Yeremya 22 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 RAB bana dedi ki, ‹‹Yahuda Kralı'nın sarayına gidip şu haberi bildir: 2 ‹RAB'bin sözünü dinleyin, ey Davut'un tahtında oturan Yahuda Kralı'yla görevlileri ve bu kapılardan giren halk! 3 RAB diyor ki: Adil ve doğru olanı yapın. Soyguna uğrayanı zorbanın elinden kurtarın. Yabancıya, öksüze, dula haksızlık etmeyin, şiddete başvurmayın. Burada suçsuz kanı dökmeyin. 4 Bu buyrukları özenle yerine getirirseniz, Davut'un tahtında oturan krallar savaş arabalarıyla, atlarıyla bu sarayın kapılarından girecekler; görevlileriyle halkları da onları izleyecek. 5 Ancak bu buyruklara uymazsanız, diyor RAB, adım üzerine ant içerim ki, bu saray viraneye dönecek.› ›› 6 Çünkü Yahuda Kralı'nın sarayı için RAB diyor ki, ‹‹Sen benim için Gilat gibisin, Lübnan'ın doruğu gibi. Ama hiç kuşkun olmasın, seni çöle döndürecek, Kimsenin yaşamadığı kentlere çevireceğim. 7 Eli silahlı yok ediciler görevlendireceğim sana karşı. En iyi sedir ağaçlarını kesecek, Ateşe atacaklar. 8 ‹‹Bu kentten geçen birçok ulus birbirlerine, ‹RAB bu büyük kente neden bunu yaptı?› diye soracaklar. 9 ‹‹Yanıt şöyle olacak: ‹Çünkü Tanrıları RAB'bin antlaşmasını bıraktılar, başka ilahlara tapıp kulluk ettiler.› ››

Kral Şallum'la İlgili Bildiri

10 Ölen için ağlamayın, yasa bürünmeyin; Ancak sürgüne giden için ağlayın acı acı. Çünkü bir daha dönmeyecek, Anayurdunu görmeyecek. 11 Babası Yoşiya'nın yerine Yahuda Kralı olan ve buradan çıkıp giden Yoşiya oğlu Şallum^[1] için RAB diyor ki, ‹‹Bir daha dönmeyecek buraya. 12 Sürgüne gönderildiği yerde ölecek, bir daha bu ülkeyi görmeyecek.››

Kral Yehoyakim'le İlgili Bildiri

13 ‹‹Sarayını haksızlıkla, Yukarı odalarını adaletsizlikle yapan, Komşusunu parasız çalıştıran, Ücretini ödemeyen adamın vay başına! 14 ‹Kendim için yukarı odaları havadar, Geniş bir saray yapacağım› diyenin vay başına! Sarayına büyük pencereler açar, Sedir ağacıyla kaplar, Kırmızıya boyar. 15 ‹‹Bol bol sedir ağacı kullandın diye Kral mı oldun sanırsın? Baban doyasıya yiyip içti, Ama iyi ve doğru olanı yaptı; Onun için de işleri iyi gitti. 16 Ezilenin, yoksulun davasını savundu, Onun için de işleri iyi gitti. Beni tanımak bu değil midir?›› diyor RAB. 17 ‹‹Seninse gözlerin de yüreğin de yalnız kazanca, Suçsuz kanı dökmeye, Baskı, zorbalık yapmaya yönelik.›› 18 Bu yüzden RAB Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakim için diyor ki, ‹‹Onun için kimse, ‹Ah kardeşim! Vah kızkardeşim!› diye dövünmeyecek. Onun için kimse, ‹Ah efendim! Vah onun görkemi!› diye dövünmeyecek. 19 Sürüklenip Yeruşalim kapılarından dışarı atılacak, Eşek gömülür gibi gömülecek o.››

Yeruşalim'le İlgili Bildiri

20 ‹‹Lübnan'a git, feryat et, Sesin Başan'dan duyulsun, Haykır Avarim'den, Çünkü bütün oynaşların ezildi. 21 Kendini güvenlikte sandığında seni uyardım. Ama, ‹Dinlemem› dedin. Gençliğinden bu yana böyleydi tutumun, Sözümü hiç dinlemedin. 22 Rüzgar bütün çobanlarını alıp götürecek, Oynaşların sürgüne gidecek. İşte o zaman yaptığın kötülükler yüzünden Utanacak, aşağılanacaksın. 23 Ey sen, Lübnan'da^[2] yaşayan, Yuvasını sedir ağacından kuran adam! Sana doğuran kadın gibi acılar, sancılar geldiğinde, Nasıl da inleyeceksin^[3]!››

Kral Yehoyakin'le İlgili Bildiri

24 ‹‹Varlığım hakkı için derim ki›› diyor RAB, ‹‹Ey Yahuda Kralı Yehoyakim oğlu Yehoyakin, sağ elimdeki mühür yüzüğü olsan bile, çıkarıp atardım seni. 25 Seni can düşmanlarının, korktuğun kişilerin, Babil Kralı Nebukadnessar'la Kildaniler'in eline teslim edeceğim. 26 Seni de seni doğuran anneni de doğmadığınız bir ülkeye atacağım; orada öleceksiniz. 27 Dönmeye can attığınız ülkeye bir daha dönemeyeceksiniz.›› 28 Bu mu Yehoyakin? Bu hor görülmüş kırık çömlek, Kimsenin istemediği kap? Neden kendisi de çocukları da Bilmedikleri bir ülkeye atıldılar? 29 Ülke, ey ülke, RAB'bin sözünü dinle, ey ülke! 30 RAB diyor ki, ‹‹Bu adamı çocuksuz, Ömrünce başarısız biri olarak yazın. Çünkü soyundan gelen hiç kimse başarılı olmayacak, Soyundan gelen hiç kimse Davut'un tahtında oturamayacak, Yahuda'da bir daha krallık etmeyecek.››

New International Version

Judgment against wicked kings

1 This is what the Lord says: ‘Go down to the palace of the king of Judah and proclaim this message there: 2 “Hear the word of the Lord to you, king of Judah, you who sit on David’s throne – you, your officials and your people who come through these gates. 3 This is what the Lord says: do what is just and right. Rescue from the hand of the oppressor the one who has been robbed. Do no wrong or violence to the foreigner, the fatherless or the widow, and do not shed innocent blood in this place. 4 For if you are careful to carry out these commands, then kings who sit on David’s throne will come through the gates of this palace, riding in chariots and on horses, accompanied by their officials and their people. 5 But if you do not obey these commands, declares the Lord, I swear by myself that this palace will become a ruin.” ’ 6 For this is what the Lord says about the palace of the king of Judah: ‘Though you are like Gilead to me, like the summit of Lebanon, I will surely make you like a wasteland, like towns not inhabited. 7 I will send destroyers against you, each man with his weapons, and they will cut up your fine cedar beams and throw them into the fire. 8 ‘People from many nations will pass by this city and will ask one another, “Why has the Lord done such a thing to this great city?” 9 And the answer will be: “Because they have forsaken the covenant of the Lord their God and have worshipped and served other gods.” ’ 10 Do not weep for the dead king or mourn his loss; rather, weep bitterly for him who is exiled, because he will never return nor see his native land again. 11 For this is what the Lord says about Shallum^[1] son of Josiah, who succeeded his father as king of Judah but has gone from this place: ‘He will never return. 12 He will die in the place where they have led him captive; he will not see this land again.’ 13 ‘Woe to him who builds his palace by unrighteousness, his upper rooms by injustice, making his own people work for nothing, not paying them for their labour. 14 He says, “I will build myself a great palace with spacious upper rooms.” So he makes large windows in it, panels it with cedar and decorates it in red. 15 ‘Does it make you a king to have more and more cedar? Did not your father have food and drink? He did what was right and just, so all went well with him. 16 He defended the cause of the poor and needy, and so all went well. Is that not what it means to know me?’ declares the Lord. 17 ‘But your eyes and your heart are set only on dishonest gain, on shedding innocent blood and on oppression and extortion.’ 18 Therefore this is what the Lord says about Jehoiakim son of Josiah king of Judah: ‘They will not mourn for him: “Alas, my brother! Alas, my sister!” They will not mourn for him: “Alas, my master! Alas, his splendour!” 19 He will have the burial of a donkey – dragged away and thrown outside the gates of Jerusalem.’ 20 ‘Go up to Lebanon and cry out, let your voice be heard in Bashan, cry out from Abarim, for all your allies are crushed. 21 I warned you when you felt secure, but you said, “I will not listen!” This has been your way from your youth; you have not obeyed me. 22 The wind will drive all your shepherds away, and your allies will go into exile. Then you will be ashamed and disgraced because of all your wickedness. 23 You who live in “Lebanon,^[2]” who are nestled in cedar buildings, how you will groan when pangs come upon you, pain like that of a woman in labour! (1 Kr 7:2) 24 ‘As surely as I live,’ declares the Lord, ‘even if you, Jehoiachin^[3] son of Jehoiakim king of Judah, were a signet ring on my right hand, I would still pull you off. 25 I will deliver you into the hands of those who want to kill you, those you fear – Nebuchadnezzar king of Babylon and the Babylonians.^[4] 26 I will hurl you and the mother who gave you birth into another country, where neither of you was born, and there you both will die. 27 You will never come back to the land you long to return to.’ 28 Is this man Jehoiachin a despised, broken pot, an object no-one wants? Why will he and his children be hurled out, cast into a land they do not know? 29 O land, land, land, hear the word of the Lord! 30 This is what the Lord says: ‘Record this man as if childless, a man who will not prosper in his lifetime, for none of his offspring will prosper, none will sit on the throne of David or rule anymore in Judah.’