1Ya RAB, sana sığınıyorum. Utandırma beni hiçbir zaman! Adaletinle kurtar beni! (Mez 71:1)2Kulak ver bana, Çabuk yetiş, kurtar beni; Bir kaya ol bana sığınmam için, Güçlü bir kale ol kurtulmam için!3Madem kayam ve kalem sensin, Öncülük et, yol göster bana Kendi adın uğruna.4Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, Çünkü sığınağım sensin.5Ruhumu ellerine bırakıyorum, Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.6Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, RAB'be güvenirim ben.7Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, Çünkü düşkün halimi görüyor, Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,8Beni düşman eline düşürmedin, Bastığım yerleri genişlettin.9Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.10Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.11Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.12Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.13Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, Her yer dehşet içinde, Bana karşı anlaştılar, Canımı almak için düzen kurdular.14Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, ‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.15Hayatım senin elinde, Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, Ardıma düşenlerden.16Yüzün kulunu aydınlatsın, Sevgi göster, kurtar beni!17Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.18Sussun o yalancı dudaklar; Doğru insana karşı Gururla, tepeden bakarak, Küçümseyerek konuşan dudaklar.19İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, Onu senden korkanlar için saklarsın, Herkesin gözü önünde, Sana sığınanlara iyi davranırsın.20İnsanların düzenlerine karşı, Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; Saldırgan dillere karşı Onları çardağında gizlersin.21RAB'be övgüler olsun, Kuşatılmış bir kentte Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.22Telaş içinde demiştim ki, ‹‹Huzurundan atıldım!›› Ama yardıma çağırınca seni, Yalvarışımı işittin.23RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları! RAB kendisine bağlı olanları korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.24Ey RAB'be umut bağlayanlar, Güçlü ve yürekli olun!
Mezmur 31
New International Version
For the director of music. A psalm of David.
1In you, Lord, I have taken refuge; let me never be put to shame; deliver me in your righteousness.2Turn your ear to me, come quickly to my rescue; be my rock of refuge, a strong fortress to save me.3Since you are my rock and my fortress, for the sake of your name lead and guide me.4Keep me free from the trap that is set for me, for you are my refuge.5Into your hands I commit my spirit; deliver me, Lord, my faithful God.6I hate those who cling to worthless idols; as for me, I trust in the Lord.7I will be glad and rejoice in your love, for you saw my affliction and knew the anguish of my soul.8You have not given me into the hands of the enemy but have set my feet in a spacious place.9Be merciful to me, Lord, for I am in distress; my eyes grow weak with sorrow, my soul and body with grief.10My life is consumed by anguish and my years by groaning; my strength fails because of my affliction,[1] and my bones grow weak.11Because of all my enemies, I am the utter contempt of my neighbours and an object of dread to my closest friends – those who see me on the street flee from me.12I am forgotten as though I were dead; I have become like broken pottery.13For I hear many whispering, ‘Terror on every side!’ They conspire against me and plot to take my life.14But I trust in you, Lord; I say, ‘You are my God.’15My times are in your hands; deliver me from the hands of my enemies, from those who pursue me.16Let your face shine on your servant; save me in your unfailing love.17Let me not be put to shame, Lord, for I have cried out to you; but let the wicked be put to shame and be silent in the realm of the dead.18Let their lying lips be silenced, for with pride and contempt they speak arrogantly against the righteous.19How abundant are the good things that you have stored up for those who fear you, that you bestow in the sight of all, on those who take refuge in you.20In the shelter of your presence you hide them from all human intrigues; you keep them safe in your dwelling from accusing tongues.21Praise be to the Lord, for he showed me the wonders of his love when I was in a city under siege.22In my alarm I said, ‘I am cut off from your sight!’ Yet you heard my cry for mercy when I called to you for help.23Love the Lord, all his faithful people! The Lord preserves those who are true to him, but the proud he pays back in full.24Be strong and take heart, all you who hope in the Lord.