Sprüche 9

Neue evangelistische Übersetzung

1 Die Weisheit hat ihr Haus gebaut, / hat es mit sieben Säulen ausgeschmückt.2 Sie hat ihr Vieh geschlachtet, ihren Wein gemischt / und auch schon ihren Tisch gedeckt.3 Nun schickt sie ihre Dienerinnen / und ruft auf den Höhen der Stadt:4 "Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!" / Sie redet zu denen ohne Verstand:5 "Kommt und esst von meinem Brot / und trinkt von meinem guten Wein!6 Lasst ab von eurer Dummheit, wählt doch das Leben, / und geht auf dem Weg des Verstands!"7 Wer einen Spötter ermahnt, erntet nur Schimpf; / und wer einen Gesetzlosen rügt, bekommt sein Teil davon ab.8 Ermahne einen Spötter nicht, sonst hasst er dich nur! / Ermahne den Weisen, er liebt dich dafür!9 Unterrichte den Weisen, dann wird er noch weiser; / belehre den Gerechten, so lernt er noch mehr!10 Der Anfang aller Weisheit ist Ehrfurcht vor Jahwe. / Den Heiligen erkennen, das ist Verstand.11 Denn durch mich werden deine Tage zahlreich sein / und die Jahre deines Lebens vermehrt.12 Wenn du weise bist, dann hast du selbst etwas davon, / doch wenn du nur große Worte machst, trägst du die Folgen allein.13 Frau Torheit ist eine schamlose Frau / und hat nie etwas erkannt!14 Da sitzt sie an ihrem Hauseingang, / sie thront auf dem Marktplatz der Stadt,15 um einzuladen den, der vorübergeht, / der einen geraden Weg verfolgt:16 "Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!" / Und zu denen ohne Verstand sagt sie:17 "Gestohlenes Wasser ist süß, / und heimlich entwendetes Brot schmeckt ganz besonders gut!"18 Doch wer ihr folgt, weiß nicht, dass dort die Schatten hausen, / denn ihre früheren Gäste sind schon in der Totenwelt.

Sprüche 9

Český ekumenický překlad

1  Moudrost si vystavěla dům, vytesala sedm sloupů. 2  Porazila dobytče, smísila víno a prostřela svůj stůl. 3  Vyslala své dívky, volá na vrcholu městských výšin: 4  „Kdo je prostoduchý, ať se sem uchýlí!“ Toho, kdo nemá rozum, zve: 5  „Pojďte, jezte můj chléb a pijte víno, které jsem smísila, 6  nechte prostoduchosti a budete živi, kráčejte cestou rozumnosti!“ 7  Kdo napomíná posměvače, dojde pohany, kdo domlouvá svévolníku, poskvrní se! 8  Nedomlouvej posměvači, aby tě nezačal nenávidět. Domlouvej moudrému a bude tě milovat. 9  Moudrému dej a bude ještě moudřejší, pouč spravedlivého a přibude mu znalostí. 10  Začátek moudrosti je bázeň před Hospodinem a poznat Svatého je rozumnost. 11  Neboť skrze mne se rozhojní tvé dny, přibude ti let života. 12  Jsi-li moudrý, k svému prospěchu jsi moudrý, jsi-li posměvač, sám na to doplatíš. 13  Paní Hloupost je halasná, prostoduchá, vůbec nic nezná. 14  Sedá u vchodu do svého domu, na křesle na městských výšinách, 15  a volá na mimojdoucí, kteří jdou po přímých stezkách: 16  „Kdo je prostoduchý, ať odbočí sem!“ Toho, kdo nemá rozum, zve: 17  „Kradená voda je sladká a pokoutný chléb blaží.“ 18  Ale on neví, že je tam říše stínů a že v hlubinách podsvětí jsou ti, jež pozvala.