1-2Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci ile Beytanya'ya geldiklerinde İsa iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, ‹‹Karşınızdaki köye gidin›› dedi, ‹‹Köye girer girmez, üzerine daha hiç kimsenin binmediği, bağlı duran bir sıpa bulacaksınız. Onu çözüp bana getirin.3Biri size, ‹Bunu niye yapıyorsunuz?› derse, ‹Rab'bin ona ihtiyacı var, hemen geri gönderecek› dersiniz.››4Gittiler ve yol üzerinde, bir evin sokak kapısının yanında bağlı buldukları sıpayı çözdüler.5Orada duranlardan bazıları, ‹‹Sıpayı ne diye çözüyorsunuz?›› dediler.6Öğrenciler İsa'nın kendilerine söylediklerini tekrarlayınca, adamlar onları rahat bıraktı.7Sıpayı İsa'ya getirip üzerine kendi giysilerini yaydılar. İsa sıpaya bindi.8Birçokları giysilerini, bazıları da çevredeki ağaçlardan kestikleri dalları yola serdiler.9Önden gidenler ve arkadan gelenler şöyle bağırıyorlardı: ‹‹Hozana! Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!10Atamız Davut'un yaklaşan egemenliği kutlu olsun! En yücelerde hozana!››11İsa Yeruşalim'e varınca tapınağa gitti, her tarafı gözden geçirdi. Sonra vakit ilerlemiş olduğundan Onikiler'le birlikte Beytanya'ya döndü.
Meyvesiz İncir Ağacı
12Ertesi gün Beytanya'dan çıktıklarında İsa acıkmıştı. (Mat 21:18)13Uzakta, yapraklanmış bir incir ağacı görünce belki incir bulurum diye yaklaştı. Ağacın yanına vardığında yapraktan başka bir şey bulamadı. Çünkü incir mevsimi değildi.14İsa ağaca, ‹‹Artık sonsuza dek senden kimse meyve yiyemesin!›› dedi. Öğrencileri de bunu duydular.
İsa Satıcıları Tapınaktan Kovuyor
15Oradan Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınağın avlusuna girerek oradaki alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi. (Mat 21:12; Luk 19:45; Yu 2:13)16Yük taşıyan hiç kimsenin tapınağın avlusundan geçmesine izin vermedi.17Halka öğretirken şunları söyledi: ‹‹ ‹Evime, bütün ulusların dua evi denecek› diye yazılmamış mı? Ama siz onu haydut inine çevirdiniz.››18Başkâhinler ve din bilginleri bunu duyunca İsa'yı yok etmek için bir yol aramaya başladılar. O'ndan korkuyorlardı. Çünkü bütün halk O'nun öğretisine hayrandı.19Akşam olunca İsa'yla öğrencileri kentten ayrıldı.
İncir Ağacından Alınacak Ders
20Sabah erkenden incir ağacının yanından geçerlerken, ağacın kökten kurumuş olduğunu gördüler. (Mat 21:20)21Olayı hatırlayan Petrus, ‹‹Rabbî, bak! Lanetlediğin incir ağacı kurumuş!›› dedi.22İsa onlara şöyle karşılık verdi: ‹‹Tanrı'ya iman edin.23Size doğrusunu söyleyeyim, kim şu dağa, ‹Kalk, denize atıl!› der ve yüreğinde kuşku duymadan dediğinin olacağına inanırsa, dileği yerine gelecektir.24Bunun için size diyorum ki, duayla dilediğiniz her şeyi daha şimdiden almış olduğunuza inanın, dileğiniz yerine gelecektir.25-26Kalkıp dua ettiğiniz zaman, birine karşı bir şikâyetiniz varsa onu bağışlayın ki, göklerdeki Babanız da sizin suçlarınızı bağışlasın.››
İsa'nın Yetkisi
27-28Yine Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınakta gezinirken başkâhinler, din bilginleri ve ileri gelenler O'nun yanına gelip, ‹‹Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bunları yapma yetkisini sana kim verdi?›› diye sordular. (Mat 21:23; Luk 20:1)29İsa da onlara, ‹‹Size bir soru soracağım›› dedi. ‹‹Bana yanıt verin, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim.30Yahya'nın vaftiz etme yetkisi Tanrı'dan mıydı, insanlardan mı? Yanıt verin bana.››31Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: ‹‹ ‹Tanrı'dan› dersek, ‹Öyleyse ona niçin inanmadınız?› diyecek.32Yok eğer ‹İnsanlardan› dersek...›› Halkın tepkisinden korkuyorlardı. Çünkü herkes Yahya'yı gerçekten peygamber sayıyordu.33İsa'ya, ‹‹Bilmiyoruz›› diye yanıt verdiler. İsa da onlara, ‹‹Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim›› dedi.
Markos 11
English Standard Version
The Triumphal Entry
1Now when they drew near to Jerusalem, to Bethphage and Bethany, at the Mount of Olives, Jesus[1] sent two of his disciples (Zek 9:9; Zek 14:4; Mat 21:1; Mat 21:17; Mat 24:3; Mat 26:30; Mar 14:13; Luk 19:29; Luk 24:50; Yu 8:1; Yu 11:18; Yu 12:12; Elç 1:12)2and said to them, “Go into the village in front of you, and immediately as you enter it you will find a colt tied, on which no one has ever sat. Untie it and bring it. (Luk 23:53)3If anyone says to you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord has need of it and will send it back here immediately.’”4And they went away and found a colt tied at a door outside in the street, and they untied it.5And some of those standing there said to them, “What are you doing, untying the colt?”6And they told them what Jesus had said, and they let them go.7And they brought the colt to Jesus and threw their cloaks on it, and he sat on it.8And many spread their cloaks on the road, and others spread leafy branches that they had cut from the fields. (2 Kr 9:13)9And those who went before and those who followed were shouting, “Hosanna! Blessed is he who comes in the name of the Lord! (Mez 118:25; Mez 118:26; Mat 23:39)10Blessed is the coming kingdom of our father David! Hosanna in the highest!” (Mez 148:1; Hez 37:24; Mar 11:9; Luk 1:32; Luk 2:14; Elç 2:29)11And he entered Jerusalem and went into the temple. And when he had looked around at everything, as it was already late, he went out to Bethany with the twelve. (Mat 21:10; Mat 21:17; Mar 11:19)
Jesus Curses the Fig Tree
12On the following day, when they came from Bethany, he was hungry. (Mat 4:2; Mat 21:18)13And seeing in the distance a fig tree in leaf, he went to see if he could find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs. (Mar 13:28; Luk 13:6)14And he said to it, “May no one ever eat fruit from you again.” And his disciples heard it.
Jesus Cleanses the Temple
15And they came to Jerusalem. And he entered the temple and began to drive out those who sold and those who bought in the temple, and he overturned the tables of the money-changers and the seats of those who sold pigeons. (Çık 30:13; Lev 1:14; Lev 5:7; Lev 12:8; Mat 21:12; Luk 2:24; Luk 19:45; Yu 2:14)16And he would not allow anyone to carry anything through the temple.17And he was teaching them and saying to them, “Is it not written, ‘My house shall be called a house of prayer for all the nations’? But you have made it a den of robbers.” (Yşa 56:7; Yer 7:11)18And the chief priests and the scribes heard it and were seeking a way to destroy him, for they feared him, because all the crowd was astonished at his teaching. (Mat 7:28; Mat 21:46)19And when evening came they[2] went out of the city. (Mar 11:11; Luk 21:37)
The Lesson from the Withered Fig Tree
20As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away to its roots. (Mat 21:19)21And Peter remembered and said to him, “Rabbi, look! The fig tree that you cursed has withered.” (Yu 1:38)22And Jesus answered them, “Have faith in God. (Ef 3:12; Flp 3:9)23Truly, I say to you, whoever says to this mountain, ‘Be taken up and thrown into the sea,’ and does not doubt in his heart, but believes that what he says will come to pass, it will be done for him. (Mez 46:2; Mat 17:20; Mar 16:17; Yu 14:12; Rom 4:20; Rom 14:23; 1 Ko 13:2; Yak 1:6; Va 8:8)24Therefore I tell you, whatever you ask in prayer, believe that you have received[3] it, and it will be yours. (Yşa 65:24; Mat 6:8; Mat 7:7; Mar 11:23)25And whenever you stand praying, forgive, if you have anything against anyone, so that your Father also who is in heaven may forgive you your trespasses.”[4] (Mat 5:23; Mat 6:5; Mat 6:14; Mat 6:15; Mat 7:11; Luk 18:11; Kol 3:13)
The Authority of Jesus Challenged
27And they came again to Jerusalem. And as he was walking in the temple, the chief priests and the scribes and the elders came to him, (Mat 21:23; Luk 20:1)28and they said to him, “By what authority are you doing these things, or who gave you this authority to do them?” (Çık 2:14; Yu 1:25; Elç 4:7)29Jesus said to them, “I will ask you one question; answer me, and I will tell you by what authority I do these things.30Was the baptism of John from heaven or from man? Answer me.” (Luk 15:18; Luk 15:21; Yu 3:27)31And they discussed it with one another, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why then did you not believe him?’ (Mat 21:32; Luk 7:30)32But shall we say, ‘From man’?”—they were afraid of the people, for they all held that John really was a prophet. (Mat 11:9; Mat 14:5; Mat 21:46; Yu 5:35)33So they answered Jesus, “We do not know.” And Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”