1Tanrı Yakup'a, ‹‹Git, Beytel'e yerleş›› dedi, ‹‹Ağabeyin Esav'dan kaçarken sana görünen Tanrı'ya orada bir sunak yap.››2Yakup ailesine ve yanındakilere, ‹‹Yabancı ilahlarınızı atın›› dedi, ‹‹Kendinizi arındırıp giysilerinizi değiştirin.3Beytel'e gidelim. Sıkıntı çektiğim günlerde yakarışımı duyan, gittiğim her yerde benimle birlikte olan Tanrı'ya orada bir sunak yapacağım.››4Böylece herkes yabancı ilahlarını, kulaklarındaki küpeleri Yakup'a verdi. Yakup bunları Şekem yakınlarında bir yabanıl fıstık ağacının altına gömdü.5Sonra göçtüler. Çevre kentlerde yaşayan halk peşlerine düşmedi, çünkü hepsini Tanrı korkusu sarmıştı.6Yakup adamlarıyla birlikte Kenan ülkesindeki Luz -Beytel- Kenti'ne geldi.7Bir sunak yaparak oraya El-Beytel[1] adını verdi. Çünkü ağabeyinden kaçarken Tanrı orada kendisine görünmüştü.8Rebeka'nın dadısı Debora ölünce Beytel'in güneyindeki meşe ağacının altına gömüldü. Bu yüzden ağaca Allon-Bakut[2] adı verildi.9Yakup Paddan-Aram'dan dönünce, Tanrı ona yine görünerek onu kutsadı.10‹‹Sana Yakup diyorlar, ama bundan böyle adın Yakup değil, İsrail olacak›› diyerek onun adını İsrail[3] koydu.11‹‹Ben Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'yım›› dedi, ‹‹Verimli ol, çoğal. Senden bir ulus ve uluslar topluluğu doğacak. Kralların atası olacaksın.12İbrahim'e, İshak'a verdiğim toprakları sana verecek, senden sonra da soyuna bağışlayacağım.››13Sonra Tanrı Yakup'tan ayrılarak onunla konuştuğu yerden yukarı çekildi.14Yakup Tanrı'nın kendisiyle konuştuğu yere taş bir anıt dikti. Üzerine dökmelik sunu ve zeytinyağı döktü.15Oraya, Tanrı'nın kendisiyle konuştuğu yere Beytel[4] adını verdi.
Rahel'le İshak'ın Ölümü
16Sonra Beytel'den göçtüler. Efrat'a varmadan Rahel doğum yaptı. Doğum yaparken çok sancı çekti.17O sancı çekerken, ebesi, ‹‹Korkma!›› dedi, ‹‹Bir oğlun daha oluyor.››18Ama Rahel ölmek üzereydi. Can verirken oğlunun adını Ben-Oni[5] koydu. Babası ise çocuğa Benyamin[6] adını verdi.19Rahel öldü ve Efrat -Beytlehem- yolunda gömüldü.20Yakup Rahel'in mezarına bir taş dikti. Bu mezar taşı bugüne kadar kaldı.21İsrail yine göçtü ve Eder Kulesi'nin ötesinde konakladı.22İsrail o bölgede yaşarken Ruben babasının cariyesi Bilha'yla yattı. İsrail bunu duyunca çok kızdı[7].23Yakup'un on iki oğlu vardı. Lea'nın oğulları: Ruben -Yakup'un ilk oğlu- Şimon, Levi, Yahuda, İssakar, Zevulun.24Rahel'in oğulları: Yusuf, Benyamin.25Rahel'in cariyesi Bilha'nın oğulları: Dan, Naftali.26Lea'nın cariyesi Zilpa'nın oğulları: Gad, Aşer. Yakup'un Paddan-Aram'da doğan oğulları bunlardır.27Yakup, İshak'la İbrahim'in de yabancı olarak kalmış olduğu, bugün Hevron denen Kiryat-Arba yakınlarındaki Mamre'ye, babası İshak'ın yanına gitti.28İshak yüz seksen yıl yaşadı.29Kocamış, yaşama doymuş olarak son soluğunu verdi. Ölüp halkına kavuştu. Oğulları Esav'la Yakup onu gömdüler.
Yaratılış 35
New International Version
Jacob returns to Bethel
1Then God said to Jacob, ‘Go up to Bethel and settle there, and build an altar there to God, who appeared to you when you were fleeing from your brother Esau.’2So Jacob said to his household and to all who were with him, ‘Get rid of the foreign gods you have with you, and purify yourselves and change your clothes.3Then come, let us go up to Bethel, where I will build an altar to God, who answered me in the day of my distress and who has been with me wherever I have gone.’4So they gave Jacob all the foreign gods they had and the rings in their ears, and Jacob buried them under the oak at Shechem.5Then they set out, and the terror of God fell on the towns all around them so that no-one pursued them.6Jacob and all the people with him came to Luz (that is, Bethel) in the land of Canaan.7There he built an altar, and he called the place El Bethel,[1] because it was there that God revealed himself to him when he was fleeing from his brother.8Now Deborah, Rebekah’s nurse, died and was buried under the oak outside Bethel. So it was named Allon Bakuth.[2]9After Jacob returned from Paddan Aram,[3] God appeared to him again and blessed him.10God said to him, ‘Your name is Jacob,[4] but you will no longer be called Jacob; your name will be Israel.[5]’ So he named him Israel.11And God said to him, ‘I am God Almighty[6]; be fruitful and increase in number. A nation and a community of nations will come from you, and kings will be among your descendants.12The land I gave to Abraham and Isaac I also give to you, and I will give this land to your descendants after you.’13Then God went up from him at the place where he had talked with him.14Jacob set up a stone pillar at the place where God had talked with him, and he poured out a drink offering on it; he also poured oil on it.15Jacob called the place where God had talked with him Bethel.[7]
The deaths of Rachel and Isaac
16Then they moved on from Bethel. While they were still some distance from Ephrath, Rachel began to give birth and had great difficulty.17And as she was having great difficulty in childbirth, the midwife said to her, ‘Don’t despair, for you have another son.’18As she breathed her last – for she was dying – she named her son Ben-Oni.[8] But his father named him Benjamin.[9]19So Rachel died and was buried on the way to Ephrath (that is, Bethlehem).20Over her tomb Jacob set up a pillar, and to this day that pillar marks Rachel’s tomb.21Israel moved on again and pitched his tent beyond Migdal Eder.22While Israel was living in that region, Reuben went in and slept with his father’s concubine Bilhah, and Israel heard of it. Jacob had twelve sons:23The sons of Leah: Reuben the firstborn of Jacob, Simeon, Levi, Judah, Issachar and Zebulun.24The sons of Rachel: Joseph and Benjamin.25The sons of Rachel’s servant Bilhah: Dan and Naphtali.26The sons of Leah’s servant Zilpah: Gad and Asher. These were the sons of Jacob, who were born to him in Paddan Aram.27Jacob came home to his father Isaac in Mamre, near Kiriath Arba (that is, Hebron), where Abraham and Isaac had stayed.28Isaac lived a hundred and eighty years.29Then he breathed his last and died and was gathered to his people, old and full of years. And his sons Esau and Jacob buried him.