Mezmur 102 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

102. Mezmur

Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası

1 Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin. 2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen. 3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor. 4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum. 5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten. 6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim. 7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim. 8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor. 9-10 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın. 11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım. 12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer. 13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi. 14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler. 15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak. 16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek. 17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek. 18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun. 19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi, 20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için. 21-22 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak. 23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı. 24 ‹‹Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!›› dedim. ‹‹Senin yılların kuşaklar boyu sürer! 25 ‹‹Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır. 26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler. 27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek. 28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.››

New International Version

A prayer of an afflicted person who has grown weak and pours out a lament before the Lord.

1 Hear my prayer, Lord; let my cry for help come to you. 2 Do not hide your face from me when I am in distress. Turn your ear to me; when I call, answer me quickly. 3 For my days vanish like smoke; my bones burn like glowing embers. 4 My heart is blighted and withered like grass; I forget to eat my food. 5 In my distress I groan aloud and am reduced to skin and bones. 6 I am like a desert owl, like an owl among the ruins. 7 I lie awake; I have become like a bird alone on a roof. 8 All day long my enemies taunt me; those who rail against me use my name as a curse. 9 For I eat ashes as my food and mingle my drink with tears 10 because of your great wrath, for you have taken me up and thrown me aside. 11 My days are like the evening shadow; I wither away like grass. 12 But you, Lord, sit enthroned for ever; your renown endures through all generations. 13 You will arise and have compassion on Zion, for it is time to show favour to her; the appointed time has come. 14 For her stones are dear to your servants; her very dust moves them to pity. 15 The nations will fear the name of the Lord, all the kings of the earth will revere your glory. 16 For the Lord will rebuild Zion and appear in his glory. 17 He will respond to the prayer of the destitute; he will not despise their plea. 18 Let this be written for a future generation, that a people not yet created may praise the Lord: 19 ‘The Lord looked down from his sanctuary on high, from heaven he viewed the earth, 20 to hear the groans of the prisoners and release those condemned to death.’ 21 So the name of the Lord will be declared in Zion and his praise in Jerusalem 22 when the peoples and the kingdoms assemble to worship the Lord. 23 In the course of my life^[1] he broke my strength; he cut short my days. 24 So I said: ‘Do not take me away, my God, in the midst of my days; your years go on through all generations. 25 In the beginning you laid the foundations of the earth, and the heavens are the work of your hands. 26 They will perish, but you remain; they will all wear out like a garment. Like clothing you will change them and they will be discarded. 27 But you remain the same, and your years will never end. 28 The children of your servants will live in your presence; their descendants will be established before you.’