Ücretsiz kaydol

Markos 9

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 İsa, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim›› diye devam etti, ‹‹Burada bulunanlar arasında, Tanrı Egemenliği'nin güçlü biçimde gerçekleştiğini görmeden ölümü tatmayacak olanlar var.›› 



2 Altı gün sonra İsa, yanına yalnız Petrus, Yakup ve Yuhanna'yı alarak yüksek bir dağa çıktı. Onların gözü önünde İsa'nın görünümü değişti. 3 Giysileri göz kamaştırıcı bir beyazlığa büründü; yeryüzünde hiçbir çamaşırcının erişemeyeceği bir beyazlıktı bu. 4 O anda Musa'yla İlyas öğrencilere göründü. İsa'yla konuşuyorlardı. 5 Petrus İsa'ya, ‹‹Rabbî, burada bulunmamız ne iyi oldu! Üç çardak kuralım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a›› dedi. 6 Ne söyleyeceğini bilmiyordu. Çünkü çok korkmuşlardı. 7 Bu sırada bir bulut gelip onlara gölge saldı. Buluttan gelen bir ses, ‹‹Sevgili Oğlum budur, O'nu dinleyin!›› dedi. 8 Öğrenciler birden çevrelerine baktılar, ama bu kez yanlarında İsa'dan başka kimseyi göremediler. 9 Dağdan inerlerken İsa, İnsanoğlu ölümden dirilmeden orada gördüklerini hiç kimseye söylememeleri için onları uyardı. 10 Bu uyarıya uymakla birlikte kendi aralarında, ‹‹Ölümden dirilmek ne demek?›› diye tartışıp durdular. 11 İsa'ya, ‹‹Din bilginleri neden önce İlyas'ın gelmesi gerektiğini söylüyorlar?›› diye sordular. 12 O da onlara şöyle dedi: ‹‹Gerçekten de önce İlyas gelir ve her şeyi yeniden düzene koyar. Ama nasıl oluyor da İnsanoğlu'nun çok acı çekeceği ve hiçe sayılacağı yazılmıştır? 13 Size şunu söyleyeyim, İlyas geldi bile, onun hakkında yazılmış olduğu gibi, ona yapmadıklarını bırakmadılar.›› 



14 Öteki öğrencilerin yanına döndüklerinde, onların çevresinde büyük bir kalabalığın toplandığını, birtakım din bilginlerinin onlarla tartıştığını gördüler. (Mat 17:14; Luk 9:37) 15 Kalabalık İsa'yı görünce büyük bir şaşkınlığa kapıldı ve koşup O'nu selamladı. 16 İsa öğrencilerine, ‹‹Onlarla ne tartışıyorsunuz?›› diye sordu. 17 Halktan biri O'na, ‹‹Öğretmenim›› diye karşılık verdi, ‹‹Dilsiz bir ruha tutulan oğlumu sana getirdim. 18 Ruh onu nerede yakalarsa yere çarpıyor. Çocuk ağzından köpükler saçıyor, dişlerini gıcırdatıyor ve kaskatı kesiliyor. Ruhu kovmaları için öğrencilerine başvurdum, ama başaramadılar.›› 19 İsa onlara, ‹‹Ey imansız kuşak!›› dedi. ‹‹Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu bana getirin!›› 20 Çocuğu kendisine getirdiler. Ruh, İsa'yı görür görmez çocuğu şiddetle sarstı; çocuk yere düştü, ağzından köpükler saçarak yuvarlanmaya başladı. 21 İsa çocuğun babasına, ‹‹Bu hal çocuğun başına geleli ne kadar oldu?›› diye sordu. ‹‹Küçüklüğünden beri böyle›› dedi babası. 22 ‹‹Üstelik ruh onu öldürmek için sık sık ateşe, suya attı. Elinden bir şey gelirse, bize yardım et, halimize acı!›› 23 İsa ona, ‹‹Elimden gelirse mi? İman eden biri için her şey mümkün!›› dedi. 24 Çocuğun babası hemen, ‹‹İman ediyorum, imansızlığımı yenmeme yardım et!›› diye feryat etti. 25 İsa, halkın koşuşup geldiğini görünce kötü ruhu azarlayarak, ‹‹Sana buyuruyorum, dilsiz ve sağır ruh, çocuğun içinden çık ve ona bir daha girme!›› dedi. 26 Bunun üzerine ruh bir çığlık attı ve çocuğu şiddetle sarsarak çıktı. Çocuk ölü gibi hareketsiz kaldı, öyle ki oradakilerin birçoğu, ‹‹Öldü!›› diyordu. 27 Ama İsa elinden tutup kaldırınca, çocuk ayağa kalktı. 28 İsa eve girdikten sonra öğrencileri özel olarak O'na, ‹‹Biz kötü ruhu neden kovamadık?›› diye sordular. 29 İsa onlara, ‹‹Bu tür ruhlar ancak duayla kovulabilir›› yanıtını verdi. 



30 Oradan ayrılmış, Celile bölgesinden geçiyorlardı. İsa hiç kimsenin bunu bilmesini istemiyordu. (Mat 17:22; Luk 9:43) 31 Öğrencilerine öğretirken şöyle diyordu: ‹‹İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama öldürüldükten üç gün sonra dirilecek.›› 32 Onlar bu sözleri anlamıyor, İsa'ya soru sormaktan da korkuyorlardı. 



33 Kefarnahum'a vardılar. Eve girdikten sonra İsa onlara, ‹‹Yolda neyi tartışıyordunuz?›› diye sordu. (Mat 18:1; Luk 9:46) 34 Hiç birinden ses çıkmadı. Çünkü yolda aralarında kimin en büyük olduğunu tartışmışlardı. 35 İsa oturup Onikiler'i yanına çağırdı. Onlara şöyle dedi: ‹‹Birinci olmak isteyen en sonuncu olsun, herkesin hizmetkârı olsun.›› 36-37 Küçük bir çocuğu alıp orta yere dikti, sonra onu kucağına alarak onlara şöyle dedi: ‹‹Böyle bir çocuğu benim adım uğruna kabul eden, beni kabul etmiş olur. Beni kabul eden de beni değil, beni göndereni kabul etmiş olur.›› 



38 Yuhanna O'na, ‹‹Öğretmenim›› dedi, ‹‹Senin adınla cin kovan birini gördük, ama bizi izleyenlerden olmadığı için ona engel olmaya çalıştık.›› (Luk 9:49) 39 ‹‹Ona engel olmayın!›› dedi İsa. ‹‹Çünkü benim adımla mucize yapıp da ardından beni kötüleyecek kimse yoktur. 40 Bize karşı olmayan, bizden yanadır. 41 Size doğrusunu söyleyeyim, Mesih'e ait olduğunuz için sizlere bir bardak su veren ödülsüz kalmayacaktır.›› 



42 ‹‹Kim bana iman eden bu küçüklerden birini günaha düşürürse, boynuna kocaman bir değirmen taşı geçirilip denize atılması kendisi için daha iyi olur. (Mat 18:6; Luk 17:1) 43-44 Eğer elin günah işlemene neden olursa, onu kes. Tek elle yaşama kavuşman, iki elle sönmez ateşe, cehenneme gitmenden iyidir. 45-46 Eğer ayağın günah işlemene neden olursa, onu kes. Tek ayakla yaşama kavuşman, iki ayakla cehenneme atılmandan iyidir. 47 Eğer gözün günah işlemene neden olursa, onu çıkar at. Tanrı'nın Egemenliği'ne tek gözle girmen, iki gözle cehenneme atılmandan iyidir. 48 ‹Oradakileri kemiren kurt ölmez, Yakan ateş sönmez.› 49 Çünkü herkes ateşle tuzlanacaktır. 50 Tuz yararlıdır. Ama tuz tuzluluğunu yitirirse, bir daha ona nasıl tat verebilirsiniz? İçinizde tuz olsun ve birbirinizle barış içinde yaşayın!›› 

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001
Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001

Written permission is required from the copyright holders to use part
or all of the text for purposes other than personal study.

Markos 9

English Standard Version

1 And he said to them, “Truly, I say to you, there are some standing here who will not taste death until they see the kingdom of God after it has come with power.” (Mat 10:23; Mat 23:36; Mat 24:34; Mat 25:31; Mar 13:26; Mar 13:30; Mar 14:62; Yu 8:52; İbr 2:9) 



2 And after six days Jesus took with him Peter and James and John, and led them up a high mountain by themselves. And he was transfigured before them, (Mat 17:1; Mar 5:37; Mar 14:33; Luk 9:28; 2 Ko 3:18) 3 and his clothes became radiant, intensely white, as no one[1] on earth could bleach them. (Mez 104:2; Dan 7:9; Mat 28:3) 4 And there appeared to them Elijah with Moses, and they were talking with Jesus. 5 And Peter said to Jesus, “Rabbi,[2] it is good that we are here. Let us make three tents, one for you and one for Moses and one for Elijah.” (Neh 8:15; Yu 1:38) 6 For he did not know what to say, for they were terrified. (Mar 14:40; Luk 9:33) 7 And a cloud overshadowed them, and a voice came out of the cloud, “This is my beloved Son;[3] listen to him.” (Çık 24:15; Mat 3:17; Mar 12:6; Elç 3:22; 2 Pe 1:17) 8 And suddenly, looking around, they no longer saw anyone with them but Jesus only. 9 And as they were coming down the mountain, he charged them to tell no one what they had seen, until the Son of Man had risen from the dead. (Mat 8:4; Mat 17:9; Mar 5:43; Mar 8:31) 10 So they kept the matter to themselves, questioning what this rising from the dead might mean. (Luk 9:36; Yu 16:17) 11 And they asked him, “Why do the scribes say that first Elijah must come?” (Mat 11:14) 12 And he said to them, “Elijah does come first to restore all things. And how is it written of the Son of Man that he should suffer many things and be treated with contempt? (Mez 22:6; Yşa 53:2; Dan 9:26; Zek 13:7; Mal 4:6; Mat 26:24; Mar 8:31; Luk 1:16; Luk 23:11; Elç 1:6; Elç 3:21; Elç 4:11; Flp 2:7) 13 But I tell you that Elijah has come, and they did to him whatever they pleased, as it is written of him.” (Mar 6:17; Mar 6:27) 



14 And when they came to the disciples, they saw a great crowd around them, and scribes arguing with them. (Mat 17:14; Luk 9:37) 15 And immediately all the crowd, when they saw him, were greatly amazed and ran up to him and greeted him. (Mar 10:32) 16 And he asked them, “What are you arguing about with them?” 17 And someone from the crowd answered him, “Teacher, I brought my son to you, for he has a spirit that makes him mute. (Mar 9:25; Luk 11:14) 18 And whenever it seizes him, it throws him down, and he foams and grinds his teeth and becomes rigid. So I asked your disciples to cast it out, and they were not able.” (Mat 10:1; Mar 6:7; Luk 10:17) 19 And he answered them, “O faithless generation, how long am I to be with you? How long am I to bear with you? Bring him to me.” (Yu 14:9; Yu 20:27) 20 And they brought the boy to him. And when the spirit saw him, immediately it convulsed the boy, and he fell on the ground and rolled about, foaming at the mouth. (Mar 1:26) 21 And Jesus asked his father, “How long has this been happening to him?” And he said, “From childhood. 22 And it has often cast him into fire and into water, to destroy him. But if you can do anything, have compassion on us and help us.” (Mat 9:28; Mar 1:40) 23 And Jesus said to him, “‘If you can’! All things are possible for one who believes.” (Mat 17:20; Mar 6:5; Mar 9:22) 24 Immediately the father of the child cried out[4] and said, “I believe; help my unbelief!” (Luk 17:5) 25 And when Jesus saw that a crowd came running together, he rebuked the unclean spirit, saying to it, “You mute and deaf spirit, I command you, come out of him and never enter him again.” (Mar 9:15; Mar 9:17) 26 And after crying out and convulsing him terribly, it came out, and the boy was like a corpse, so that most of them said, “He is dead.” (Mar 9:20) 27 But Jesus took him by the hand and lifted him up, and he arose. (Mar 1:31) 28 And when he had entered the house, his disciples asked him privately, “Why could we not cast it out?” (Mar 7:17) 29 And he said to them, “This kind cannot be driven out by anything but prayer.”[5] 



30 They went on from there and passed through Galilee. And he did not want anyone to know, (Mat 17:22; Mar 8:31; Mar 10:32; Luk 9:43) 31 for he was teaching his disciples, saying to them, “The Son of Man is going to be delivered into the hands of men, and they will kill him. And when he is killed, after three days he will rise.” (Mar 8:31) 32 But they did not understand the saying, and were afraid to ask him. (Mar 6:52; Mar 9:10; Luk 2:50; Luk 18:34; Luk 24:25; Yu 10:6; Yu 12:16; Yu 16:17) 



33 And they came to Capernaum. And when he was in the house he asked them, “What were you discussing on the way?” (Mat 17:24; Mat 18:1; Mar 10:35; Luk 9:46) 34 But they kept silent, for on the way they had argued with one another about who was the greatest. (Mar 9:50; Luk 22:24) 35 And he sat down and called the twelve. And he said to them, “If anyone would be first, he must be last of all and servant of all.” (Mat 20:26; Mat 23:11; Mar 10:43; Luk 22:26) 36 And he took a child and put him in the midst of them, and taking him in his arms, he said to them, (Mar 10:16) 37 “Whoever receives one such child in my name receives me, and whoever receives me, receives not me but him who sent me.” (Mat 10:40; Mat 10:42) 



38 John said to him, “Teacher, we saw someone casting out demons in your name,[6] and we tried to stop him, because he was not following us.” (Say 11:28; Mat 7:22; Mat 12:27; Mar 16:17; Luk 9:49; Luk 10:17; Elç 19:13) 39 But Jesus said, “Do not stop him, for no one who does a mighty work in my name will be able soon afterward to speak evil of me. 40 For the one who is not against us is for us. (Mat 12:30; Luk 11:23) 41 For truly, I say to you, whoever gives you a cup of water to drink because you belong to Christ will by no means lose his reward. (Mat 10:42) 



42 “Whoever causes one of these little ones who believe in me to sin,[7] it would be better for him if a great millstone were hung around his neck and he were thrown into the sea. (Zek 13:7; Mat 18:6; Mar 14:21; Luk 17:2; 1 Ko 8:12) 43 And if your hand causes you to sin, cut it off. It is better for you to enter life crippled than with two hands to go to hell,[8] to the unquenchable fire.[9] (Mat 3:12; Mat 5:22; Mat 5:29; Mat 5:30; Mat 18:8; Mat 25:41; Mar 9:48) 45 And if your foot causes you to sin, cut it off. It is better for you to enter life lame than with two feet to be thrown into hell. (Mat 18:8; Mar 9:43) 47 And if your eye causes you to sin, tear it out. It is better for you to enter the kingdom of God with one eye than with two eyes to be thrown into hell, (Mat 5:22; Mat 5:29; Mat 18:9) 48 ‘where their worm does not die and the fire is not quenched.’ (Yşa 66:24) 49 For everyone will be salted with fire.[10] 50 Salt is good, but if the salt has lost its saltiness, how will you make it salty again? Have salt in yourselves, and be at peace with one another.” (Hez 43:24; Mat 5:13; Mar 9:34; Luk 14:34; Rom 12:18; Rom 14:19; 2 Ko 13:11; Ef 4:29; Kol 4:6; 1 Se 5:13) 

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV® Text Edition: 2016. The ESV® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved.

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.