Mezmur 35 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

35. Mezmur

Davut'un mezmuru

1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş, Benimle savaşanlarla sen savaş! 2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı, Yardımıma koş! 3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara, ‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana! 4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun! Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler! 5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler, RAB'bin meleği artlarına düşsün! 6 Karanlık ve kaygan olsun yolları, RAB'bin meleği kovalasın onları! 7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular, Nedensiz çukur kazdılar, 8 Başlarına habersiz felaket gelsin, Gizledikleri ağa kendileri tutulsun, Felakete uğrasınlar. 9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım, Beni kurtardığı için coşacağım. 10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim: ‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB, Mazlumu zorbanın elinden, Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?›› 11 Kötü niyetli tanıklar türüyor, Bilmediğim konuları soruyorlar. 12 İyiliğime karşı kötülük ediyor, Yalnızlığa itiyorlar beni. 13-14 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır, Oruç tutup alçakgönüllü olurdum. Duam yanıtsız kalınca, Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım. Kederden belim bükülürdü, Annesi için yas tutan biri gibi. 15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler, Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar, Durmadan didiklediler beni. 16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, Diş gıcırdattılar bana. 17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab? Kurtar canımı bunların saldırısından, Hayatımı bu genç aslanlardan! 18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım, Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim. 19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar, Göz kırpmasınlar birbirlerine Nedensiz benden nefret edenler. 20 Çünkü barış sözünü etmez onlar, Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına. 21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar: ‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!›› 22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma, Ya Rab, benden uzak durma! 23 Uyan, kalk savun beni, Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim! 24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim! Gülmesinler halime! 25 Demesinler içlerinden: ‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››, Konuşmasınlar ardımdan: ‹‹Yedik başını!›› diye. 26 Utansın kötü halime sevinenler, Kızarsın yüzleri hepsinin; Gururla karşıma dikilenler Utanca, rezalete bürünsün. 27 Benim haklı çıkmamı isteyenler, Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar; Şöyle desinler sürekli: ‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!›› 28 O zaman gün boyu adaletin, Övgülerin dilimden düşmeyecek.

New International Version

Of David.

1 Contend, Lord, with those who contend with me; fight against those who fight against me. 2 Take up shield and armour; arise and come to my aid. 3 Brandish spear and javelin^[1] against those who pursue me. Say to me, ‘I am your salvation.’ 4 May those who seek my life be disgraced and put to shame; may those who plot my ruin be turned back in dismay. 5 May they be like chaff before the wind, with the angel of the Lord driving them away; 6 may their path be dark and slippery, with the angel of the Lord pursuing them. 7 Since they hid their net for me without cause and without cause dug a pit for me, 8 may ruin overtake them by surprise – may the net they hid entangle them, may they fall into the pit, to their ruin. 9 Then my soul will rejoice in the Lord and delight in his salvation. 10 My whole being will exclaim, ‘Who is like you, Lord? You rescue the poor from those too strong for them, the poor and needy from those who rob them.’ 11 Ruthless witnesses come forward; they question me on things I know nothing about. 12 They repay me evil for good and leave me like one bereaved. 13 Yet when they were ill, I put on sackcloth and humbled myself with fasting. When my prayers returned to me unanswered, 14 I went about mourning as though for my friend or brother. I bowed my head in grief as though weeping for my mother. 15 But when I stumbled, they gathered in glee; assailants gathered against me without my knowledge. They slandered me without ceasing. 16 Like the ungodly they maliciously mocked;^[2] they gnashed their teeth at me. 17 How long, Lord, will you look on? Rescue me from their ravages, my precious life from these lions. 18 I will give you thanks in the great assembly; among the throngs I will praise you. 19 Do not let those gloat over me who are my enemies without cause; do not let those who hate me without reason maliciously wink the eye. 20 They do not speak peaceably, but devise false accusations against those who live quietly in the land. 21 They sneer at me and say, ‘Aha! Aha! With our own eyes we have seen it.’ 22 Lord, you have seen this; do not be silent. Do not be far from me, Lord. 23 Awake, and rise to my defence! Contend for me, my God and Lord. 24 Vindicate me in your righteousness, Lord my God; do not let them gloat over me. 25 Do not let them think, ‘Aha, just what we wanted!’ or say, ‘We have swallowed him up.’ 26 May all who gloat over my distress be put to shame and confusion; may all who exalt themselves over me be clothed with shame and disgrace. 27 May those who delight in my vindication shout for joy and gladness; may they always say, ‘The Lord be exalted, who delights in the well-being of his servant.’ 28 My tongue will proclaim your righteousness, your praises all day long.