1خداوند شبان من است؛ محتاج به هيچ چيز نخواهم بود.2در مرتعهای سبز مرا میخواباند، به سوی آبهای آرام هدايتم میكند3و جان مرا تازه میسازد. او به خاطر نام پرشكوه خود مرا به راه راست رهبری میكند.4حتی اگر از درهٔ تاريک مرگ نيز عبور كنم، نخواهم ترسيد، زيرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوبدستی تو به من قوت قلب میبخشد.5در برابر چشمان دشمنانم سفرهای برای من میگسترانی، از من همچون مهمانی عزيز پذيرايی میكنی و جامم را لبريز میسازی.6اطمينان دارم كه در طول عمر خود، نيكويی و رحمت تو، ای خداوند، همراه من خواهد بود و من تا ابد در خانهٔ تو ساكن خواهم شد.