1-2Saul, oğlu Yonatan'a ve bütün görevlilerine Davut'u öldürmeleri için buyruk verdi. Ama Davut'u çok seven Yonatan ona, ‹‹Babam Saul seni öldürmek için fırsat kolluyor›› diye haber verdi, ‹‹Lütfen yarın sabah dikkatli ol; gizlenebileceğin bir yere gidip saklan.3Ben de saklandığın tarlaya gidip babamın yanında duracağım ve onunla senin hakkında konuşacağım. Bir şey öğrenirsem, sana bildiririm.››4Yonatan babası Saul'a Davut'u överek şunları söyledi: ‹‹Kral kulu Davut'a haksızlık etmesin. Çünkü o sana hiç haksızlık etmedi ve yaptığı her şeyde sana büyük yararı dokundu.5Yaşamını tehlikeye atarak Filistli'yi öldürdü. RAB de bütün İsrail'i büyük bir zafere ulaştırdı. Sen de bunu görüp sevindin. Öyleyse neden Davut'u yok yere öldürerek suçsuz birine haksızlık edesin?››6Saul Yonatan'ın söylediklerinden etkilenerek ant içti: ‹‹Yaşayan RAB'bin adıyla derim ki, Davut öldürülmeyecektir.››7Bunun üzerine Yonatan Davut'u çağırıp ona her şeyi anlattı. Sonra Davut'u Saul'un yanına getirdi. Davut da önceden olduğu gibi kralın hizmetine girdi.8Savaş yine patlak verdi. Davut gidip Filistliler'e karşı savaştı. Onları öyle büyük bir bozguna uğrattı ki, önünden kaçtılar.9Bir gün Saul, mızrağı elinde evinde oturuyor, Davut da lir çalıyordu. Derken RAB'bin gönderdiği kötü bir ruh Saul'u yakaladı.10Saul mızrağıyla Davut'u duvara çakmaya çalıştı. Ancak Davut yana kaçınca Saul'un mızrağı duvara saplandı. O gece Davut kaçıp kurtuldu.11Saul, Davut'u gözetlemeleri, ertesi sabah da öldürmeleri için evine ulaklar gönderdi. Ama karısı Mikal Davut'a, ‹‹Bu gece kaçıp kurtulamazsan, yarın öldürüleceksin›› dedi.12Sonra Davut'u pencereden aşağıya indirdi. Böylece Davut kaçıp kurtuldu.13Mikal aile putunu alıp yatağa koydu, üstüne yorganı örttü, baş tarafına da keçi kılından bir yastık yerleştirdi.14Saul'un gönderdiği ulaklar Davut'u yakalamaya geldiğinde, Mikal, ‹‹Davut hasta›› dedi.15Saul Davut'u görmeleri için ulakları yeniden göndererek, ‹‹Onu yatağıyla buraya getirin de öldüreyim›› diye buyurdu.16Ulaklar eve girince, yatakta başında keçi kılından yastık olan putu gördüler.17Saul Mikal'a ‹‹Neden beni böyle kandırıp düşmanımın kaçmasını sağladın?›› diye sordu. Mikal, ‹‹Davut bana, ‹Bırak beni gideyim, yoksa seni öldürürüm› dedi›› diye yanıtladı.18Kaçıp kurtulan Davut, Rama'da yaşayan Samuel'in yanına gitti. Saul'un kendisine bütün yaptıklarını ona anlattı. Sonra Samuel'le birlikte Nayot Mahallesi'ne gidip orada kaldı.19Davut'un Rama'nın Nayot Mahallesi'nde olduğu haberi Saul'a ulaştırıldı.20Bunun üzerine Saul Davut'u yakalamaları için ulaklarını oraya gönderdi. Ulaklar Samuel'in önderliğinde bir peygamber topluluğunun oynayıp coştuğunu[1] gördüler. İşte o zaman Tanrı'nın Ruhu Saul'un ulaklarının üzerine indi. Onlar da oynayıp coşmaya[2] başladılar.21Saul olup bitenleri duyunca, başka ulaklar gönderdi. Onlar da oynayıp coştular[3]. Saul'un üçüncü kez gönderdiği ulaklar da öncekiler gibi yaptı.22Sonunda Saul kendisi Rama'ya doğru yola çıktı. Seku'daki büyük sarnıca varınca, ‹‹Samuel'le Davut neredeler?›› diye sordu. Biri, ‹‹Rama'nın Nayot Mahallesi'nde›› dedi.23Saul Rama'daki Nayot'a doğru ilerlerken, Tanrı'nın Ruhu onun üzerine de indi. Nayot'a varıncaya dek yol boyunca oynayıp coştu[4].24Giysilerini de çıkarıp Samuel'in önünde oynayıp coştu[5]. Bütün gün ve gece çıplak yattı. Halkın, ‹‹Saul da mı peygamber oldu?›› demesi bundandır.
1.Samuel 19
New International Version
Saul tries to kill David
1Saul told his son Jonathan and all the attendants to kill David. But Jonathan had taken a great liking to David2and warned him, ‘My father Saul is looking for a chance to kill you. Be on your guard tomorrow morning; go into hiding and stay there.3I will go out and stand with my father in the field where you are. I’ll speak to him about you and will tell you what I find out.’4Jonathan spoke well of David to Saul his father and said to him, ‘Let not the king do wrong to his servant David; he has not wronged you, and what he has done has benefited you greatly.5He took his life in his hands when he killed the Philistine. The Lord won a great victory for all Israel, and you saw it and were glad. Why then would you do wrong to an innocent man like David by killing him for no reason?’6Saul listened to Jonathan and took this oath: ‘As surely as the Lord lives, David will not be put to death.’7So Jonathan called David and told him the whole conversation. He brought him to Saul, and David was with Saul as before.8Once more war broke out, and David went out and fought the Philistines. He struck them with such force that they fled before him.9But an evil[1] spirit from the Lord came on Saul as he was sitting in his house with his spear in his hand. While David was playing the lyre,10Saul tried to pin him to the wall with his spear, but David eluded him as Saul drove the spear into the wall. That night David made good his escape.11Saul sent men to David’s house to watch it and to kill him in the morning. But Michal, David’s wife, warned him, ‘If you don’t run for your life tonight, tomorrow you’ll be killed.’12So Michal let David down through a window, and he fled and escaped.13Then Michal took an idol and laid it on the bed, covering it with a garment and putting some goats’ hair at the head.14When Saul sent the men to capture David, Michal said, ‘He is ill.’15Then Saul sent the men back to see David and told them, ‘Bring him up to me in his bed so that I may kill him.’16But when the men entered, there was the idol in the bed, and at the head was some goats’ hair.17Saul said to Michal, ‘Why did you deceive me like this and send my enemy away so that he escaped?’ Michal told him, ‘He said to me, “Let me get away. Why should I kill you?” ’18When David had fled and made his escape, he went to Samuel at Ramah and told him all that Saul had done to him. Then he and Samuel went to Naioth and stayed there.19Word came to Saul: ‘David is in Naioth at Ramah’;20so he sent men to capture him. But when they saw a group of prophets prophesying, with Samuel standing there as their leader, the Spirit of God came on Saul’s men, and they also prophesied.21Saul was told about it, and he sent more men, and they prophesied too. Saul sent men a third time, and they also prophesied.22Finally, he himself left for Ramah and went to the great cistern at Seku. And he asked, ‘Where are Samuel and David?’ ‘Over in Naioth at Ramah,’ they said.23So Saul went to Naioth at Ramah. But the Spirit of God came even on him, and he walked along prophesying until he came to Naioth.24He stripped off his garments, and he too prophesied in Samuel’s presence. He lay naked all that day and all that night. This is why people say, ‘Is Saul also among the prophets?’