1Elçilerle bütün Yahudiye'deki kardeşler, öteki ulusların da Tanrı'nın sözünü kabul ettiklerini duydular.2Ama Petrus Yeruşalim'e gittiği zaman sünnet yanlıları onu eleştirdiler.3‹‹Sünnetsiz kişilerin evine gidip yemek yemişsin!›› dediler.4Petrus baştan başlayarak olanları tek tek onlara anlattı.5‹‹Ben Yafa Kenti'nde dua ediyordum›› dedi. ‹‹Kendimden geçerek bir görüm gördüm. Büyük bir çarşafı andıran bir nesnenin dört köşesinden sarkıtıldığını, bunun gökten inip benim bulunduğum yere kadar geldiğini gördüm.6Gözlerimi çarşafa dikip dikkatle baktım. Çarşafın içinde, yeryüzünde yaşayan dört ayaklılar, yabanıl hayvanlar, sürüngenler ve kuşlar gördüm.7Sonra bir sesin bana, ‹Kalk, Petrus, kes ve ye!› dediğini işittim.8‹‹ ‹Asla olmaz, ya Rab!› dedim. ‹Ağzıma hiçbir zaman bayağı ya da murdar bir şey girmedi.›9‹‹Ses ikinci kez gökten geldi: ‹Tanrı'nın temiz kıldıklarına sen bayağı deme› dedi.10Bu, üç kez tekrarlandı; sonra her şey yeniden göğe alındı.11‹‹Tam o sırada Sezariye'den bana gönderilen üç kişi, bulunduğumuz evin önünde durdular.12Ruh bana, ayrım gözetmeden onlarla birlikte gitmemi söyledi. Bu altı kardeş de benimle geldiler, varıp adamın evine girdik.13Adam bize, evinde beliren meleği nasıl gördüğünü anlattı. Melek ona şöyle demiş: ‹Yafa'ya adam yolla, Petrus diye tanınan Simun'u çağırt.14O sana, senin ve bütün ev halkının kurtuluş bulacağı sözler söyleyecek.›15‹‹Ben konuşmaya başlayınca Kutsal Ruh, başlangıçta bizim üzerimize indiği gibi, onların da üzerine indi.16O zaman Rab'bin söylediği şu sözü anımsadım: ‹Yahya suyla vaftiz etti, sizler ise Kutsal Ruh'la vaftiz edileceksiniz.›17Böylelikle Tanrı, Rab İsa Mesih'e inanmış olan bizlere verdiği armağanın aynısını onlara verdiyse, ben kimim ki Tanrı'ya karşı koyayım?››18Bunları dinledikten sonra yatıştılar. Tanrı'yı yücelterek şöyle dediler: ‹‹Demek ki Tanrı, tövbe etme ve yaşama kavuşma fırsatını öteki uluslara da vermiştir.››
Antakya'daki İmanlılar
19İstefanos'un öldürülmesiyle başlayan baskı sonucu dağılan imanlılar, Fenike, Kıbrıs ve Antakya'ya kadar gittiler. Tanrı sözünü sadece Yahudiler'e duyuruyorlardı.20Ama içlerinden Kıbrıslı ve Kireneli olan bazı adamlar Antakya'ya gidip Grekler'le de konuşmaya başladılar. Onlara Rab İsa'yla ilgili Müjde'yi bildirdiler.21Onların arasında etkin olan Rab'bin gücü sayesinde çok sayıda kişi inanıp Rab'be döndü.22Olup bitenlerin haberi, Yeruşalim'deki kiliseye ulaştı. Bunun üzerine imanlılar Barnaba'yı Antakya'ya gönderdiler.23-24Kutsal Ruh'la ve imanla dolu, iyi bir adam olan Barnaba, Antakya'ya varıp Tanrı lütfunun meyvelerini görünce sevindi. Herkesi, candan ve yürekten Rab'be bağlı kalmaya özendirdi. Sonuç olarak Rab'be daha birçok kişi kazanıldı.25-26Sonra Barnaba, Saul'u aramak için Tarsus'a gitti. Onu bulunca da Antakya'ya getirdi. Böylece Barnaba'yla Saul bir yıl boyunca oradaki inanlılar topluluğuyla bir araya gelerek büyük bir kitleyi eğittiler. Öğrencilere ilk kez Antakya'da Mesihçiler adı verildi.27O günlerde Yeruşalim'den Antakya'ya bazı peygamberler geldi.28Bunlardan Hagavos adlı biri ortaya çıkıp bütün dünyada şiddetli bir kıtlık olacağını Ruh aracılığıyla bildirdi. Bu kıtlık, Klavdius'un imparatorluğu sırasında oldu.29Öğrenciler, her biri kendi gücü oranında, Yahudiye'de yaşayan kardeşlere gönderilmek üzere yardım toplamayı kararlaştırdılar.30Bu kararı yerine getirip bağışlarını Barnaba ve Saul'un eliyle kilisenin ihtiyarlarına gönderdiler.
Elçilerin İşleri 11
English Standard Version
Peter Reports to the Church
1Now the apostles and the brothers[1] who were throughout Judea heard that the Gentiles also had received the word of God. (Yu 21:23; Elç 11:29)2So when Peter went up to Jerusalem, the circumcision party[2] criticized him, saying, (Elç 10:45; Rom 4:12; Gal 2:12; Kol 4:11; Tit 1:10)3“You went to uncircumcised men and ate with them.” (Luk 15:2; Elç 10:28; Gal 2:12; Gal 2:14)4But Peter began and explained it to them in order:5“I was in the city of Joppa praying, and in a trance I saw a vision, something like a great sheet descending, being let down from heaven by its four corners, and it came down to me. (Elç 10:9)6Looking at it closely, I observed animals and beasts of prey and reptiles and birds of the air.7And I heard a voice saying to me, ‘Rise, Peter; kill and eat.’8But I said, ‘By no means, Lord; for nothing common or unclean has ever entered my mouth.’9But the voice answered a second time from heaven, ‘What God has made clean, do not call common.’10This happened three times, and all was drawn up again into heaven.11And behold, at that very moment three men arrived at the house in which we were, sent to me from Caesarea.12And the Spirit told me to go with them, making no distinction. These six brothers also accompanied me, and we entered the man’s house. (Elç 10:23; Elç 10:45; Elç 15:9)13And he told us how he had seen the angel stand in his house and say, ‘Send to Joppa and bring Simon who is called Peter;14he will declare to you a message by which you will be saved, you and all your household.’ (Yu 4:53; Elç 10:2; Elç 10:22; Elç 16:15; Elç 16:31; Elç 18:8)15As I began to speak, the Holy Spirit fell on them just as on us at the beginning. (Elç 2:4; Elç 10:44)16And I remembered the word of the Lord, how he said, ‘John baptized with water, but you will be baptized with the Holy Spirit.’ (Mat 3:11; Elç 1:5; Elç 19:2)17If then God gave the same gift to them as he gave to us when we believed in the Lord Jesus Christ, who was I that I could stand in God’s way?” (Elç 2:38; Elç 5:39; Elç 10:43; Elç 10:47; Rom 9:20; Ef 1:13)18When they heard these things they fell silent. And they glorified God, saying, “Then to the Gentiles also God has granted repentance that leads to life.” (Mat 8:11; Elç 5:31; Elç 10:34; Elç 13:47; Elç 21:20; 2 Ko 7:10)
The Church in Antioch
19Now those who were scattered because of the persecution that arose over Stephen traveled as far as Phoenicia and Cyprus and Antioch, speaking the word to no one except Jews. (Elç 8:1; Elç 8:4)20But there were some of them, men of Cyprus and Cyrene, who on coming to Antioch spoke to the Hellenists[3] also, preaching the Lord Jesus. (Yu 7:35; Elç 5:42)21And the hand of the Lord was with them, and a great number who believed turned to the Lord. (Mez 80:17; Mez 89:21; Luk 1:66; Elç 9:35; Elç 13:11)22The report of this came to the ears of the church in Jerusalem, and they sent Barnabas to Antioch.23When he came and saw the grace of God, he was glad, and he exhorted them all to remain faithful to the Lord with steadfast purpose, (Elç 4:33; Elç 13:43; Elç 14:26; Elç 15:40; Elç 20:24; Elç 20:32; Rom 5:15; 2 Ko 6:1; Ef 3:2; Ef 3:7; Kol 1:6; 2 Ti 3:10; Tit 2:11; İbr 12:15; 1 Pe 5:12)24for he was a good man, full of the Holy Spirit and of faith. And a great many people were added to the Lord. (Elç 5:14; Elç 6:5; Elç 11:26)25So Barnabas went to Tarsus to look for Saul, (Elç 9:30)26and when he had found him, he brought him to Antioch. For a whole year they met with the church and taught a great many people. And in Antioch the disciples were first called Christians. (Elç 26:28; 1 Pe 4:16)27Now in these days prophets came down from Jerusalem to Antioch. (Elç 13:1)28And one of them named Agabus stood up and foretold by the Spirit that there would be a great famine over all the world (this took place in the days of Claudius). (Mat 24:7; Elç 2:18; Elç 8:29; Elç 18:2; Elç 21:10)29So the disciples determined, every one according to his ability, to send relief to the brothers[4] living in Judea. (Elç 11:1; Elç 24:17; Rom 15:26)30And they did so, sending it to the elders by the hand of Barnabas and Saul. (Elç 12:25; Elç 14:23; Elç 15:2; Elç 15:4; Elç 15:6; Elç 16:4; Elç 20:17; Elç 21:18; 1 Ti 5:17; 1 Ti 5:19; Tit 1:5; Yak 5:14; 2 Yu 1:1; 3 Yu 1:1)