: ‘Because you have scattered my flock and driven them away and have not bestowed care on them, I will bestow punishment on you for the evil you have done,’ declares the Lord.3‘I myself will gather the remnant of my flock out of all the countries where I have driven them and will bring them back to their pasture, where they will be fruitful and increase in number.4I will place shepherds over them who will tend them, and they will no longer be afraid or terrified, nor will any be missing,’ declares the Lord.5‘The days are coming,’ declares the Lord, ‘when I will raise up for David[1] a righteous Branch, a King who will reign wisely and do what is just and right in the land.6In his days Judah will be saved and Israel will live in safety. This is the name by which he will be called: The Lord Our Righteous Saviour.7‘So then, the days are coming,’ declares the Lord, ‘when people will no longer say, “As surely as the Lord lives, who brought the Israelites up out of Egypt,”8but they will say, “As surely as the Lord lives, who brought the descendants of Israel up out of the land of the north and out of all the countries where he had banished them.” Then they will live in their own land.’
Lying prophets
9Concerning the prophets: My heart is broken within me; all my bones tremble. I am like a drunken man, like a strong man overcome by wine, because of the Lord and his holy words.10The land is full of adulterers; because of the curse[2] the land lies parched and the pastures in the wilderness are withered. The prophets follow an evil course and use their power unjustly.11‘Both prophet and priest are godless; even in my temple I find their wickedness,’ declares the Lord.12‘Therefore their path will become slippery; they will be banished to darkness and there they will fall. I will bring disaster on them in the year they are punished,’ declares the Lord.13‘Among the prophets of Samaria I saw this repulsive thing: they prophesied by Baal and led my people Israel astray.14And among the prophets of Jerusalem I have seen something horrible: they commit adultery and live a lie. They strengthen the hands of evildoers, so that not one of them turns from their wickedness. They are all like Sodom to me; the people of Jerusalem are like Gomorrah.’15Therefore this is what the Lord Almighty says concerning the prophets: ‘I will make them eat bitter food and drink poisoned water, because from the prophets of Jerusalem ungodliness has spread throughout the land.’16This is what the Lord Almighty says: ‘Do not listen to what the prophets are prophesying to you; they fill you with false hopes. They speak visions from their own minds, not from the mouth of the Lord.17They keep saying to those who despise me, “The Lord says: you will have peace.” And to all who follow the stubbornness of their hearts they say, “No harm will come to you.”18But which of them has stood in the council of the Lord to see or to hear his word? Who has listened and heard his word?19See, the storm of the Lord will burst out in wrath, a whirlwind swirling down on the heads of the wicked.20The anger of the Lord will not turn back until he fully accomplishes the purposes of his heart. In days to come you will understand it clearly.21I did not send these prophets, yet they have run with their message; I did not speak to them, yet they have prophesied.22But if they had stood in my council, they would have proclaimed my words to my people and would have turned them from their evil ways and from their evil deeds.23‘Am I only a God nearby,’ declares the Lord, ‘and not a God far away?24Who can hide in secret places so that I cannot see them?’ declares the Lord. ‘Do not I fill heaven and earth?’ declares the Lord.25‘I have heard what the prophets say who prophesy lies in my name. They say, “I had a dream! I had a dream!”26How long will this continue in the hearts of these lying prophets, who prophesy the delusions of their own minds?27They think the dreams they tell one another will make my people forget my name, just as their ancestors forgot my name through Baal worship.28Let the prophet who has a dream recount the dream, but let the one who has my word speak it faithfully. For what has straw to do with grain?’ declares the Lord.29‘Is not my word like fire,’ declares the Lord, ‘and like a hammer that breaks a rock in pieces?30‘Therefore,’ declares the Lord, ‘I am against the prophets who steal from one another words supposedly from me.31Yes,’ declares the Lord, ‘I am against the prophets who wag their own tongues and yet declare, “The Lord declares.”32Indeed, I am against those who prophesy false dreams,’ declares the Lord. ‘They tell them and lead my people astray with their reckless lies, yet I did not send or appoint them. They do not benefit these people in the least,’ declares the Lord.
False prophecy
33‘When these people, or a prophet or a priest, ask you, “What is the message from the Lord?” say to them, “What message? I will forsake you, declares the Lord.”34If a prophet or a priest or anyone else claims, “This is a message from the Lord,” I will punish them and their household.35This is what each of you keeps saying to your friends and other Israelites: “What is the Lord’s answer?” or “What has the Lord spoken?”36But you must not mention “a message from the Lord” again, because each one’s word becomes their own message. So you distort the words of the living God, the Lord Almighty, our God.37This is what you keep saying to a prophet: “What is the Lord’s answer to you?” or “What has the Lord spoken?”38Although you claim, “This is a message from the Lord,” this is what the Lord says: you used the words, “This is a message from the Lord,” even though I told you that you must not claim, “This is a message from the Lord.”39Therefore, I will surely forget you and cast you out of my presence along with the city I gave to you and your ancestors.40I will bring on you everlasting disgrace – everlasting shame that will not be forgotten.’