Yeşaya 41 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Rab'den Güvence

1 RAB diyor ki, ‹‹Susun karşımda, ey kıyı halkları! Halklar güçlerini tazelesin, Öne çıkıp konuşsunlar. Yargı için bir araya gelelim. 2 ‹‹Doğudan adaleti^[1] harekete geçiren, Hizmete koşan kim? Ulusları önüne katıyor, krallara baş eğdiriyor. Kılıcıyla toz ediyor onları, Yayıyla savrulan samana çeviriyor. 3 Kovalıyor onları, Ayak basmadığı bir yoldan esenlikle geçiyor. 4 Bunları yapıp gerçekleştiren, Kuşakları başlangıçtan beri çağıran kim? Ben RAB, ilkim; sonuncularla da yine Ben olacağım.›› 5 Kıyı halkları bunu görüp korktu. Dünyanın dört bucağı titriyor. Yaklaşıyor, geliyorlar. 6 Herkes komşusuna yardım ediyor, Kardeşine, ‹‹Güçlü ol›› diyor. 7 Zanaatçı kuyumcuyu yüreklendiriyor, Madeni çekiçle düzleyen, ‹‹Lehim iyi oldu›› diyerek örse vuranı yüreklendiriyor. Kımıldamasın diye putu yerine çiviliyor. 8 ‹‹Ama sen, ey kulum İsrail, Seçtiğim Yakup soyu, Dostum İbrahim'in torunları! 9 Sizleri dünyanın dört bucağından topladım, En uzak yerlerden çağırdım. Dedim ki, ‹Sen kulumsun, seni seçtim, Seni reddetmedim.› 10 Korkma, çünkü ben seninleyim, Yılma, çünkü Tanrın benim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim; Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım. 11 ‹‹Sana öfkelenenlerin hepsi utanacak, rezil olacak. Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak. 12 Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın. Seninle savaşanlar hiçten beter olacak. 13 Çünkü sağ elinden tutan, ‹Korkma, sana yardım edeceğim› diyen Tanrın RAB benim. 14 ‹‹Ey Yakup soyu, toprak kurdu, Ey İsrail halkı, korkma! Sana yardım edeceğim›› diyor RAB, Seni kurtaran İsrail'in Kutsalı. 15 ‹‹İşte, seni dişli, keskin, yepyeni bir harman döveni yaptım. Harman edip ufalayacaksın dağları, Tepeleri samana çevireceksin. 16 Onları savurduğunda rüzgar alıp götürecek, Darmadağın edecek hepsini kasırga. Sense RAB'de sevinç bulacak, İsrail'in Kutsalı'yla övüneceksin. 17 ‹‹Düşkünlerle yoksullar su arıyor, ama yok. Dilleri kurumuş susuzluktan. Ben RAB, onları yanıtlayacağım, Ben, İsrail'in Tanrısı, onları bırakmayacağım. 18 Çıplak tepeler üzerinde ırmaklar, Vadilerde su kaynakları yapacağım. Çölü havuza, Kurak toprağı pınara çevireceğim. 19 Çölü sedir, akasya, Mersin ve iğde ağaçlarına kavuşturacağım. Bozkıra çam, köknar Ve selviyi bir arada dikeceğim. 20 Öyle ki, insanlar görüp bilsinler, Hep birlikte düşünüp anlasınlar ki, Bütün bunları RAB'bin eli yapmış, İsrail'in Kutsalı yaratmıştır.››

Rab Putlara Karşı

21 ‹‹Davanızı sunun›› diyor RAB, ‹‹Kanıtlarınızı ortaya koyun›› diyor Yakup'un Kralı, 22 ‹‹Putlarınızı getirin de olacakları bildirsinler bize. Olup bitenleri bildirsinler ki düşünelim, Sonuçlarını bilelim. Ya da gelecekte olacakları duyursunlar bize. 23 Ey putlar, bundan sonra olacakları bize bildirin de, İlah olduğunuzu bilelim! Haydi bir iyilik ya da kötülük edin de, Hepimiz korkup dehşete düşelim. 24 Siz de yaptıklarınız da hiçten betersiniz, Sizi yeğleyen iğrençtir. 25 ‹‹Kuzeyden birini harekete geçirdim, geliyor, Gün doğusundan beni adımla çağıran biri. Çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi, Önderleri çamur gibi çiğneyecek ayağıyla. 26 Hanginiz bunu başlangıçtan bildirdi ki, bilelim, Kim önceden bildirdi ki, ‹Haklısın› diyelim? Konuştuğunuzu bildiren de Duyuran da Duyan da olmadı hiç. 27 Siyon'a ilk, ‹İşte, geldiler› diyen benim. Yeruşalim'e müjdeci gönderdim. 28 Bakıyorum, aralarında öğüt verebilecek kimse yok ki, Onlara danışayım, onlar da yanıtlasınlar. 29 Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç. Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.››

New International Version

The helper of Israel

1 ‘Be silent before me, you islands! Let the nations renew their strength! Let them come forward and speak; let us meet together at the place of judgment. 2 ‘Who has stirred up one from the east, calling him in righteousness to his service^[1]? He hands nations over to him and subdues kings before him. He turns them to dust with his sword, to wind-blown chaff with his bow. 3 He pursues them and moves on unscathed, by a path his feet have not travelled before. 4 Who has done this and carried it through, calling forth the generations from the beginning? I, the Lord – with the first of them and with the last – I am he.’ 5 The islands have seen it and fear; the ends of the earth tremble. They approach and come forward; 6 they help each other and say to their companions, ‘Be strong!’ 7 The metalworker encourages the goldsmith, and the one who smooths with the hammer spurs on the one who strikes the anvil. One says of the welding, ‘It is good.’ The other nails down the idol so that it will not topple. 8 ‘But you, Israel, my servant, Jacob, whom I have chosen, you descendants of Abraham my friend, 9 I took you from the ends of the earth, from its farthest corners I called you. I said, “You are my servant”; I have chosen you and have not rejected you. 10 So do not fear, for I am with you; do not be dismayed, for I am your God. I will strengthen you and help you; I will uphold you with my righteous right hand. 11 ‘All who rage against you will surely be ashamed and disgraced; those who oppose you will be as nothing and perish. 12 Though you search for your enemies, you will not find them. Those who wage war against you will be as nothing at all. 13 For I am the Lord your God who takes hold of your right hand and says to you, Do not fear; I will help you. 14 Do not be afraid, you worm Jacob, little Israel, do not fear, for I myself will help you,’ declares the Lord, your Redeemer, the Holy One of Israel. 15 ‘See, I will make you into a threshing-sledge, new and sharp, with many teeth. You will thresh the mountains and crush them, and reduce the hills to chaff. 16 You will winnow them, the wind will pick them up, and a gale will blow them away. But you will rejoice in the Lord and glory in the Holy One of Israel. 17 ‘The poor and needy search for water, but there is none; their tongues are parched with thirst. But I the Lord will answer them; I, the God of Israel, will not forsake them. 18 I will make rivers flow on barren heights, and springs within the valleys. I will turn the desert into pools of water, and the parched ground into springs. 19 I will put in the desert the cedar and the acacia, the myrtle and the olive. I will set junipers in the wasteland, the fir and the cypress together, 20 so that people may see and know, may consider and understand, that the hand of the Lord has done this, that the Holy One of Israel has created it. 21 ‘Present your case,’ says the Lord. ‘Set forth your arguments,’ says Jacob’s King. 22 ‘Tell us, you idols, what is going to happen. Tell us what the former things were, so that we may consider them and know their final outcome. Or declare to us the things to come, 23 tell us what the future holds, so that we may know you are gods. Do something, whether good or bad, so that we will be dismayed and filled with fear. 24 But you are less than nothing and your works are utterly worthless; whoever chooses you is detestable. 25 ‘I have stirred up one from the north, and he comes – one from the rising sun who calls on my name. He treads on rulers as if they were mortar, as if he were a potter treading the clay. 26 Who told of this from the beginning, so that we could know, or beforehand, so that we could say, “He was right”? No-one told of this, no-one foretold it, no-one heard any words from you. 27 I was the first to tell Zion, “Look, here they are!” I gave to Jerusalem a messenger of good news. 28 I look but there is no-one – no-one among the gods to give counsel, no-one to give answer when I ask them. 29 See, they are all false! Their deeds amount to nothing; their images are but wind and confusion.