1What shall we say, then? Shall we go on sinning, so that grace may increase?2By no means! We are those who have died to sin; how can we live in it any longer?3Or don’t you know that all of us who were baptised into Christ Jesus were baptised into his death?4We were therefore buried with him through baptism into death in order that, just as Christ was raised from the dead through the glory of the Father, we too may live a new life.5For if we have been united with him in a death like his, we will certainly also be united with him in a resurrection like his.6For we know that our old self was crucified with him so that the body ruled by sin might be done away with,[1] that we should no longer be slaves to sin –7because anyone who has died has been set free from sin.8Now if we died with Christ, we believe that we will also live with him.9For we know that since Christ was raised from the dead, he cannot die again; death no longer has mastery over him.10The death he died, he died to sin once for all; but the life he lives, he lives to God.11In the same way, count yourselves dead to sin but alive to God in Christ Jesus.12Therefore do not let sin reign in your mortal body so that you obey its evil desires.13Do not offer any part of yourself to sin as an instrument of wickedness, but rather offer yourselves to God as those who have been brought from death to life; and offer every part of yourself to him as an instrument of righteousness.14For sin shall no longer be your master, because you are not under the law, but under grace.
Slaves to righteousness
15What then? Shall we sin because we are not under the law but under grace? By no means!16Don’t you know that when you offer yourselves to someone as obedient slaves, you are slaves of the one you obey – whether you are slaves to sin, which leads to death, or to obedience, which leads to righteousness?17But thanks be to God that, though you used to be slaves to sin, you have come to obey from your heart the pattern of teaching that has now claimed your allegiance.18You have been set free from sin and have become slaves to righteousness.19I am using an example from everyday life because of your human limitations. Just as you used to offer yourselves as slaves to impurity and to ever-increasing wickedness, so now offer yourselves as slaves to righteousness leading to holiness.20When you were slaves to sin, you were free from the control of righteousness.21What benefit did you reap at that time from the things you are now ashamed of? Those things result in death!22But now that you have been set free from sin and have become slaves of God, the benefit you reap leads to holiness, and the result is eternal life.23For the wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in[2] Christ Jesus our Lord.
Romans 6
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
شريک در مرگ و زندگی مسيح
1خوب، اكنون چه بايد كرد؟ آيا بايد به زندگی گذشته و گناهآلود خود ادامه دهيم تا خدا نيز لطف و بخشش بيشتری به ما نشان دهد؟2-3هرگز! مگر نمیدانيد كه وقتی به مسيح ايمان آورديم و غسل تعميد گرفتيم، جزئی از وجود پاک او شديم و با مرگ او، طبيعت گناهآلود ما نيز مرد؟ پس، حال، كه قدرت گناه در ما نابود شده است، چگونه میتوانيم باز به زندگی گناهآلود سابق خود ادامه دهيم؟4هنگامی كه مسيح مرد، طبيعت كهنهٔ ما هم كه گناه را دوست میداشت، با او در آبِ تعميد دفن شد؛ و زمانی كه خدای پدر با قدرت پرجلال خود، مسيح را به زندگی بازگرداند، ما نيز در آن زندگی تازه و عالی شريک شديم.5بنابراين، ما جزئی از وجود مسيح شدهايم. به عبارت ديگر، هنگامی كه مسيح بر روی صليب مرد، در واقع ما نيز با او مرديم؛ و اكنون كه او پس از مرگ زنده شده است، ما نيز در زندگی تازهٔ او شريک هستيم و مانند او پس از مرگ زنده خواهيم شد.6آن خواستههای پيشين و ناپاک ما با مسيح بر روی صليب ميخكوب شد. آن قسمت از وجود ما كه خواهان گناه بود، در هم شكسته شد، به طوری كه بدن ما كه قبلاً اسير گناه بود، اكنون ديگر در چنگال گناه نيست و از اسارت و بردگی گناه آزاد است.7زيرا وقتی نسبت به گناه میميريم، از كشش و قدرت آن آزاد میشويم؛8و از آنجا كه طبيعت كهنه و گناهكار ما با مسيح مرد، میدانيم كه بايد در زندگی جديد مسيح نيز شريک باشيم.9مسيح پس از مرگ زنده شد و ديگر هرگز نخواهد مرد و مرگ بر او تسلطی ندارد.10مسيح مرد تا قدرت گناه را در هم بكوبد و اكنون تا ابد زنده است تا با خدا رابطهٔ ابدی داشته باشد.11به همين ترتيب، شما هم طبيعت كهنه و گناهكار خود را برای گناه مرده بدانيد، اما بوسيلهٔ عيسی مسيح خود را برای خدا زنده تصور كنيد.12خلاصه ديگر اجازه ندهيد كه گناه بر اين بدن فانی شما حكمرانی كند و به هيچ وجه تسليم خواهشهای گناهآلود نشويد.13اجازه ندهيد هيچ عضوی از بدن شما وسيلهای باشد برای گناه كردن، بلكه خود را كاملاً به خدا بسپاريد و سراسر وجود خود را به او تقديم كنيد؛ زيرا شما از مرگ به زندگی بازگشتهايد و بايد وسيلهای مفيد در دست خداوند باشيد تا هدفهای نيكوی او را تحقق بخشيد.14پس گناه ديگر ارباب شما نباشد، زيرا اكنون ديگر در قيد شريعت نيستيد تا گناه شما را اسير خود سازد بلكه به فيض و لطف خدا از قيد آن آزاد شدهايد.
بردگان پاكی و صداقت
15اما اگر نجات ما از راه اجرای شريعت و احكام خدا به دست نمیآيد، بلكه خدا آن را به خاطر فيض و لطف خود به ما عطا میكند، آيا اين بدان معناست كه میتوانيم باز هم گناه كنيم؟ هرگز!16مگر نمیدانيد كه اگر اختيار زندگی خود را به دست كسی بسپاريد و مطيع او باشيد، شما بردهٔ او خواهيد بود، و او ارباب شما؟ شما میتوانيد گناه و مرگ را به عنوان ارباب انتخاب كنيد، و يا اطاعت از خدا و زندگی جاويد را.17اما خدا را شكر كه اگرچه در گذشته با ميل خود اسير و بردهٔ گناه بوديد، اما اكنون با تمام وجود مطيع تعليمی شدهايد كه خدا به شما سپرده است؛18و از بردگی گناه آزاد شدهايد تا از اين پس، بردهٔ پاكی و صداقت باشيد.19اين مسايل را به طور ساده در قالب روابط ارباب و برده بيان میكنم تا آن را بهتر درک كنيد: منظورم اينست كه همانطور كه در گذشته بردهٔ همه نوع گناه بوديد، اكنون نيز به خدمت آن اموری كمر ببنديد كه راست و مقدس هستند.20در آن روزها كه بردهٔ گناه بوديد، در قيد و بند نيكی و راستی نبوديد.21اما فايدهٔ چنين زندگی چه بود؟ خودتان اكنون از آن كارها شرمگين هستيد، زيرا نتيجهای جز هلاكت ابدی نداشتند.22اما الان شما از قدرت گناه آزاد شدهايد و در خدمت خدا هستيد؛ بنابراين، او نيز شما را هر روز پاكتر و شايستهتر میسازد تا سرانجام زندگی جاويد نصيبتان گردد.23زيرا هر كه گناه كند، تنها دستمزدی كه خواهد يافت، مرگ است؛ اما هر كه به خداوند ما عيسی مسيح ايمان آورد، پاداش او از خدا زندگی جاويد است.