1اين است بركتی كه موسی، مرد خدا، قبل از مرگش به قوم اسرائيل داد:2خداوند از كوه سينا آمد، او از كوه سعير طلوع كرد و از كوه فاران درخشيد. دهها هزار فرشته همراه او بودند و آتشی مشتعل در دست راست او.3او قوم خود را دوست میدارد و از آنها حمايت میكند، ايشان نزد پاهای او مینشينند و از سخنانش بهرهمند میگردند.4قوانينی كه من برای قوم اسرائيل آوردم، ميراث ايشان است.5وقتی قبايل و رهبران اسرائيل جمع شدند، خداوند را به پادشاهی خود برگزيدند.6موسی دربارهٔ قبيلهٔ رئوبين چنين گفت: «رئوبين زنده باشد و نميرد و افراد قبيلهاش كم نشوند.»7و دربارهٔ قبيلهٔ يهودا گفت: «ای خداوند، صدای يهودا را بشنو! او را با قومش متحد گردان، او را در مقابل دشمنان ياری ده تا بتواند از خود دفاع كند.»8دربارهٔ قبيلهٔ لاوی گفت: «ای خداوند، اوريم و تميم[1] خود را به خادمان امين خود سپردی. تو ايشان را در مسا آزمودی و در کنار چشمهٔ مريبه امتحان نمودی. (خروج 28:30)9ايشان تو را بيش از پدر و مادر، برادر و فرزند خود، دوست داشتند، از كلام تو اطاعت كردند و نسبت به عهد تو وفادار ماندند.10آنها قوانين تو را به بنیاسرائيل میآموزند و بر قربانگاه تو، بخور و قربانی به تو تقديم میكنند.11ای خداوند، قبيلهٔ لاوی را بركت بده و خدمت ايشان را قبول بفرما. كمر دشمنانشان را بشكن تا ديگر برنخيزند.»12موسی دربارهٔ قبيلهٔ بنيامين چنين گفت: «او محبوب خداوند است و در پناه او زيست میكند، خداوند تمامی روز او را احاطه مینمايد و از هر بلايی او را حفظ میكند.»13دربارهٔ قبيلهٔ يوسف چنين گفت: «خداوند سرزمينشان را بركت دهد، با باران و با آبهای زير زمين.14سرزمينشان در هر فصلی پر بار باشد و از محصولاتی كه آفتاب میروياند غنی گردد.15کوههای قديمیشان پر از درخت ميوه شوند و تپههای جاودانیشان حاصلخيز گردند.16در زمينشان وفور نعمت باشد و ايشان از رضايت خداوند برخوردار گردند، خداوندی كه در بوتهٔ مشتعل ظاهر گشت. تمامی اين بركات بر يوسف باد، بر كسی كه ميان برادران خود شاهزاده بود.17يوسف در قوت مانند گاو جوان است، و همچون گاو وحشی با شاخهای خويش تمام قومها را میزند. اين بركات بر هزارههای منسی[2] و ده هزارههای افرايم[3] باد.»18موسی دربارهٔ قبايل زبولون و يساكار چنين گفت: «ای زبولون سفرهای تو با شادی همراه باشد، و تو ای يساكار در خيمههای خود شادمان باش.19زبولون و يساكار قومها را به كوه خود دعوت خواهند كرد و در آنجا قربانیهای راستين تقديم خواهند نمود. ثروت دريا از آن ايشان خواهد شد و گنجينههای نهفته در شن نصيب آنها خواهد گرديد.»20دربارهٔ قبيلهٔ جاد گفت: «بركت بر كسانی باد كه به جاد كمک میكنند. او مانند شيری است درنده و قوی.21بهترين قسمت سرزمين را برای خود برگزيد، قسمتی را كه سهم حاكم بود به او دادند. او مردم را هدايت كرد و حكم و داوری خدا را در مورد اسرائيل اجرا نمود.»22موسی دربارهٔ قبيلهٔ دان چنين گفت: «دان مانند بچه شيری است كه از باشان میجهد.»23دربارهٔ قبيلهٔ نفتالی گفت: «نفتالی از رحمتها و بركات خداوند لبريز است، مرز جنوبی سرزمين او، تا درياچه جليل وسعت خواهد يافت.»24دربارهٔ قبيلهٔ اشير چنين گفت: «اشير بيش از قبايل ديگر بركت يافته است. در ميان برادرانش محبوب باشد و سرزمينش از محصول زيتون غنی گردد.25شهرهايش با دروازههای آهنين محصور شود، و تا وقتی زنده است از قدرتش كاسته نگردد.»26ای اسرائيل، خدايی مانند خدای تو نيست. او باشكوه و جلال بر ابرهای آسمان سوار میشود تا به كمک تو بيايد.27خدای ازلی پناهگاه توست و بازوان ابدی او تو را محافظت خواهند كرد. او دشمنانت را از مقابل تو خواهد راند و به تو خواهد گفت كه آنها را هلاک كنی.28پس اسرائيل در امنيت ساكن خواهد شد. او در سرزمينی زندگی خواهد كرد كه پر از غله و شراب است و از آسمان آن شبنم بر زمين میبارد.29خوشا به حال تو، ای اسرائيل، زيرا هيچ قومی مثل تو نيست، قومی كه خداوند، آن را نجات داده باشد. خداوند سپر و شمشير توست، او تو را كمک میكند و به تو پيروزی میبخشد. دشمنانت در مقابل تو به زانو در خواهند آمد و تو ايشان را پايمال خواهی نمود.