Romans 5 | New International Version

New International Version

Peace and hope

1 Therefore, since we have been justified through faith, we^[1] have peace with God through our Lord Jesus Christ, 2 through whom we have gained access by faith into this grace in which we now stand. And we^[2] boast in the hope of the glory of God. 3 Not only so, but we^[3] also glory in our sufferings, because we know that suffering produces perseverance; 4 perseverance, character; and character, hope. 5 And hope does not put us to shame, because God’s love has been poured out into our hearts through the Holy Spirit, who has been given to us. 6 You see, at just the right time, when we were still powerless, Christ died for the ungodly. 7 Very rarely will anyone die for a righteous person, though for a good person someone might possibly dare to die. 8 But God demonstrates his own love for us in this: while we were still sinners, Christ died for us. 9 Since we have now been justified by his blood, how much more shall we be saved from God’s wrath through him! 10 For if, while we were God’s enemies, we were reconciled to him through the death of his Son, how much more, having been reconciled, shall we be saved through his life! 11 Not only is this so, but we also boast in God through our Lord Jesus Christ, through whom we have now received reconciliation.

Death through Adam, life through Christ

12 Therefore, just as sin entered the world through one man, and death through sin, and in this way death came to all people, because all sinned – 13 To be sure, sin was in the world before the law was given, but sin is not charged against anyone’s account where there is no law. 14 Nevertheless, death reigned from the time of Adam to the time of Moses, even over those who did not sin by breaking a command, as did Adam, who is a pattern of the one to come. 15 But the gift is not like the trespass. For if the many died by the trespass of the one man, how much more did God’s grace and the gift that came by the grace of the one man, Jesus Christ, overflow to the many! 16 Nor can the gift of God be compared with the result of one man’s sin: the judgment followed one sin and brought condemnation, but the gift followed many trespasses and brought justification. 17 For if, by the trespass of the one man, death reigned through that one man, how much more will those who receive God’s abundant provision of grace and of the gift of righteousness reign in life through the one man, Jesus Christ! 18 Consequently, just as one trespass resulted in condemnation for all people, so also one righteous act resulted in justification and life for all people. 19 For just as through the disobedience of the one man the many were made sinners, so also through the obedience of the one man the many will be made righteous. 20 The law was brought in so that the trespass might increase. But where sin increased, grace increased all the more, 21 so that, just as sin reigned in death, so also grace might reign through righteousness to bring eternal life through Jesus Christ our Lord.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

رابطهٔ جديد با خدا

1 پس چون بوسيلهٔ ايمان به عيسی مسيح در نظر خدا پاک و بیگناه محسوب شدهايم، از رابطهٔ مسالمتآميزی با خدا بهرهمند هستيم. اين رابطه زمانی ايجاد شد كه خداوند ما عيسی مسيح جانش را روی صليب در راه ما فدا كرد. 2 به سبب همين ايمان است كه عيسی مسيح ما را در چنين مقام و موقعيت عالی و ممتازی قرار داده است، مقام و موقعيتی كه اكنون نيز در آن قرار داريم؛ و با اطمينان و شادی فراوان، مشتاق هستيم به صورتی درآييم كه خدا برای ما در نظر گرفته است. 3 اما نه تنها از اين بابت شاديم، بلكه وقتی با مشكلات زندگی و سختیهای روزگار نيز روبرو میشويم، باز خوشحال هستيم زيرا میدانيم اين سختیها به خير و صلاح ما هستند چون به ما میآموزند كه صبر و تحمل داشته باشيم. 4 صبر و تحمل نيز باعث رشد و استحكام شخصيت ما میشود و به ما ياری میكند تا ايمانمان به خدا روزبهروز قویتر گردد. چنين ايمانی سرانجام اميد ما را نيز نيرومند و پايدار میسازد، 5 تا بتوانيم در برابر هر مشكلی بايستيم و اطمينان داشته باشيم كه هر پيش آمدی به خير و صلاح ماست، زيرا میدانيم كه خدا چقدر نسبت به ما مهربان است. ما اين محبت گرم او را در سراسر وجود خود احساس میكنيم، زيرا او روحالقدس را به ما عطا فرموده تا دلهای ما را از عشق و محبتش لبريز سازد. 6 پس ملاحظه میكنيد كه در آن هنگام كه ما درمانده و ذليل بوديم، درست در زمان مناسب، مسيح آمد و در راه ما گناهكاران جان خود را فدا كرد! 7 حتی اگر ما انسانهايی خوب و پرهيزگار میبوديم، كمتر كسی ممكن بود حاضر شود جانش را در راه ما فدا كند، هر چند ممكن است كسی پيدا شود كه بخواهد در راه يک انسان خوب و نجيب جانش را فدا كند. 8 اما ببينيد خدا چقدر ما را دوست داشت كه با وجود اينكه گناهكار بوديم، مسيح را فرستاد تا در راه ما فدا شود. 9 اگر آن زمان كه گناهكار بوديم، مسيح با ريختن خون خود اين فداكاری را در حق ما كرد، حالا كه خدا ما را بیگناه به حساب آورده، چه كارهای بزرگتری برای ما انجام خواهد داد و ما را از خشم و غضب آيندهٔ خدا رهايی خواهد بخشيد. 10 هنگامی كه دشمنان خدا بوديم، او بوسيلهٔ مرگ فرزندش ما را با خود آشتی داد؛ پس اكنون كه دوستان خدا شدهايم و عيسی مسيح هم در قلب ما زندگی میكند، چه بركات عالی و پرشكوهی به ما عطا خواهد كرد. 11 حال، چقدر از رابطهٔ عالی و جديدی كه با خدا داريم، شاديم! اينها همه از بركت وجود خداوند ما عيسی مسيح است كه در راه گناهكاران، جان خود را فدا كرد تا ما را دوستان خدا سازد.

گناه حضرت آدم و بخشش عيسی مسيح

12 وقتی آدم گناه كرد، گناه او تمام نسل بشر را آلوده ساخت و باعث شيوع مرگ در سراسر جهان شد. در نتيجه، همه چيز دچار فرسودگی و تباهی گشت، چون انسانها همه گناه كردند. 13 (يقين داريم كه گناه آدم تمام اين مسايل را بوجود آورد، زيرا اگرچه مردم از زمان آدم تا موسی گناه میكردند، اما خدا در آن زمان ايشان را به سبب زير پا گذاشتن احكام خود محكوم نمیكرد، چون هنوز احكام و دستورات خود را به ايشان عطا نكرده بود. 14 با وجود اين، آنها نيز همه مردند، اما نه به همان علتی كه آدم مرد، زيرا ايشان مانند او از ميوهٔ درخت ممنوع نخورده بودند.) چه تفاوت بزرگی است ميان آدم و مسيح موعود كه میبايست ظهور كند! 15 و چه فرق بزرگی است ميان گناه آدم و بخشش خدا! آدم با گناه خود، باعث مرگ عدهٔ بسياری شد؛ اما عيسی مسيح از روی لطف خدا، سبب بخشش گناهان بسياری گشت. 16 يک گناه آدم موجب شد كه عدهٔ بسياری محكوم به مرگ گردند، در حالی كه مسيح گناهان بسياری را به رايگان پاک میكند و باعث میشود خدا ايشان را«بیگناه» بشناسد. 17 در نتيجهٔ گناه يک انسان يعنی آدم، مرگ و نابودی همه چيز را در چنگال خود گرفت؛ اما تمام كسانی كه هديهٔ خدا يعنی آمرزش و پاكی كامل از گناه را میپذيرند، از آن پس شريک حيات و سلطنت يک انسان ديگر يعنی عيسی مسيح میگردند. 18 بلی، گناه آدم برای همه محكوميت به همراه آورد، ولی عمل شايسته و مقدسی كه مسيح انجام داد، همه را از محكوميت رهايی میدهد و به ايشان زندگی میبخشد. 19 آدم باعث شد كه عدهٔ زيادی گناهكار شوند، اما مسيح باعث شد كه خدا بسياری را«بیگناه» به حساب آورد، زيرا از خدا اطاعت كرد و بر روی صليب كشته شد. 20 پس ده فرمان موسی چه نقشی در نجات انسان از گناه دارد؟ ده فرمان به اين دليل عطا شد تا بر تمام مردم مسلم شود كه تا چه حد احكام خدا را زير پا گذاشتهاند. اما هر چه بيشتر به طبيعت گناهكار خود پی میبريم، بيشتر لطف و بخشش بیپايان خدا را درک میكنيم. 21 قبلاً گناه بر انسان حكومت میكرد و باعث مرگ میشد، اما اكنون لطف و مهربانی خدا حكومت میكند تا نه تنها ما را در نظر او شايسته سازد، بلكه بوسيلهٔ خداوند ما عيسی مسيح، ما را به زندگی جاويد برساند.