1Fısıh Bayramı'ndan önceydi. İsa, bu dünyadan ayrılıp Baba'ya gideceği saatin geldiğini biliyordu. Dünyada kendisine ait olanları hep sevmişti; sonuna kadar da sevdi. (Mat 26:6; Mar 14:3)2Akşam yemeği sırasında İblis, Simun İskariot'un oğlu Yahuda'nın yüreğine İsa'ya ihanet etme isteğini koymuştu bile.3İsa, Baba'nın her şeyi kendisine teslim ettiğini, kendisinin Tanrı'dan çıkıp geldiğini ve Tanrı'ya döneceğini biliyordu.4Yemekten kalktı, üstlüğünü bir yana koydu, bir havlu alıp beline doladı.5Sonra bir leğene su doldurup öğrencilerin ayaklarını yıkamaya ve beline doladığı havluyla kurulamaya başladı.6İsa, Simun Petrus'a geldi. Simun, ‹‹Ya Rab, ayaklarımı sen mi yıkayacaksın?›› dedi.7İsa ona şu yanıtı verdi: ‹‹Ne yaptığımı şimdi anlayamazsın, ama sonra anlayacaksın.››8Petrus, ‹‹Benim ayaklarımı asla yıkamayacaksın!›› dedi. İsa, ‹‹Yıkamazsam yanımda yerin olmaz›› diye yanıtladı.9Simun Petrus, ‹‹Ya Rab, o halde yalnız ayaklarımı değil, ellerimi ve başımı da yıka!›› dedi.10İsa ona dedi ki, ‹‹Yıkanmış olan tamamen temizdir; ayaklarının yıkanmasından başka şeye ihtiyacı yoktur. Sizler temizsiniz, ama hepiniz değil.››11İsa, kendisine kimin ihanet edeceğini biliyordu. Bu nedenle, ‹‹Hepiniz temiz değilsiniz›› demişti.12Onların ayaklarını yıkadıktan sonra giyinip yine sofraya oturdu. ‹‹Size ne yaptığımı anlıyor musunuz?›› dedi.13‹‹Siz beni Öğretmen ve Rab diye çağırıyorsunuz. Doğru söylüyorsunuz, öyleyim.14Ben Rab ve Öğretmen olduğum halde ayaklarınızı yıkadım; öyleyse, sizler de birbirinizin ayaklarını yıkamalısınız.15Size yaptığımın aynısını yapmanız için bir örnek gösterdim.16Size doğrusunu söyleyeyim, köle efendisinden, elçi de kendisini gönderenden üstün değildir.17Bildiğiniz bu şeyleri yaparsanız, ne mutlu size!››
İsa'ya İhanet
18‹‹Hepiniz için söylemiyorum, ben seçtiklerimi bilirim. Ama, ‹Ekmeğimi yiyen bana ihanet etti› diyen Kutsal Yazı'nın yerine gelmesi için böyle olacak. (Mat 26:20; Mar 14:17; Luk 22:21)19Size şimdiden, bunlar olmadan önce söylüyorum ki, bunlar olunca, benim O olduğuma inanasınız.20Size doğrusunu söyleyeyim, benim gönderdiğim herhangi bir kimseyi kabul eden beni kabul etmiş olur. Beni kabul eden de beni göndereni kabul etmiş olur.››21İsa bunları söyledikten sonra ruhunda derin bir sıkıntı duydu. Açıkça konuşarak, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, sizden biri bana ihanet edecek›› dedi.22Öğrenciler, kimden söz ettiğini merak ederek birbirlerine baktılar.23Öğrencilerinden biri İsa'nın göğsüne yaslanmıştı. İsa onu severdi.24Simun Petrus bu öğrenciye, kimden söz ettiğini İsa'ya sorması için işaret etti.25O da İsa'nın göğsüne yaslanmış durumda, ‹‹Ya Rab, kimdir o?›› diye sordu.26İsa, ‹‹Lokmayı sahana batırıp kime verirsem odur›› diye yanıtladı. Sonra lokmayı batırıp Simun İskariot'un oğlu Yahuda'ya verdi.27Yahuda lokmayı alır almaz Şeytan onun içine girdi. İsa da ona, ‹‹Yapacağını tez yap!›› dedi.28Sofrada oturanların hiçbiri, İsa'nın ona bu sözleri neden söylediğini anlamadı.29Para kutusu Yahuda'da olduğundan, bazıları İsa'nın ona, ‹‹Bayram için bize gerekli şeyleri al›› ya da, ‹‹Yoksullara bir şey ver›› demek istediğini sandılar.30Yahuda lokmayı aldıktan hemen sonra dışarı çıktı. Gece olmuştu.
Birbirinizi Sevin
31Yahuda dışarı çıkınca İsa, ‹‹İnsanoğlu şimdi yüceltildi›› dedi. ‹‹Tanrı da O'nda yüceltildi.32Tanrı O'nda yüceltildiğine göre, Tanrı da O'nu kendinde yüceltecek. Hem de hemen yüceltecektir.33Çocuklar! Kısa bir süre daha sizinleyim. Beni arayacaksınız, ama Yahudiler'e söylediğim gibi, şimdi size de söylüyorum, benim gideceğim yere siz gelemezsiniz.34Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin.35Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.››
Petrus, İsa'yı İnkâr Edecek
36Simun Petrus O'na, ‹‹Ya Rab, nereye gidiyorsun?›› diye sordu. İsa, ‹‹Gideceğim yere şimdi ardımdan gelemezsin, ama sonra geleceksin›› diye yanıtladı. (Mat 26:31; Mar 14:27; Luk 22:31)37Petrus, ‹‹Ya Rab, neden şimdi senin ardından gelemeyeyim? Senin için canımı veririm!›› dedi.38İsa şöyle yanıtladı: ‹‹Benim için canını mı vereceksin? Sana doğrusunu söyleyeyim, horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin.››
Yuhanna 13
English Standard Version
Jesus Washes the Disciples’ Feet
1Now before the Feast of the Passover, when Jesus knew that his hour had come to depart out of this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end. (Yu 1:11; Yu 6:4; Yu 12:1; Yu 12:23; Yu 13:3; Yu 13:34; Yu 16:28; Yu 17:6; Yu 17:9)2During supper, when the devil had already put it into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him, (Yu 6:70; Yu 13:11; Yu 13:27; Elç 5:3)3Jesus, knowing that the Father had given all things into his hands, and that he had come from God and was going back to God, (Mat 11:27; Yu 8:42; Yu 14:12; Yu 16:28; Yu 17:2; Va 2:27)4rose from supper. He laid aside his outer garments, and taking a towel, tied it around his waist. (Luk 22:27; Yu 21:7)5Then he poured water into a basin and began to wash the disciples’ feet and to wipe them with the towel that was wrapped around him. (2 Kr 3:11)6He came to Simon Peter, who said to him, “Lord, do you wash my feet?”7Jesus answered him, “What I am doing you do not understand now, but afterward you will understand.” (Yu 12:16; Yu 13:12; Yu 13:36; Yu 15:15)8Peter said to him, “You shall never wash my feet.” Jesus answered him, “If I do not wash you, you have no share with me.” (Mat 16:22; 1 Ko 6:11; Ef 5:26; Tit 3:5; İbr 10:22)9Simon Peter said to him, “Lord, not my feet only but also my hands and my head!”10Jesus said to him, “The one who has bathed does not need to wash, except for his feet,[1] but is completely clean. And you[2] are clean, but not every one of you.” (Yar 18:4; Yu 13:18; Yu 15:3)11For he knew who was to betray him; that was why he said, “Not all of you are clean.” (Yu 2:24; Yu 6:64; Yu 13:2)12When he had washed their feet and put on his outer garments and resumed his place, he said to them, “Do you understand what I have done to you? (Yu 13:4; Yu 13:7)13You call me Teacher and Lord, and you are right, for so I am. (Mat 23:8; Mat 23:10; Luk 6:46; 1 Ko 8:6; 1 Ko 12:3; Flp 2:11)14If I then, your Lord and Teacher, have washed your feet, you also ought to wash one another’s feet. (1 Ti 5:10; 1 Pe 5:5)15For I have given you an example, that you also should do just as I have done to you. (Mat 11:29)16Truly, truly, I say to you, a servant[3] is not greater than his master, nor is a messenger greater than the one who sent him. (Mat 10:24; Yu 15:20)17If you know these things, blessed are you if you do them. (Luk 11:28; Yak 1:22)18I am not speaking of all of you; I know whom I have chosen. But the Scripture will be fulfilled,[4] ‘He who ate my bread has lifted his heel against me.’ (Mez 41:9; Mat 1:22; Mat 26:23; Mar 3:13; Luk 6:13; Yu 6:70; Yu 13:10; Yu 13:26; Yu 15:16; Yu 15:19; Yu 17:12; Elç 1:2)19I am telling you this now, before it takes place, that when it does take place you may believe that I am he. (Yu 14:29; Yu 16:4)20Truly, truly, I say to you, whoever receives the one I send receives me, and whoever receives me receives the one who sent me.” (Mat 10:40)
One of You Will Betray Me
21After saying these things, Jesus was troubled in his spirit, and testified, “Truly, truly, I say to you, one of you will betray me.” (Mat 26:21; Mar 14:18; Luk 22:21; Yu 12:27; Elç 1:17)22The disciples looked at one another, uncertain of whom he spoke. (Luk 22:23)23One of his disciples, whom Jesus loved, was reclining at table at Jesus’ side,[5] (Luk 16:22; Yu 19:26; Yu 20:2; Yu 21:7; Yu 21:20)24so Simon Peter motioned to him to ask Jesus[6] of whom he was speaking.25So that disciple, leaning back against Jesus, said to him, “Lord, who is it?” (Mar 4:36; Yu 21:20)26Jesus answered, “It is he to whom I will give this morsel of bread when I have dipped it.” So when he had dipped the morsel, he gave it to Judas, the son of Simon Iscariot. (Rut 2:14; Mat 26:23; Mat 26:25; Mar 14:20; Yu 6:71)27Then after he had taken the morsel, Satan entered into him. Jesus said to him, “What you are going to do, do quickly.” (Luk 12:50; Luk 22:3; Yu 13:2; 1 Ko 11:27)28Now no one at the table knew why he said this to him.29Some thought that, because Judas had the moneybag, Jesus was telling him, “Buy what we need for the feast,” or that he should give something to the poor. (Yu 12:5; Yu 12:6; Yu 13:1)30So, after receiving the morsel of bread, he immediately went out. And it was night. (1 Sa 28:8)
36Simon Peter said to him, “Lord, where are you going?” Jesus answered him, “Where I am going you cannot follow me now, but you will follow afterward.” (Yu 7:34; Yu 13:7; Yu 14:2; Yu 21:18; 2 Pe 1:14)37Peter said to him, “Lord, why can I not follow you now? I will lay down my life for you.” (Mat 26:33; Mar 14:29; Luk 22:33)38Jesus answered, “Will you lay down your life for me? Truly, truly, I say to you, the rooster will not crow till you have denied me three times. (Yu 18:27)