1Bu olaylardan sonra Rab yetmiş kişi daha görevlendirdi. Bunları ikişer ikişer, kendisinin gideceği her kente, her yere kendi önünden gönderdi.2Onlara, ‹‹Ürün bol, ama işçi az›› dedi, ‹‹Bu nedenle ürünün sahibi Rab'be yalvarın, ürününü kaldıracak işçiler göndersin.3Haydi gidin! İşte, sizi kuzular gibi kurtların arasına gönderiyorum.4Yanınıza ne kese, ne torba, ne de çarık alın. Yolda hiç kimseyle selamlaşmayın.5Hangi eve girerseniz, önce, ‹Bu eve esenlik olsun!› deyin.6Orada esenliksever biri varsa, dilediğiniz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size dönecektir.7Girdiğiniz evde kalın, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü işçi ücretini hak eder. Evden eve taşınmayın.8‹‹Bir kente girdiğinizde sizi kabul ederlerse, önünüze konulanı yiyin.9Orada bulunan hastaları iyileştirin ve kendilerine, ‹Tanrı'nın Egemenliği size yaklaştı› deyin.10-11Ama bir kente girdiğinizde sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çıkıp şöyle deyin: ‹Kentinizden ayaklarımızda kalan tozu bile size karşı silkiyoruz. Yine de şunu bilin ki, Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı.›12Size şunu söyleyeyim, yargı günü o kentin hali Sodom Kenti'nin halinden beter olacaktır.13‹‹Vay haline, ey Horazin! Vay haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapılan mucizeler Sur ve Sayda'da yapılmış olsaydı, çoktan çul kuşanıp kül içinde oturarak tövbe etmiş olurlardı.14Ama yargı günü sizin haliniz Sur ve Sayda'nın halinden beter olacaktır.15Ya sen, ey Kefarnahum, göğe mi çıkarılacaksın? Hayır, ölüler diyarına indirileceksin!16‹‹Sizi dinleyen beni dinlemiş olur, sizi reddeden beni reddetmiş olur. Beni reddeden de beni göndereni reddetmiş olur.››17Yetmişler sevinç içinde döndüler. ‹‹Ya Rab›› dediler, ‹‹Senin adını andığımızda cinler bile bize boyun eğiyor.››18İsa onlara şöyle dedi: ‹‹Şeytan'ın gökten yıldırım gibi düştüğünü gördüm.19Ben size, yılanları ve akrepleri ayak altında ezmek ve düşmanın bütün gücünü alt etmek için yetki verdim. Hiçbir şey size zarar vermeyecektir.20Bununla birlikte, ruhların size boyun eğmesine sevinmeyin, adlarınızın gökte yazılmış olmasına sevinin.››21O anda İsa Kutsal Ruh'un etkisiyle coşarak şöyle dedi: ‹‹Baba, yerin ve göğün Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizleyip küçük çocuklara açtığın için sana şükrederim. Evet Baba, senin isteğin buydu.22‹‹Babam her şeyi bana teslim etti. Oğul'un kim olduğunu Baba'dan başka kimse bilmez. Baba'nın kim olduğunu da Oğul'dan ve Oğul'un O'nu tanıtmak istediği kişilerden başkası bilmez.››23Sonra öğrencilerine dönüp özel olarak şöyle dedi: ‹‹Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu!24Size şunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice krallar sizin gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin işittiklerinizi işitmek istediler, ama işitemediler.››
İyi Samiriyeli
25Bir Kutsal Yasa uzmanı İsa'yı denemek amacıyla gelip şöyle dedi: ‹‹Öğretmenim, sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?››26İsa ona, ‹‹Kutsal Yasa'da ne yazılmıştır?›› diye sordu. ‹‹Orada ne okuyorsun?››27Adam şöyle karşılık verdi: ‹‹Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla seveceksin. Komşunu da kendin gibi seveceksin.››28İsa ona, ‹‹Doğru yanıt verdin›› dedi. ‹‹Bunu yap ve yaşayacaksın.››29Oysa adam kendini haklı çıkarmak isteyerek İsa'ya, ‹‹Peki, komşum kim?›› dedi.30İsa şöyle yanıt verdi: ‹‹Adamın biri Yeruşalim'den Eriha'ya inerken haydutların eline düştü. Onu soyup dövdüler, yarı ölü bırakıp gittiler.31Bir rastlantı olarak o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adamı görünce yolun öbür yanından geçip gitti.32Bir Levili de oraya varıp adamı görünce aynı şekilde geçip gitti.33O yoldan geçen bir Samiriyeli ise adamın bulunduğu yere gelip onu görünce, yüreği sızladı.34Adamın yanına gitti, yaralarının üzerine yağla şarap dökerek sardı. Sonra adamı kendi hayvanına bindirip hana götürdü, onunla ilgilendi.35Ertesi gün iki dinar çıkararak hancıya verdi. ‹Ona iyi bak› dedi, ‹Bundan fazla ne harcarsan, dönüşümde sana öderim.›36‹‹Sence bu üç kişiden hangisi haydutlar arasına düşen adama komşu gibi davrandı?››37Yasa uzmanı, ‹‹Ona acıyıp yardım eden›› dedi. İsa, ‹‹Git, sen de öyle yap›› dedi.
İsa, Marta ve Meryem'in Evinde
38İsa, öğrencileriyle birlikte yola devam edip bir köye girdi. Marta adında bir kadın İsa'yı evinde konuk etti.39Marta'nın Meryem adındaki kızkardeşi, Rab'bin ayakları dibine oturmuş O'nun konuşmasını dinliyordu.40Marta ise işlerinin çokluğundan ötürü telaş içindeydi. İsa'nın yanına gelerek, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Kardeşimin beni hizmet işlerinde yalnız bırakmasına aldırmıyor musun? Ona söyle de bana yardım etsin.››41Rab ona şu karşılığı verdi: ‹‹Marta, Marta, sen çok şey için kaygılanıp telaşlanıyorsun.42Oysa gerekli olan tek bir şey vardır. Meryem iyi olanı seçti ve bu kendisinden alınmayacak.››
Luka 10
English Standard Version
Jesus Sends Out the Seventy-Two
1After this the Lord appointed seventy-two[1] others and sent them on ahead of him, two by two, into every town and place where he himself was about to go. (Çık 24:1; Çık 24:9; Say 11:16; Luk 9:2; Luk 9:52)2And he said to them, “The harvest is plentiful, but the laborers are few. Therefore pray earnestly to the Lord of the harvest to send out laborers into his harvest. (Mat 9:37; Yu 4:35; 2 Se 3:1)3Go your way; behold, I am sending you out as lambs in the midst of wolves. (Mat 10:16; Yu 17:18)4Carry no moneybag, no knapsack, no sandals, and greet no one on the road. (2 Kr 4:29; Mat 10:9; Mar 6:8; Luk 9:1; Luk 22:35)5Whatever house you enter, first say, ‘Peace be to this house!’ (1 Sa 25:6)6And if a son of peace is there, your peace will rest upon him. But if not, it will return to you. (Mez 35:13)7And remain in the same house, eating and drinking what they provide, for the laborer deserves his wages. Do not go from house to house. (1 Ti 5:18)8Whenever you enter a town and they receive you, eat what is set before you.9Heal the sick in it and say to them, ‘The kingdom of God has come near to you.’ (Mat 3:2; Luk 10:11)10But whenever you enter a town and they do not receive you, go into its streets and say,11‘Even the dust of your town that clings to our feet we wipe off against you. Nevertheless know this, that the kingdom of God has come near.’ (Neh 5:13; Luk 10:9; Elç 13:51; Elç 18:6)12I tell you, it will be more bearable on that day for Sodom than for that town. (Mat 7:22; Mat 10:15)
Woe to Unrepentant Cities
13“Woe to you, Chorazin! Woe to you, Bethsaida! For if the mighty works done in you had been done in Tyre and Sidon, they would have repented long ago, sitting in sackcloth and ashes. (Hez 28:2; Amo 1:9; Mat 11:21)14But it will be more bearable in the judgment for Tyre and Sidon than for you. (Luk 10:13; Luk 12:47)15And you, Capernaum, will you be exalted to heaven? You shall be brought down to Hades. (Yşa 14:13; Luk 16:23; Elç 2:27)16“The one who hears you hears me, and the one who rejects you rejects me, and the one who rejects me rejects him who sent me.” (Mat 10:40; Mat 25:45; Yu 5:23; Yu 12:48; 1 Se 4:8)
21In that same hour he rejoiced in the Holy Spirit and said, “I thank you, Father, Lord of heaven and earth, that you have hidden these things from the wise and understanding and revealed them to little children; yes, Father, for such was your gracious will.[2] (Eyü 37:24; Mez 8:2; Yşa 53:11; Mat 11:25; Mat 16:17; Mat 21:16; Mar 12:36; Luk 8:10; Luk 12:32; Elç 17:24; 1 Ko 1:19; 2 Ko 3:14)22All things have been handed over to me by my Father, and no one knows who the Son is except the Father, or who the Father is except the Son and anyone to whom the Son chooses to reveal him.” (Mat 28:18; Yu 1:18; Yu 6:46; Yu 7:29; Yu 8:19; Yu 10:15; Yu 17:25; Yu 17:26)23Then turning to the disciples he said privately, “Blessed are the eyes that see what you see! (Mat 13:16; Mat 16:17)24For I tell you that many prophets and kings desired to see what you see, and did not see it, and to hear what you hear, and did not hear it.” (Yu 8:56; İbr 11:13; 1 Pe 1:10)
The Parable of the Good Samaritan
25And behold, a lawyer stood up to put him to the test, saying, “Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” (Mat 19:16; Mat 19:29; Mat 22:34; Mat 25:34; Mat 25:46; Mar 10:17; Luk 7:30; Luk 18:18; Yu 8:6)26He said to him, “What is written in the Law? How do you read it?”27And he answered, “You shall love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength and with all your mind, and your neighbor as yourself.” (Lev 19:18; Yas 6:5; Mat 19:19; Mat 22:37; Mar 12:30)28And he said to him, “You have answered correctly; do this, and you will live.” (Lev 18:5; Neh 9:29; Hez 20:11; Rom 10:5; Gal 3:12)29But he, desiring to justify himself, said to Jesus, “And who is my neighbor?” (Luk 16:15)30Jesus replied, “A man was going down from Jerusalem to Jericho, and he fell among robbers, who stripped him and beat him and departed, leaving him half dead. (Luk 18:31; Luk 19:28)31Now by chance a priest was going down that road, and when he saw him he passed by on the other side. (Say 8:19; Yu 1:19)32So likewise a Levite, when he came to the place and saw him, passed by on the other side. (Luk 10:31)33But a Samaritan, as he journeyed, came to where he was, and when he saw him, he had compassion. (Mat 10:5)34He went to him and bound up his wounds, pouring on oil and wine. Then he set him on his own animal and brought him to an inn and took care of him. (Yşa 1:6)35And the next day he took out two denarii[3] and gave them to the innkeeper, saying, ‘Take care of him, and whatever more you spend, I will repay you when I come back.’ (Mat 18:28)36Which of these three, do you think, proved to be a neighbor to the man who fell among the robbers?”37He said, “The one who showed him mercy.” And Jesus said to him, “You go, and do likewise.”
Martha and Mary
38Now as they went on their way, Jesus[4] entered a village. And a woman named Martha welcomed him into her house. (Luk 19:6; Yu 11:1; Yu 11:19; Yu 12:2)39And she had a sister called Mary, who sat at the Lord’s feet and listened to his teaching. (Luk 8:35; Luk 10:38; Elç 22:3)40But Martha was distracted with much serving. And she went up to him and said, “Lord, do you not care that my sister has left me to serve alone? Tell her then to help me.”41But the Lord answered her, “Martha, Martha, you are anxious and troubled about many things, (Luk 12:22; 1 Ko 7:32)42but one thing is necessary.[5] Mary has chosen the good portion, which will not be taken away from her.” (Mez 16:5)