1Daha sonra Tanrı İbrahim'i denedi. ‹‹İbrahim!›› diye seslendi. İbrahim, ‹‹Buradayım!›› dedi.2Tanrı, ‹‹İshak'ı, sevdiğin biricik oğlunu al, Moriya bölgesine git›› dedi, ‹‹Orada sana göstereceğim bir dağda oğlunu yakmalık sunu olarak sun.››3İbrahim sabah erkenden kalktı, eşeğine palan vurdu. Yanına uşaklarından ikisini ve oğlu İshak'ı aldı. Yakmalık sunu için odun yardıktan sonra, Tanrı'nın kendisine belirttiği yere doğru yola çıktı.4Üçüncü gün gideceği yeri uzaktan gördü.5Uşaklarına, ‹‹Siz burada, eşeğin yanında kalın›› dedi, ‹‹Tapınmak için oğlumla birlikte oraya gidip döneceğiz.››6-7Yakmalık sunu için yardığı odunları oğlu İshak'a yükledi. Ateşi ve bıçağı kendisi aldı. Birlikte giderlerken İshak İbrahim'e, ‹‹Baba!›› dedi. İbrahim, ‹‹Evet, oğlum!›› diye yanıtladı. İshak, ‹‹Ateşle odun burada, ama yakmalık sunu kuzusu nerede?›› diye sordu.8İbrahim, ‹‹Oğlum, yakmalık sunu için kuzuyu Tanrı kendisi sağlayacak›› dedi. İkisi birlikte yürümeye devam ettiler.9Tanrı'nın kendisine belirttiği yere varınca İbrahim bir sunak yaptı, üzerine odun dizdi. Oğlu İshak'ı bağlayıp sunaktaki odunların üzerine yatırdı.10Onu boğazlamak için uzanıp bıçağı aldı.11Ama RAB'bin meleği göklerden, ‹‹İbrahim, İbrahim!›› diye seslendi. İbrahim, ‹‹İşte buradayım!›› diye karşılık verdi.12Melek, ‹‹Çocuğa dokunma›› dedi, ‹‹Ona hiçbir şey yapma. Şimdi Tanrı'dan korktuğunu anladım, biricik oğlunu benden esirgemedin.››13İbrahim çevresine bakınca, boynuzları sık çalılara takılmış bir koç gördü. Gidip koçu getirdi. Oğlunun yerine onu yakmalık sunu olarak sundu.14Oraya ‹‹Yahve yire[1]›› adını verdi. ‹‹RAB'bin dağında sağlanacaktır›› sözü bu yüzden bugün de söyleniyor.15RAB'bin meleği göklerden İbrahim'e ikinci kez seslendi:16‹‹RAB diyor ki, kendi üzerime ant içiyorum. Bunu yaptığın için, biricik oğlunu esirgemediğin için17seni fazlasıyla kutsayacağım; soyunu göklerin yıldızları, kıyıların kumu kadar çoğaltacağım. Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinecek.18Soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün uluslar kutsanacak. Çünkü sözümü dinledin.››19Sonra İbrahim uşaklarının yanına döndü. Birlikte yola çıkıp Beer-Şeva'ya gittiler. İbrahim Beer-Şeva'da kaldı.
Nahor'un Oğulları
20Bir süre sonra İbrahim'e, ‹‹Milka, kardeşin Nahor'a çocuklar doğurdu›› diye haber verdiler,21‹‹İlk oğlu Ûs, kardeşi Bûz, Kemuel -Aram'ın babası-22Keset, Hazo, Pildaş, Yidlaf, Betuel.››23Betuel Rebeka'nın babası oldu. Bu sekiz çocuğu İbrahim'in kardeşi Nahor'a Milka doğurdu.24Reuma adındaki cariyesi de Nahor'a Tevah, Gaham, Tahaş ve Maaka'yı doğurdu.
Yaratılış 22
New International Version
Abraham tested
1Some time later God tested Abraham. He said to him, ‘Abraham!’ ‘Here I am,’ he replied.2Then God said, ‘Take your son, your only son, whom you love – Isaac – and go to the region of Moriah. Sacrifice him there as a burnt offering on a mountain that I will show you.’3Early the next morning Abraham got up and loaded his donkey. He took with him two of his servants and his son Isaac. When he had cut enough wood for the burnt offering, he set out for the place God had told him about.4On the third day Abraham looked up and saw the place in the distance.5He said to his servants, ‘Stay here with the donkey while I and the boy go over there. We will worship and then we will come back to you.’6Abraham took the wood for the burnt offering and placed it on his son Isaac, and he himself carried the fire and the knife. As the two of them went on together,7Isaac spoke up and said to his father Abraham, ‘Father?’ ‘Yes, my son?’ Abraham replied. ‘The fire and wood are here,’ Isaac said, ‘but where is the lamb for the burnt offering?’8Abraham answered, ‘God himself will provide the lamb for the burnt offering, my son.’ And the two of them went on together.9When they reached the place God had told him about, Abraham built an altar there and arranged the wood on it. He bound his son Isaac and laid him on the altar, on top of the wood.10Then he reached out his hand and took the knife to slay his son.11But the angel of the Lord called out to him from heaven, ‘Abraham! Abraham!’ ‘Here I am,’ he replied.12‘Do not lay a hand on the boy,’ he said. ‘Do not do anything to him. Now I know that you fear God, because you have not withheld from me your son, your only son.’13Abraham looked up and there in a thicket he saw a ram[1] caught by its horns. He went over and took the ram and sacrificed it as a burnt offering instead of his son.14So Abraham called that place The Lord Will Provide. And to this day it is said, ‘On the mountain of the Lord it will be provided.’15The angel of the Lord called to Abraham from heaven a second time16and said, ‘I swear by myself, declares the Lord, that because you have done this and have not withheld your son, your only son,17I will surely bless you and make your descendants as numerous as the stars in the sky and as the sand on the seashore. Your descendants will take possession of the cities of their enemies,18and through your offspring[2] all nations on earth will be blessed,[3] because you have obeyed me.’19Then Abraham returned to his servants, and they set off together for Beersheba. And Abraham stayed in Beersheba.
Nahor’s sons
20Some time later Abraham was told, ‘Milkah is also a mother; she has borne sons to your brother Nahor:21Uz the firstborn, Buz his brother, Kemuel (the father of Aram),22Kesed, Hazo, Pildash, Jidlaph and Bethuel.’23Bethuel became the father of Rebekah. Milkah bore these eight sons to Abraham’s brother Nahor.24His concubine, whose name was Reumah, also had sons: Tebah, Gaham, Tahash and Maakah.