Yeşaya 40 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Avutucu Sözler

1 ‹‹Avutun halkımı›› diyor Tanrınız, ‹‹Avutun! 2 Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin. Angaryanın bittiğini, Suçlarının cezasını ödediklerini, Günahlarının cezasını RAB'bin elinden İki katıyla aldıklarını ilan edin.›› 3 Şöyle haykırıyor bir ses: ‹‹Çölde RAB'bin yolunu hazırlayın, Bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın^[1]. 4 Her vadi yükseltilecek, Her dağ, her tepe alçaltılacak. Böylelikle engebeler düzleştirilecek, Sarp yerler ovaya dönüştürülecek. 5 O zaman RAB'bin yüceliği görünecek, Bütün insanlar hep birlikte onu görecek. Bunu söyleyen RAB'dir.›› 6 Ses, ‹‹Duyur›› diyor. ‹‹Neyi duyurayım?›› diye soruyorum^[2]. ‹‹İnsan soyu ota benzer, Bütün vefası^[3] kır çiçeği gibidir. 7 RAB'bin soluğu esince üzerlerine, Ot kurur, çiçek solar. Gerçekten de halk ottan farksızdır. 8 Ot kurur, çiçek solar, Ama Tanrımız'ın sözü sonsuza dek durur.››

Eşsiz Tanrı

9 Ey Siyon'a müjde getiren, Yüksek dağa çık! Ey Yeruşalim'e müjde getiren^[4], Yükselt sesini, bağır, Sesini yükselt, korkma. Yahuda kentlerine, ‹‹İşte, Tanrınız!›› de. 10 İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, Kudretiyle egemenlik sürecek. Ücreti kendisiyle birlikte, Ödülü önündedir. 11 Sürüsünü çoban gibi güdecek, Kollarına alacak kuzuları, Bağrında taşıyacak; Usul usul yol gösterecek emziklilere. 12 Kim denizleri avucuyla, Gökleri karışıyla ölçebildi? Yerin toprağını ölçeğe sığdıran, Dağları kantarla, Tepeleri teraziyle tartabilen var mı? 13 RAB'bin düşüncesine kim akıl erdirebildi? O'na öğüt verip öğretebilen var mı? 14 Akıl almak, adalet yolunu öğrenmek için RAB kime danıştı ki? O'na bilgi veren, anlayış yolunu bildiren var mı? 15 RAB için uluslar kovada bir damla su, Terazideki toz zerreciği gibidir. Adaları ince toz gibi tartar. 16 Adakları yakmaya yetmez Lübnan ormanı, Yakmalık sunu için az gelir hayvanları. 17 RAB'bin önünde bütün uluslar bir hiç gibidir, Hiçten bile aşağı, değersiz sayılır. 18 Öyleyse Tanrı'yı kime benzeteceksiniz? Neyle karşılaştıracaksınız O'nu? 19 Putu döküm işçisi yapar, Kuyumcu altınla kaplar, Gümüş zincirler döker. 20 Böyle bir sunuya gücü yetmeyen yoksul kişi Çürümez bir ağaç parçası seçer. Yerinden kımıldamaz bir put yapsın diye Usta bir işçi arar. 21 Bilmiyor musunuz, duymadınız mı? Başlangıçtan beri size bildirilmedi mi? Dünyanın temelleri atılalı beri anlamadınız mı? 22 Gökkubbenin üstünde oturan RAB'dir, Yeryüzünde yaşayanlarsa çekirge gibidir. Gökleri perde gibi geren, Oturmak için çadır gibi kuran O'dur. 23 O'dur önderleri bir hiç eden, Dünyanın egemenlerini sıfıra indirgeyen. 24 O önderler ki, yeni dikilmiş, yeni ekilmiş ağaç gibi, Gövdeleri yere yeni kök salmışken RAB'bin soluğu onları kurutuverir, Kasırga saman gibi savurur. 25 ‹‹Beni kime benzeteceksiniz ki, Eşitim olsun?›› diyor Kutsal Olan. 26 Başınızı kaldırıp göklere bakın. Kim yarattı bütün bunları? Yıldızları sırayla görünür kılıyor, Her birini adıyla çağırıyor. Büyük kudreti, üstün gücü sayesinde hepsi yerli yerinde duruyor. 27 Ey Yakup soyu, ey İsrail! Neden, ‹‹RAB başıma gelenleri görmüyor, Tanrı hakkımı gözetmiyor?›› diye yakınıyorsun? 28 Bilmiyor musun, duymadın mı? Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan, Ne yorulur ne de zayıflar, O'nun bilgisi kavranamaz. 29 Yorulanı güçlendirir, Takati olmayanın kudretini artırır. 30 Gençler bile yorulup zayıf düşer, Yiğitler tökezleyip düşerler. 31 RAB'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur, Kanat açıp yükselirler kartallar gibi. Koşar ama zayıf düşmez, Yürür ama yorulmazlar.

New International Version

Comfort for God’s people

1 Comfort, comfort my people, says your God. 2 Speak tenderly to Jerusalem, and proclaim to her that her hard service has been completed, that her sin has been paid for, that she has received from the Lord’s hand double for all her sins. 3 A voice of one calling: ‘In the wilderness prepare the way for the Lord^[1]; make straight in the desert a highway for our God.^[2] 4 Every valley shall be raised up, every mountain and hill made low; the rough ground shall become level, the rugged places a plain. 5 And the glory of the Lord will be revealed, and all people will see it together. For the mouth of the Lord has spoken.’ 6 A voice says, ‘Cry out.’ And I said, ‘What shall I cry?’ ‘All people are like grass, and all their faithfulness is like the flowers of the field. 7 The grass withers and the flowers fall, because the breath of the Lord blows on them. Surely the people are grass. 8 The grass withers and the flowers fall, but the word of our God endures for ever.’ 9 You who bring good news to Zion, go up on a high mountain. You who bring good news to Jerusalem,^[3] lift up your voice with a shout, lift it up, do not be afraid; say to the towns of Judah, ‘Here is your God!’ 10 See, the Sovereign Lord comes with power, and he rules with a mighty arm. See, his reward is with him, and his recompense accompanies him. 11 He tends his flock like a shepherd: he gathers the lambs in his arms and carries them close to his heart; he gently leads those that have young. 12 Who has measured the waters in the hollow of his hand, or with the breadth of his hand marked off the heavens? Who has held the dust of the earth in a basket, or weighed the mountains on the scales and the hills in a balance? 13 Who can fathom the Spirit^[4] of the Lord, or instruct the Lord as his counsellor? 14 Whom did the Lord consult to enlighten him, and who taught him the right way? Who was it that taught him knowledge, or showed him the path of understanding? 15 Surely the nations are like a drop in a bucket; they are regarded as dust on the scales; he weighs the islands as though they were fine dust. 16 Lebanon is not sufficient for altar fires, nor its animals enough for burnt offerings. 17 Before him all the nations are as nothing; they are regarded by him as worthless and less than nothing. 18 With whom, then, will you compare God? To what image will you liken him? 19 As for an idol, a metalworker casts it, and a goldsmith overlays it with gold and fashions silver chains for it. 20 A person too poor to present such an offering selects wood that will not rot; they look for a skilled worker to set up an idol that will not topple. 21 Do you not know? Have you not heard? Has it not been told you from the beginning? Have you not understood since the earth was founded? 22 He sits enthroned above the circle of the earth, and its people are like grasshoppers. He stretches out the heavens like a canopy, and spreads them out like a tent to live in. 23 He brings princes to naught and reduces the rulers of this world to nothing. 24 No sooner are they planted, no sooner are they sown, no sooner do they take root in the ground, than he blows on them and they wither, and a whirlwind sweeps them away like chaff. 25 ‘To whom will you compare me? Or who is my equal?’ says the Holy One. 26 Lift up your eyes and look to the heavens: who created all these? He who brings out the starry host one by one and calls forth each of them by name. Because of his great power and mighty strength, not one of them is missing. 27 Why do you complain, Jacob? Why do you say, Israel, ‘My way is hidden from the Lord; my cause is disregarded by my God’? 28 Do you not know? Have you not heard? The Lord is the everlasting God, the Creator of the ends of the earth. He will not grow tired or weary, and his understanding no-one can fathom. 29 He gives strength to the weary and increases the power of the weak. 30 Even youths grow tired and weary, and young men stumble and fall; 31 but those who hope in the Lord will renew their strength. They will soar on wings like eagles; they will run and not grow weary, they will walk and not be faint.