Yeşaya 47 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Babil'in Düşüşü

1 ‹‹Ey Babil, erden kız, İn aşağı, toprağa otur. Ey Kildani kızı, Tahtın yok artık, yere otur. Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana. 2 Bir çift değirmen taşı al da un öğüt, Çıkar peçeni, kaldır eteğini. Baldırını aç, ırmaklardan geç. 3 Çıplaklığın sergilenecek, mahrem yerlerin görünecek. Öç alacağım, kimseyi esirgemeyeceğim.›› 4 Bizim kurtarıcımız İsrail'in Kutsalı'dır. O'nun adı ‹‹Her Şeye Egemen RAB'dir!›› 5 RAB diyor ki, ‹‹Ey Kildani kızı, Karanlığa çekilip sessizce otur. Çünkü bundan böyle ‹Ülkeler kraliçesi› demeyecekler sana. 6 Halkıma öfkelenmiş, Mirasım olduğu halde onu bayağılaştırıp Eline teslim etmiştim. Ama sen onlara acımadın, Yaşlılara bile çok ağır bir boyunduruk yükledin. 7 ‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun, Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin. 8 ‹‹Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü, İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok; Hiç dul kalmayacak, Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun. Dinle şimdi: 9 Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek: Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşın Hem dul kalacak, Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın. 10 ‹‹Kötülüğüne güvendin, ‹Beni gören yok› diye düşündün. Bilgin ve bilgeliğin seni saptırdı. İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok› diyordun. 11 Ne var ki, felakete uğrayacaksın. Onu durduracak büyü yok elinde, Başına gelecek belayı önleyemeyeceksin. Üzerine ansızın hiç beklemediğin bir yıkım gelecek. 12 Gençliğinden beri emek verdiğin Muskalarına, çok sayıda büyüye devam et; Belki yararını görür, Kimilerini titretirsin. 13 Aldığın öğütlerin çokluğu Seni tüketti. Yıldız falcıların, yıldızbilimcilerin, Ay başlarında ne olacağını bildirenlerin, Şimdi kalksınlar da Başına geleceklerden seni kurtarsınlar. 14 ‹‹Bak, hepsi anızdan farksız, Ateş yakacak onları. Canlarını alevden kurtaramayacaklar. Ne ısınmak için kor, Ne de karşısında oturulacak ateş olacak. 15 Emek verdiğin adamlar böyle olacak. Gençliğinden beri alışveriş ettiğin herkes Kendi yoluna gidecek, Seni kurtaran olmayacak.››

New International Version

The fall of Babylon

1 ‘Go down, sit in the dust, Virgin Daughter Babylon; sit on the ground without a throne, queen city of the Babylonians.^[1] No more will you be called tender or delicate. 2 Take millstones and grind flour; take off your veil. Lift up your skirts, bare your legs, and wade through the streams. 3 Your nakedness will be exposed and your shame uncovered. I will take vengeance; I will spare no-one.’ 4 Our Redeemer – the Lord Almighty is his name – is the Holy One of Israel. 5 ‘Sit in silence, go into darkness, queen city of the Babylonians; no more will you be called queen of kingdoms. 6 I was angry with my people and desecrated my inheritance; I gave them into your hand, and you showed them no mercy. Even on the aged you laid a very heavy yoke. 7 You said, “I am for ever – the eternal queen!” But you did not consider these things or reflect on what might happen. 8 ‘Now then, listen, you lover of pleasure, lounging in your security and saying to yourself, “I am, and there is none besides me. I will never be a widow or suffer the loss of children.” 9 Both of these will overtake you in a moment, on a single day: loss of children and widowhood. They will come upon you in full measure, in spite of your many sorceries and all your potent spells. 10 You have trusted in your wickedness and have said, “No-one sees me.” Your wisdom and knowledge mislead you when you say to yourself, “I am, and there is none besides me.” 11 Disaster will come upon you, and you will not know how to conjure it away. A calamity will fall upon you that you cannot ward off with a ransom; a catastrophe you cannot foresee will suddenly come upon you. 12 ‘Keep on, then, with your magic spells and with your many sorceries, which you have laboured at since childhood. Perhaps you will succeed, perhaps you will cause terror. 13 All the counsel you have received has only worn you out! Let your astrologers come forward, those stargazers who make predictions month by month, let them save you from what is coming upon you. 14 Surely they are like stubble; the fire will burn them up. They cannot even save themselves from the power of the flame. These are not coals for warmth; this is not a fire to sit by. 15 That is all they are to you – these you have dealt with and laboured with since childhood. All of them go on in their error; there is not one that can save you.