Yaratılış 15 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Rab'bin Avram'la Yaptığı Antlaşma

1 Bundan sonra RAB bir görümde Avram'a, ‹‹Korkma, Avram›› diye seslendi, ‹‹Senin kalkanın benim. Ödülün çok büyük olacak.›› 2 Avram, ‹‹Ey Egemen RAB, bana ne vereceksin?›› dedi, ‹‹Çocuk sahibi olamadım. Evim Şamlı Eliezer'e kalacak. 3 Bana çocuk vermediğin için evimdeki bir uşak mirasçım olacak.›› 4 RAB yine seslendi: ‹‹O mirasçın olmayacak, öz çocuğun mirasçın olacak.›› 5 Sonra Avram'ı dışarı çıkararak, ‹‹Göklere bak›› dedi, ‹‹Yıldızları sayabilir misin? İşte, soyun o kadar çok olacak.›› 6 Avram RAB'be iman etti, RAB bunu ona doğruluk saydı. 7 Tanrı Avram'a, ‹‹Bu toprakları sana miras olarak vermek için Kildaniler'in Ur Kenti'nden seni çıkaran RAB benim›› dedi. 8 Avram, ‹‹Ey Egemen RAB, bu toprakları miras alacağımı nasıl bileceğim?›› diye sordu. 9 RAB, ‹‹Bana bir düve, bir keçi, bir de koç getir›› dedi, ‹‹Hepsi üçer yaşında olsun. Bir de kumruyla güvercin yavrusu getir.›› 10 Avram hepsini getirdi, ortadan kesip parçaları birbirine karşı dizdi. Yalnız kuşları kesmedi. 11 Leşlerin üzerine konan yırtıcı kuşları kovdu. 12 Güneş batarken Avram derin bir uykuya daldı. Üzerine dehşet verici zifiri bir karanlık çöktü. 13 RAB Avram'a şöyle dedi: ‹‹Şunu iyi bil ki, senin soyun yabancı bir ülkede, gurbette yaşayacak. Dört yüz yıl kölelik edip baskı görecek. 14 Ama soyuna kölelik yaptıran ulusu cezalandıracağım. Sonra soyun oradan büyük mal varlığıyla çıkacak. 15 Sen de esenlik içinde atalarına kavuşacaksın. İleri yaşta ölüp gömüleceksin. 16 Soyunun dördüncü kuşağı buraya geri dönecek. Çünkü Amorlular'ın yaptığı kötülükler henüz doruğa varmadı.›› 17 Güneş batıp karanlık çökünce, dumanlı bir mangalla alevli bir meşale göründü ve kesilen hayvan parçalarının arasından geçti. 18-21 O gün RAB Avram'la antlaşma yaparak ona şöyle dedi: ‹‹Mısır Irmağı'ndan büyük Fırat Irmağı'na kadar uzanan bu toprakları -Ken, Keniz, Kadmon, Hitit, Periz, Refa, Amor, Kenan, Girgaş ve Yevus topraklarını- senin soyuna vereceğim.››

English Standard Version

God’s Covenant with Abram

1 After these things the word of the Lord came to Abram in a vision: “Fear not, Abram, I am your shield; your reward shall be very great.” (Yar 26:24; Mez 3:3; Mez 18:2; Mez 84:11; Mez 119:114; Dan 10:12; Luk 1:13; Luk 1:30)

Yar 26:24Mez 3:3Mez 18:2Mez 84:11Mez 119:114Dan 10:12Luk 1:13Luk 1:30

2 But Abram said, “O Lord God, what will you give me, for I continue^[1] childless, and the heir of my house is Eliezer of Damascus?” 3 And Abram said, “Behold, you have given me no offspring, and a member of my household will be my heir.” (Yar 14:14) 4 And behold, the word of the Lord came to him: “This man shall not be your heir; your very own son^[2] shall be your heir.” (Yar 17:16) 5 And he brought him outside and said, “Look toward heaven, and number the stars, if you are able to number them.” Then he said to him, “So shall your offspring be.” (Yar 22:17; Yar 26:4; Çık 32:13; Yas 1:10; Yas 10:22; 1 Ta 27:23; Mez 147:4; Rom 4:18; İbr 11:12)

Yar 22:17Yar 26:4Çık 32:13Yas 1:10Yas 10:221 Ta 27:23Mez 147:4Rom 4:18İbr 11:12

6 And he believed the Lord, and he counted it to him as righteousness. (Mez 106:31; Rom 4:3; Rom 4:9; Rom 4:22; Gal 3:6; Yak 2:23)

Mez 106:31Rom 4:3Rom 4:9Rom 4:22Gal 3:6Yak 2:23

7 And he said to him, “I am the Lord who brought you out from Ur of the Chaldeans to give you this land to possess.” (Yar 11:31; Yar 12:1; Neh 9:7; Mez 105:42; Mez 105:44; Elç 7:2)

Yar 11:31Yar 12:1Neh 9:7Mez 105:42Mez 105:44Elç 7:2

8 But he said, “O Lord God, how am I to know that I shall possess it?” (Hak 6:17; 2 Kr 20:8; Mez 86:17; Yşa 7:11; Luk 1:18)

Hak 6:172 Kr 20:8Mez 86:17Yşa 7:11Luk 1:18

9 He said to him, “Bring me a heifer three years old, a female goat three years old, a ram three years old, a turtledove, and a young pigeon.” 10 And he brought him all these, cut them in half, and laid each half over against the other. But he did not cut the birds in half. (Lev 1:17; Yer 34:18) 11 And when birds of prey came down on the carcasses, Abram drove them away. 12 As the sun was going down, a deep sleep fell on Abram. And behold, dreadful and great darkness fell upon him. (Yar 2:21) 13 Then the Lord said to Abram, “Know for certain that your offspring will be sojourners in a land that is not theirs and will be servants there, and they will be afflicted for four hundred years. (Çık 1:11; Çık 3:7; Çık 12:40; Elç 7:6; Gal 3:17)

Çık 1:11Çık 3:7Çık 12:40Elç 7:6Gal 3:17

14 But I will bring judgment on the nation that they serve, and afterward they shall come out with great possessions. (Çık 6:6; Çık 12:36; Mez 105:37) 15 As for you, you shall go to your fathers in peace; you shall be buried in a good old age. (Yar 25:8) 16 And they shall come back here in the fourth generation, for the iniquity of the Amorites is not yet complete.” (1 Kr 21:26; Dan 8:23; Amo 2:9; Mat 23:32; 1 Se 2:16)

1 Kr 21:26Dan 8:23Amo 2:9Mat 23:321 Se 2:16

17 When the sun had gone down and it was dark, behold, a smoking fire pot and a flaming torch passed between these pieces. 18 On that day the Lord made a covenant with Abram, saying, “To your offspring I give^[3] this land, from the river of Egypt to the great river, the river Euphrates, (Yar 12:7; Yar 13:15; Yar 24:7; Yar 26:4; Çık 23:31; Say 34:2; Yas 1:7; Yas 34:4; Yşu 1:4; Neh 9:8)

Yar 12:7Yar 13:15Yar 24:7Yar 26:4Çık 23:31Say 34:2Yas 1:7Yas 34:4Yşu 1:4Neh 9:8

19 the land of the Kenites, the Kenizzites, the Kadmonites, 20 the Hittites, the Perizzites, the Rephaim, 21 the Amorites, the Canaanites, the Girgashites and the Jebusites.”