Hakimler 1 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kenanlılar'la Savaş

1 İsrailliler, Yeşu'nun ölümünden sonra RAB'be, ‹‹Bizim için Kenanlılar'la savaşmaya ilk kim gidecek?›› diye sordular. (Yşu 15:15) 2 RAB, ‹‹Yahuda oymağı gidecek›› dedi, ‹‹Kenan ülkesini onun eline teslim ediyorum.›› 3 Yahudaoğulları, kardeşleri Şimonoğulları'na, ‹‹Kenanlılar'la savaşmak için payımıza düşen bölgeye bizimle birlikte gelin›› dediler, ‹‹Sonra biz de payınıza düşen bölgeye sizinle geliriz.›› Böylece Şimonoğulları Yahudaoğulları'yla birlikte gitti. 4 Yahudaoğulları saldırıya geçti. RAB Kenanlılar'la Perizliler'i ellerine teslim etti. Bezek'te onlardan on bin kişiyi öldürdüler. 5 Adoni-Bezek'le^[1] orada karşılaşıp savaşa tutuştular, Kenanlılar'la Perizliler'i yenilgiye uğrattılar. 6 Adoni-Bezek kaçtı, ama peşine düşüp onu yakaladılar; elleriyle ayaklarının başparmaklarını kestiler. 7 O zaman Adoni-Bezek şöyle dedi: ‹‹Elleriyle ayaklarının başparmakları kesilmiş yetmiş kral, soframdan düşen kırıntıları toplayıp yerdi. Tanrı bana onlara yaptıklarımın karşılığını veriyor.›› Adoni-Bezek'i Yeruşalim'e götürdüler; orada öldü. 8 Yahudaoğulları Yeruşalim'e saldırıp kenti aldılar; halkı kılıçtan geçirerek kenti ateşe verdiler. 9 Sonra dağlık bölgede, Negev'de ve Şefela'da yaşayan Kenanlılar'la savaşmak üzere güneye yöneldiler. 10 Eski adı Kiryat-Arba olan Hevron'da yaşayan Kenanlılar'ın üzerine yürüyerek Şeşay, Ahiman ve Talmay'ı yenilgiye uğrattılar. 11 Oradan eski adı Kiryat-Sefer olan Devir Kenti halkının üzerine yürüdüler. 12 Kalev, ‹‹Kiryat-Sefer halkını yenip orayı ele geçirene kızım Aksa'yı eş olarak vereceğim›› dedi. 13 Kenti Kalev'in küçük kardeşi Kenaz'ın oğlu Otniel ele geçirdi. Bunun üzerine Kalev kızı Aksa'yı ona eş olarak verdi. 14 Kız Otniel'in yanına varınca, onu babasından bir tarla istemeye zorladı. Kalev, eşeğinden inen kızına, ‹‹Bir isteğin mi var?›› diye sordu. 15 Kız, ‹‹Bana bir armağan ver›› dedi, ‹‹Madem Negev'deki toprakları bana verdin, su kaynaklarını da ver.›› Böylece Kalev yukarı ve aşağı su kaynaklarını ona verdi. 16 Musa'nın kayınbabasının torunları olan Kenliler, Yahudaoğulları'yla birlikte Hurma Kenti'nden^[2] ayrılıp Arat'ın güneyindeki Yahuda Çölü'nde yaşamaya gittiler. 17 Bundan sonra Yahudaoğulları, kardeşleri Şimonoğulları'yla birlikte gidip Sefat Kenti'nde oturan Kenanlılar'ı yenilgiye uğrattılar. Kenti tümüyle yıktılar ve oraya Horma^[3] adını verdiler. 18 Yahudaoğulları Gazze'yi, Aşkelon'u, Ekron'u ve bunlara bağlı toprakları da ele geçirdiler. 19 RAB Yahudaoğulları'yla birlikteydi. Yahudaoğulları dağlık bölgeyi ele geçirdilerse de ovada yaşayan halkı kovamadılar. Çünkü bunların demirden savaş arabaları vardı. 20 Musa'nın sözü uyarınca Hevron'u Kalev'e verdiler. Kalev de Anak'ın üç torununu oradan sürdü. 21 Bununla birlikte Benyaminoğulları Yeruşalim'de yaşayan Yevuslular'ı kovmadılar. Yevuslular bugün de Yeruşalim'de Benyaminoğulları'yla birlikte yaşıyorlar. 22 Yusuf'un soyundan gelenler Beytel'in üzerine yürüdüler. RAB onlarla birlikteydi. 23-24 Eski adı Luz olan Beytel Kenti hakkında bilgi toplamak için gönderdikleri casuslar kentten çıkan bir adam gördüler. Ona, ‹‹Kentin girişini bize gösterirsen, sana iyi davranırız›› dediler. 25 Kentin girişini gösteren adamla ailesini serbest bıraktılar, kent halkını ise kılıçtan geçirdiler. 26 Adam Hitit topraklarına göç ederek Luz adında bir kent kurdu; kent bugün de bu adla anılıyor. 27 Manaşşeoğulları Beytşean, Taanak, Dor, Yivleam, Megiddo ve bunların çevre köylerindeki halkı kovmadı. Çünkü Kenanlılar bu topraklarda kalmakta kararlıydı. 28 İsrailliler Kenan halkını tümüyle kovmadılar; ama zamanla güçlenince onları angaryasına çalıştırdılar. 29 Efrayimoğulları Gezer'de yaşayan Kenanlılar'ı buradan sürmediler. Kenanlılar Gezer'de İsrailliler'in arasında yaşadılar. 30 Zevulun da Kitron ve Nahalol halklarını kovmadı. İsrailliler arasında yaşayan bu Kenanlılar angarya işler yaptılar. 31 Aşeroğulları'na gelince, onlar da Akko, Sayda, Ahlav, Akziv, Helba, Afek ve Rehov halklarını kovmadılar. 32 Bu topraklardaki Kenanlılar'ı kovmayıp onlarla birlikte yaşadılar. 33 Naftali Beytşemeş ve Beytanat halkını kovmadı. Buraların halkı olan Kenanlılar'la birlikte yaşayıp onları angaryasına çalıştırdı. 34 Amorlular Danoğulları'nı ovaya inmekten alıkoyarak dağlık bölgelerde tuttular. 35 Amorlular Heres Dağı'nda, Ayalon'da ve Şaalvim'de kalmakta kararlıydılar. Yusuf'un torunları güçlenince onları angaryasına çalıştırmaya başladılar. 36 Amorlular'ın sınırı Akrep Geçidi'nden Sela'ya ve ötesine uzanıyordu.

English Standard Version

The Continuing Conquest of Canaan

1 After the death of Joshua, the people of Israel inquired of the Lord, “Who shall go up first for us against the Canaanites, to fight against them?” (Say 27:21; Hak 20:18; 1 Sa 22:10; 2 Sa 2:1)

Say 27:21Hak 20:181 Sa 22:102 Sa 2:1

2 The Lord said, “Judah shall go up; behold, I have given the land into his hand.” 3 And Judah said to Simeon his brother, “Come up with me into the territory allotted to me, that we may fight against the Canaanites. And I likewise will go with you into the territory allotted to you.” So Simeon went with him. (Hak 1:17) 4 Then Judah went up and the Lord gave the Canaanites and the Perizzites into their hand, and they defeated 10,000 of them at Bezek. 5 They found Adoni-bezek at Bezek and fought against him and defeated the Canaanites and the Perizzites. 6 Adoni-bezek fled, but they pursued him and caught him and cut off his thumbs and his big toes. 7 And Adoni-bezek said, “Seventy kings with their thumbs and their big toes cut off used to pick up scraps under my table. As I have done, so God has repaid me.” And they brought him to Jerusalem, and he died there. (Lev 24:19; 1 Sa 15:33; Luk 16:21) 8 And the men of Judah fought against Jerusalem and captured it and struck it with the edge of the sword and set the city on fire. (Yşu 15:63) 9 And afterward the men of Judah went down to fight against the Canaanites who lived in the hill country, in the Negeb, and in the lowland. (Yşu 9:1; Yşu 11:2; Yşu 11:16; Yşu 12:8)

Yşu 9:1Yşu 11:2Yşu 11:16Yşu 12:8

10 And Judah went against the Canaanites who lived in Hebron (now the name of Hebron was formerly Kiriath-arba), and they defeated Sheshai and Ahiman and Talmai. (Say 13:22; Yşu 14:15; Yşu 15:13; Yşu 15:14)

Say 13:22Yşu 14:15Yşu 15:13Yşu 15:14

11 From there they went against the inhabitants of Debir. The name of Debir was formerly Kiriath-sepher. 12 And Caleb said, “He who attacks Kiriath-sepher and captures it, I will give him Achsah my daughter for a wife.” 13 And Othniel the son of Kenaz, Caleb’s younger brother, captured it. And he gave him Achsah his daughter for a wife. (Hak 3:9) 14 When she came to him, she urged him to ask her father for a field. And she dismounted from her donkey, and Caleb said to her, “What do you want?” 15 She said to him, “Give me a blessing. Since you have set me in the land of the Negeb, give me also springs of water.” And Caleb gave her the upper springs and the lower springs. 16 And the descendants of the Kenite, Moses’ father-in-law, went up with the people of Judah from the city of palms into the wilderness of Judah, which lies in the Negeb near Arad, and they went and settled with the people. (Say 10:29; Say 21:1; Yas 34:3; Hak 4:11; Hak 4:17; 1 Sa 15:6)

Say 10:29Say 21:1Yas 34:3Hak 4:11Hak 4:171 Sa 15:6

17 And Judah went with Simeon his brother, and they defeated the Canaanites who inhabited Zephath and devoted it to destruction. So the name of the city was called Hormah.^[1] (Say 21:3; Hak 1:3) 18 Judah also captured Gaza with its territory, and Ashkelon with its territory, and Ekron with its territory. (Yşu 11:22; Hak 3:3) 19 And the Lord was with Judah, and he took possession of the hill country, but he could not drive out the inhabitants of the plain because they had chariots of iron. (Yşu 17:16; Yşu 17:18; Hak 1:9; Hak 1:17)

Yşu 17:16Yşu 17:18Hak 1:9Hak 1:17

20 And Hebron was given to Caleb, as Moses had said. And he drove out from it the three sons of Anak. (Say 14:24; Yas 1:36; Yşu 14:9; Yşu 14:13; Yşu 15:13; Hak 1:10)

Say 14:24Yas 1:36Yşu 14:9Yşu 14:13Yşu 15:13Hak 1:10

21 But the people of Benjamin did not drive out the Jebusites who lived in Jerusalem, so the Jebusites have lived with the people of Benjamin in Jerusalem to this day. (Yşu 15:63) 22 The house of Joseph also went up against Bethel, and the Lord was with them. (Hak 1:19) 23 And the house of Joseph scouted out Bethel. (Now the name of the city was formerly Luz.) (Yar 28:19; Yar 35:6; Yar 48:3; Yşu 18:13)

Yar 28:19Yar 35:6Yar 48:3Yşu 18:13

24 And the spies saw a man coming out of the city, and they said to him, “Please show us the way into the city, and we will deal kindly with you.” (Yşu 2:12; Yşu 2:14) 25 And he showed them the way into the city. And they struck the city with the edge of the sword, but they let the man and all his family go. 26 And the man went to the land of the Hittites and built a city and called its name Luz. That is its name to this day. (Yşu 1:4)

Failure to Complete the Conquest

27 Manasseh did not drive out the inhabitants of Beth-shean and its villages, or Taanach and its villages, or the inhabitants of Dor and its villages, or the inhabitants of Ibleam and its villages, or the inhabitants of Megiddo and its villages, for the Canaanites persisted in dwelling in that land. (Yşu 17:11) 28 When Israel grew strong, they put the Canaanites to forced labor, but did not drive them out completely. 29 And Ephraim did not drive out the Canaanites who lived in Gezer, so the Canaanites lived in Gezer among them. (Yşu 16:10; 1 Kr 9:16) 30 Zebulun did not drive out the inhabitants of Kitron, or the inhabitants of Nahalol, so the Canaanites lived among them, but became subject to forced labor. (Yşu 19:15; Yşu 21:35) 31 Asher did not drive out the inhabitants of Acco, or the inhabitants of Sidon or of Ahlab or of Achzib or of Helbah or of Aphik or of Rehob, (Yşu 19:24) 32 so the Asherites lived among the Canaanites, the inhabitants of the land, for they did not drive them out. 33 Naphtali did not drive out the inhabitants of Beth-shemesh, or the inhabitants of Beth-anath, so they lived among the Canaanites, the inhabitants of the land. Nevertheless, the inhabitants of Beth-shemesh and of Beth-anath became subject to forced labor for them. (Yşu 19:32) 34 The Amorites pressed the people of Dan back into the hill country, for they did not allow them to come down to the plain. (Yşu 19:47) 35 The Amorites persisted in dwelling in Mount Heres, in Aijalon, and in Shaalbim, but the hand of the house of Joseph rested heavily on them, and they became subject to forced labor. (Yşu 19:42) 36 And the border of the Amorites ran from the ascent of Akrabbim, from Sela and upward. (Say 34:4; Yşu 15:3)