Yeşaya 63 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Rab'bin Gücü

1 Edom'dan, Bosra'dan Al giysiler içinde bu gelen kim? Göz kamaştırıcı giysiler içinde, Büyük güçle yürüyen kim? ‹‹O benim! Adaleti duyuran, Kurtarmaya gücü olan.›› 2 Giysilerin neden kırmızı? Üstün başın neden çukurda üzüm çiğneyen biri gibi kızıla bulanmış? 3 ‹‹Çukurda üzümü tek başıma çiğnedim, Yanımda halklardan kimse yoktu. Öfkeyle çiğnedim onları, Gazapla ayaklarımın altına aldım. Kanları giysilerime sıçradı, bütün elbisemi kirletti. 4 Çünkü öç alma günü yüreğimdeydi, Halkımı kurtaracağım yıl gelmişti. 5 Baktım, yardım edecek kimse yoktu, Destek verecek kimsenin olmayışına şaştım; Gücüm kurtuluş sağladı, Gazabım bana destek oldu. 6 Öfkeyle halkları çiğnedim, Onları gazapla sarhoş ettim, Yere akıttım kanlarını.››

Rab'bin İyiliği

7 Şefkati ve iyiliği uyarınca Bizim için yaptıklarından, evet, İsrail halkı için yaptığı bütün iyiliklerinden ötürü RAB'bin iyiliklerini ve övülesi işlerini anacağım. 8 RAB dedi ki, ‹‹Onlar kuşkusuz benim halkım, Beni aldatmayacak çocuklardır.›› Böylece onların Kurtarıcısı oldu. 9 Sıkıntı çektiklerinde O da sıkıntı çekti. Huzurundan çıkan melek onları kurtardı. Sevgisi ve merhametinden ötürü onları kurtardı, Geçmişte onları sürekli yüklenip taşıdı. 10 Ama başkaldırıp O'nun Kutsal Ruhu'nu incittiler. O da düşmanları olup onlara karşı savaştı. 11-13 Sonra halkı eski günleri, Musa'nın dönemini anımsadı. ‹‹Çobanlarıyla birlikte onları denizden geçiren, Kutsal Ruhu'nu aralarına yerleştiren, Görkemli gücüyle Musa'nın sağında yol alan, Sonsuz onur kazanmak için önlerinde suları yaran, Bir at nasıl tökezlemeden kırdan geçerse Onları deniz yatağından öyle geçiren RAB nerede?›› Diye sordular. 14 Ovaya götürülen sürü gibi RAB'bin Ruhu onları rahata kavuşturdu. İşte adını onurlandırmak için Halkına böyle yol gösterdi.

Merhamet ve Yardım Dileği

15 Ya RAB, gökten bak, Kutsal, görkemli ve yüce yerinden bizi gör! Gayretin, gücün nerede? Gönlündeki özlem ve merhameti Bizden esirgedin. 16 Babamız sensin. İbrahim bizi tanımasa da, İsrail bizi kabul etmese de, Babamız'sın, ya RAB, Ezelden beri adın ‹‹Kurtarıcımız››dır. 17 Ya RAB, neden bizi yolundan saptırıyor, İnatçı kılıyor, Senden korkmamızı engelliyorsun? Kulların uğruna, Mirasın olan oymakların uğruna geri dön. 18 Kutsal halkın kısa süre tapınağına sahip oldu, Ama düşmanlarımız onu çiğnedi. 19 Öteden beri yönetmediğin, Sana ait olmayan bir halk gibi olduk.

New International Version

God’s day of vengeance and redemption

1 Who is this coming from Edom, from Bozrah, with his garments stained crimson? Who is this, robed in splendour, striding forward in the greatness of his strength? ‘It is I, proclaiming victory, mighty to save.’ 2 Why are your garments red, like those of one treading the winepress? 3 ‘I have trodden the winepress alone; from the nations no-one was with me. I trampled them in my anger and trod them down in my wrath; their blood spattered my garments, and I stained all my clothing. 4 It was for me the day of vengeance; the year for me to redeem had come. 5 I looked, but there was no-one to help, I was appalled that no-one gave support; so my own arm achieved salvation for me, and my own wrath sustained me. 6 I trampled the nations in my anger; in my wrath I made them drunk and poured their blood on the ground.’

Praise and prayer

7 I will tell of the kindnesses of the Lord, the deeds for which he is to be praised, according to all the Lord has done for us – yes, the many good things he has done for Israel, according to his compassion and many kindnesses. 8 He said, ‘Surely they are my people, children who will be true to me’; and so he became their Saviour. 9 In all their distress he too was distressed, and the angel of his presence saved them.^[1] In his love and mercy he redeemed them; he lifted them up and carried them all the days of old. 10 Yet they rebelled and grieved his Holy Spirit. So he turned and became their enemy and he himself fought against them. 11 Then his people recalled^[2] the days of old, the days of Moses and his people – where is he who brought them through the sea, with the shepherd of his flock? Where is he who set his Holy Spirit among them, 12 who sent his glorious arm of power to be at Moses’ right hand, who divided the waters before them, to gain for himself everlasting renown, 13 who led them through the depths? Like a horse in open country, they did not stumble; 14 like cattle that go down to the plain, they were given rest by the Spirit of the Lord. This is how you guided your people to make for yourself a glorious name. 15 Look down from heaven and see, from your lofty throne, holy and glorious. Where are your zeal and your might? Your tenderness and compassion are withheld from us. 16 But you are our Father, though Abraham does not know us or Israel acknowledge us; you, Lord, are our Father, our Redeemer from of old is your name. 17 Why, Lord, do you make us wander from your ways and harden our hearts so we do not revere you? Return for the sake of your servants, the tribes that are your inheritance. 18 For a little while your people possessed your holy place, but now our enemies have trampled down your sanctuary. 19 We are yours from of old; but you have not ruled over them, they have not been called^[3] by your name.