1خداوند میفرمايد: «ای سرزمينهای دور دست، ساكت باشيد و به من گوش دهيد! قويترين دلايل خود را ارائه دهيد. نزديک بياييد و سخن بگوييد. دادگاه آمادهٔ شنيدن سخنان شماست.2«چه كسی اين مرد[1] را از مشرق آورده است كه هر جا قدم میگذارد آنجا را فتح میكند؟ چه كسی او را بر قومها و پادشاهان پيروز گردانيده است؟ شمشير او سپاهيان آنان را مثل غبار به زمين میاندازد و كمانش آنان را چون كاه پراكنده میكند. (اشعيا 45:1)3آنان را تا جاهای دور كه قبل از آن پايش به آنجا نرسيده بود تعقيب میكند و به سلامت پيش میرود.4چه كسی اين كارها را كرده است؟ كيست كه سير تاريخ را تعيين نموده است؟ مگر نه من، كه خداوند ازلی و ابدی هستم؟5«مردم سرزمينهای دور دست وقتی كارهای مرا ديدند از ترس لرزيدند. اينک آنها دور هم جمع شدهاند6و يكديگر را كمک و تشويق میكنند7تا بتی بسازند. نجار و زرگر و آهنگر به ياری هم میشتابند، قسمتهای مختلف بت را با لحيم به هم وصل میكنند و با ميخ آن را به ديوار میكوبند تا نيفتد!8«اما ای اسرائيل، ای بندهٔ من، تو قوم برگزيدهٔ من هستی. تو از خاندان دوست من ابراهيم هستی.9من تو را از اقصای جهان فرا خواندم و گفتم كه تو بندهٔ من هستی. من تو را برگزيدهام و تركت نخواهم كرد.10نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زيرا من خدای تو هستم. من تو را تقويت خواهم كرد و ياری خواهم داد و تو را حمايت كرده، نجات خواهم بخشيد.11«دشمنانت كه بر تو خشمگين هستند رسوا خواهند شد و كسانی كه با تو مخالفت میكنند هلاک خواهند گرديد.12همهٔ آنان از بين خواهند رفت و اثری از آنان باقی نخواهد ماند.13من كه خداوند، خدای تو هستم دست راستت را گرفتهام و میگويم نترس، زيرا تو را ياری خواهم داد.»14خداوند میگويد: «ای اسرائيل، هر چند كوچک و ضعيف هستی، ولی نترس، زيرا تو را ياری خواهم داد. من، خدای مقدس اسرائيل، خداوند و نجات دهندهٔ تو هستم.15تو مانند خرمنكوب تازه با دندانههای تيز خواهی بود و همهٔ دشمنانت را در هم كوبيده، خرد خواهی كرد و آنها را مانند كاه جمع كرده، كوهی از آنها خواهی ساخت.16آنها را به هوا خواهی افشاند و باد همه را خواهد برد و گردباد آنها را پراكنده خواهد ساخت. آنگاه من كه خداوند، خدای مقدس اسرائيل هستم مايهٔ شادمانی تو خواهم بود و تو به من افتخار خواهی كرد.17«وقتی فقرا و نيازمندان دنبال آب بگردند و پيدا نكنند و زبانشان از تشنگی خشک شود، من به دعای ايشان جواب خواهم داد. من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم هرگز آنان را ترک نخواهم كرد.18بر تپههای خشک برای ايشان رودخانه جاری میكنم و در ميان درهها، به آنان چشمههای آب میدهم. بيابان را به بركهٔ آب و زمين خشک را به چشمه مبدل میسازم.19كاری میكنم كه در زمين باير، درخت سرو آزاد و آس و زيتون و شمشاد و صنوبر و كاج برويد.20هر کس اين را ببيند و در آن تفكر كند خواهد فهميد كه من خداوند، خدای مقدس اسرائيل اين كار را كردهام.»21خداوند كه پادشاه اسرائيل است چنين میگويد: «بگذاريد خدايان قومهای ديگر بيايند و قويترين دلايل خود را ارائه دهند!22بگذاريد آنچه را در گذشته اتفاق افتاده برای ما شرح دهند. بگذاريد از آينده به ما خبر دهند و پيشگويی كنند تا بدانيم چه پيش خواهد آمد.23بلی، اگر آنها واقعاً خدا هستند بگذاريد بگويند كه چه اتفاقاتی بعد از اين خواهد افتاد. بگذاريد معجزهای بكنند كه از ديدنش حيران شويم.24اما بدانيد آنها هيچ هستند و كاری از دستشان برنمیآيد، و هر كه آنها را انتخاب كند كار بيهودهای انجام داده است.25«اما من مردی[2] را از شرق برگزيدهام و او را از شمال به جنگ قومها خواهم فرستاد. او نام مرا خواهد خواند و من او را بر پادشاهان مسلط خواهم ساخت. مثل كوزهگری كه گل را لگدمال میكند، او نيز آنها را پايمال خواهد كرد. (اشعيا 45:1)26آيا كسی تا به حال اين را پيشگويی كرده است؟ آيا كسی به شما خبر داده كه چنين واقعهای رخ خواهد داد تا بگوييم كه او درست پيشگويی میكند؟27من اولين كسی بودم كه به اورشليم مژده داده، گفتم: ای اورشليم، قوم تو به وطن باز خواهند گشت.28هيچيک از بتها چيزی برای گفتن نداشتند. وقتی از آنها سؤال كردم جوابی نشنيدم.29تمام اين خدايان اجسام بیجان هستند و هيچ كاری از دستشان برنمیآيد.»