1Kadınlar haftanın ilk günü, sabah çok erkenden, hazırlamış oldukları baharatı alıp mezara gittiler. (Mat 27:1; Mar 15:1; Yu 18:28)2Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular.3Ama içeri girince Rab İsa'nın cesedini bulamadılar.4Onlar bu durum karşısında şaşırıp kalmışken, şimşek gibi parıldayan giysilere bürünmüş iki kişi yanlarında belirdi.5Korkuya kapılan kadınlar başlarını yere eğdiler. Adamlar ise onlara, ‹‹Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?›› dediler.6‹‹O burada yok, dirildi. Daha Celile'deyken size söylediğini anımsayın.7İnsanoğlu'nun günahlı insanların eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini bildirmişti.››8O zaman İsa'nın sözlerini anımsadılar.9Mezardan dönen kadınlar bütün bunları Onbirler'e ve ötekilerin hepsine bildirdiler.10Bunları elçilere anlatanlar, Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakup'un annesi Meryem ve bunlarla birlikte bulunan öbür kadınlardı.11Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar.12Yine de, Petrus kalkıp mezara koştu. Eğilip içeri baktığında keten bezlerden başka bir şey görmedi. Olay karşısında şaşkına dönmüş bir halde oradan uzaklaştı.
Emmaus Yolunda İki Öğrenci
13Aynı gün öğrencilerden ikisi, Yeruşalim'den altmış ok atımı uzaklıkta bulunan ve Emmaus denilen bir köye gitmekteydiler. (Mar 16:12)14Bütün bu olup bitenleri kendi aralarında konuşuyorlardı.15Bunları konuşup tartışırlarken İsa yanlarına geldi ve onlarla birlikte yürümeye başladı.16Ama onların gözleri O'nu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı.17İsa, ‹‹Yolda birbirinizle ne tartışıp duruyorsunuz?›› dedi. Üzgün bir halde, oldukları yerde durdular.18Bunlardan adı Kleopas olan O'na, ‹‹Yeruşalim'de bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabancı sen misin?›› diye karşılık verdi.19İsa onlara, ‹‹Hangi olup bitenleri?›› dedi. O'na, ‹‹Nasıralı İsa'yla ilgili olayları›› dediler. ‹‹O adam, Tanrı'nın ve bütün halkın önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi.20-23Başkâhinlerle yöneticilerimiz O'nu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz O'nun, İsrail'i kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, O'nun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsa'nın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.24Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gitmiş ve durumu, tam kadınların anlatmış olduğu gibi bulmuşlar. Ama O'nu görmemişler.››25İsa onlara, ‹‹Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!26Mesih'in bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?›› dedi.27Sonra Musa'nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar'ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.28-29Gitmekte oldukları köye yaklaştıkları sırada İsa, yoluna devam edecekmiş gibi davrandı. Ama onlar, ‹‹Bizimle kal. Neredeyse akşam olacak, gün batmak üzere›› diyerek O'nu zorladılar. Böylece İsa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi.30Onlarla sofrada otururken İsa ekmek aldı, şükretti ve ekmeği bölüp onlara verdi.31O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu.32Onlar birbirine, ‹‹Yolda kendisi bizimle konuşurken ve Kutsal Yazılar'ı bize açıklarken yüreklerimiz nasıl da sevinçle çarpıyordu, değil mi?›› dediler.33Kalkıp hemen Yeruşalim'e döndüler. Onbirler'i ve onlarla birlikte olanları toplanmış buldular.34Bunlar, ‹‹Rab gerçekten dirildi, Simun'a görünmüş!›› diyorlardı.35Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmeği böldüğü zaman İsa'yı nasıl tanıdıklarını anlattılar.
İsa Onbirler'e Görünüyor
36Bunları anlatırlarken İsa gelip aralarında durdu. Onlara, ‹‹Size esenlik olsun!›› dedi. (Mat 28:16; Mar 16:14; Yu 20:19; Elç 1:6)37Ürktüler, bir hayalet gördüklerini sanarak korkuya kapıldılar.38İsa onlara, ‹‹Neden telaşlanıyorsunuz? Neden kuşkular doğuyor içinizde?›› dedi.39‹‹Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim! Dokunun da görün. Hayaletin eti kemiği olmaz, ama görüyorsunuz, benim var.››40Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve ayaklarını gösterdi.41Sevinçten hâlâ inanamayan, şaşkınlık içindeki öğrencilerine, ‹‹Sizde yiyecek bir şey var mı?›› diye sordu.42Kendisine bir parça kızarmış balık verdiler.43İsa onu alıp gözlerinin önünde yedi.44Sonra onlara şöyle dedi: ‹‹Daha sizlerle birlikteyken, ‹Musa'nın Yasası'nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar'da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir› demiştim.››45Bundan sonra Kutsal Yazılar'ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.46-47Onlara dedi ki, ‹‹Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim'den başlayarak bütün uluslara O'nun adıyla duyurulacak.48Sizler bu olayların tanıklarısınız.49Ben de Babam'ın vaat ettiğini size göndereceğim. Ama siz, yücelerden gelecek güçle kuşanıncaya dek kentte kalın.››
İsa'nın Göğe Yükselmesi
50İsa onları kentin dışına, Beytanya'nın yakınlarına kadar götürdü. Ellerini kaldırarak onları kutsadı. (Mar 16:19; Elç 1:9)51Ve onları kutsarken yanlarından ayrıldı, göğe alındı.52Öğrencileri O'na tapındılar ve büyük sevinç içinde Yeruşalim'e döndüler.53Sürekli tapınakta bulunuyor, Tanrı'yı övüyorlardı.
Luka 24
English Standard Version
The Resurrection
1But on the first day of the week, at early dawn, they went to the tomb, taking the spices they had prepared. (Mat 28:1; Mar 16:1; Luk 23:56; Yu 20:1)2And they found the stone rolled away from the tomb, (Mat 27:60; Mar 15:46)3but when they went in they did not find the body of the Lord Jesus.4While they were perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling apparel. (Yu 20:12; Elç 1:10; Elç 10:30)5And as they were frightened and bowed their faces to the ground, the men said to them, “Why do you seek the living among the dead? (Luk 24:37)6He is not here, but has risen. Remember how he told you, while he was still in Galilee, (Mat 17:22; Mar 9:30; Luk 9:22; Luk 9:44; Luk 24:44)7that the Son of Man must be delivered into the hands of sinful men and be crucified and on the third day rise.” (Mat 20:19; Luk 9:22; Luk 13:33; Luk 24:6)8And they remembered his words, (Yu 2:22; Yu 12:1)9and returning from the tomb they told all these things to the eleven and to all the rest. (Yu 20:18)10Now it was Mary Magdalene and Joanna and Mary the mother of James and the other women with them who told these things to the apostles, (Mat 27:56; Mar 15:40; Luk 8:3)11but these words seemed to them an idle tale, and they did not believe them. (Mar 16:11; Mar 16:16)12But Peter rose and ran to the tomb; stooping and looking in, he saw the linen cloths by themselves; and he went home marveling at what had happened. (Yu 19:40; Yu 20:3)
On the Road to Emmaus
13That very day two of them were going to a village named Emmaus, about seven miles[1] from Jerusalem, (Mar 16:12)14and they were talking with each other about all these things that had happened.15While they were talking and discussing together, Jesus himself drew near and went with them.16But their eyes were kept from recognizing him. (Luk 9:45; Luk 18:34; Luk 24:31; Yu 20:14; Yu 21:4)17And he said to them, “What is this conversation that you are holding with each other as you walk?” And they stood still, looking sad.18Then one of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only visitor to Jerusalem who does not know the things that have happened there in these days?”19And he said to them, “What things?” And they said to him, “Concerning Jesus of Nazareth, a man who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people, (Mat 21:11; Elç 2:22; Elç 7:22)20and how our chief priests and rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him. (Luk 23:13; Luk 23:35; Yu 3:1; Yu 7:26; Yu 7:48; Yu 12:42; Elç 2:23; Elç 3:17; Elç 4:5; Elç 4:8; Elç 5:30; Elç 13:27; 1 Ko 2:8; 1 Se 2:15)21But we had hoped that he was the one to redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened. (Luk 1:68; Luk 24:7; 1 Pe 1:18)22Moreover, some women of our company amazed us. They were at the tomb early in the morning, (Luk 24:1)23and when they did not find his body, they came back saying that they had even seen a vision of angels, who said that he was alive. (Luk 24:3; Luk 24:4; Luk 24:9)24Some of those who were with us went to the tomb and found it just as the women had said, but him they did not see.” (Luk 24:12; Yu 20:3)25And he said to them, “O foolish ones, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken!26Was it not necessary that the Christ should suffer these things and enter into his glory?” (Mat 1:17; Luk 9:26; Luk 24:7; Luk 24:44; Luk 24:46; Elç 3:18; İbr 2:10; İbr 12:2; 1 Pe 1:11)27And beginning with Moses and all the Prophets, he interpreted to them in all the Scriptures the things concerning himself. (Yar 3:15; Yar 12:3; Yar 22:18; Say 21:9; Say 24:17; 2 Sa 7:12; Yşa 7:14; Yşa 9:6; Yşa 50:6; Yşa 52:13; Yşa 61:1; Yer 23:5; Dan 7:13; Dan 9:24; Mik 5:2; Zek 6:12; Zek 9:9; Zek 12:10; Zek 13:7; Yu 1:45; Yu 5:46; Elç 8:35; Elç 13:27)28So they drew near to the village to which they were going. He acted as if he were going farther, (Mar 6:48)29but they urged him strongly, saying, “Stay with us, for it is toward evening and the day is now far spent.” So he went in to stay with them. (Luk 9:12)30When he was at table with them, he took the bread and blessed and broke it and gave it to them. (Mat 14:19)31And their eyes were opened, and they recognized him. And he vanished from their sight. (Luk 4:30; Luk 24:16)32They said to each other, “Did not our hearts burn within us while he talked to us on the road, while he opened to us the Scriptures?” (Mez 39:3; Luk 24:45)33And they rose that same hour and returned to Jerusalem. And they found the eleven and those who were with them gathered together, (Mar 16:13; Elç 1:14; Elç 17:3)34saying, “The Lord has risen indeed, and has appeared to Simon!” (1 Ko 15:5)35Then they told what had happened on the road, and how he was known to them in the breaking of the bread. (Luk 24:30; Elç 2:42)
Jesus Appears to His Disciples
36As they were talking about these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace to you!” (Mar 16:14; Yu 20:19)37But they were startled and frightened and thought they saw a spirit. (Mat 14:26; Mar 6:49; Luk 21:9; Luk 24:5)38And he said to them, “Why are you troubled, and why do doubts arise in your hearts?39See my hands and my feet, that it is I myself. Touch me, and see. For a spirit does not have flesh and bones as you see that I have.” (Yu 20:27; 1 Yu 1:1)40And when he had said this, he showed them his hands and his feet. (Yu 20:20)41And while they still disbelieved for joy and were marveling, he said to them, “Have you anything here to eat?” (Yar 45:26; Yu 21:5; Elç 12:14)42They gave him a piece of broiled fish,[2]43and he took it and ate before them.44Then he said to them, “These are my words that I spoke to you while I was still with you, that everything written about me in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.” (Luk 24:6; Luk 24:27)45Then he opened their minds to understand the Scriptures, (Eyü 33:16; Mez 119:18; Luk 24:32; Elç 16:14; 1 Yu 5:20)46and said to them, “Thus it is written, that the Christ should suffer and on the third day rise from the dead, (Mat 26:24; Luk 24:7; Luk 24:26; Yu 20:9)47and that repentance for[3] the forgiveness of sins should be proclaimed in his name to all nations, beginning from Jerusalem. (Yar 12:3; Mez 22:27; Yşa 2:2; Yşa 49:6; Hoş 2:23; Mal 1:11; Mat 28:19; Luk 2:32; Elç 2:38; Elç 4:12; Elç 5:31; Elç 10:37; Gal 3:8)48You are witnesses of these things. (Yu 15:27; Elç 1:8; Elç 1:22; Elç 2:32; Elç 3:15; Elç 5:32; Elç 10:39; Elç 10:41; Elç 13:31; 1 Ko 15:15; 1 Pe 5:1)49And behold, I am sending the promise of my Father upon you. But stay in the city until you are clothed with power from on high.” (Eyü 29:14; Mez 132:9; Yşa 32:15; Luk 1:78; Yu 14:26; Elç 1:4; Elç 1:8; Elç 2:16; Elç 2:33; Ef 1:13)