Psalm 68 | New International Version

New International Version

For the director of music. Of David. A psalm. A song.

1 May God arise, may his enemies be scattered; may his foes flee before him. 2 May you blow them away like smoke – as wax melts before the fire, may the wicked perish before God. 3 But may the righteous be glad and rejoice before God; may they be happy and joyful. 4 Sing to God, sing in praise of his name, extol him who rides on the clouds^[1]; rejoice before him – his name is the Lord. 5 A father to the fatherless, a defender of widows, is God in his holy dwelling. 6 God sets the lonely in families,^[2] he leads out the prisoners with singing; but the rebellious live in a sun-scorched land. 7 When you, God, went out before your people, when you marched through the wilderness,^[3] 8 the earth shook, the heavens poured down rain, before God, the One of Sinai, before God, the God of Israel. 9 You gave abundant showers, O God; you refreshed your weary inheritance. 10 Your people settled in it, and from your bounty, God, you provided for the poor. 11 The Lord announces the word, and the women who proclaim it are a mighty throng: 12 ‘Kings and armies flee in haste; the women at home divide the plunder. 13 Even while you sleep among the sheepfolds,^[4] the wings of my dove are sheathed with silver, its feathers with shining gold.’ 14 When the Almighty^[5] scattered the kings in the land, it was like snow fallen on Mount Zalmon. 15 Mount Bashan, majestic mountain, Mount Bashan, rugged mountain, 16 why gaze in envy, you rugged mountain, at the mountain where God chooses to reign, where the Lord himself will dwell for ever? 17 The chariots of God are tens of thousands and thousands of thousands; the Lord has come from Sinai into his sanctuary.^[6] 18 When you ascended on high, you took many captives; you received gifts from people, even from^[7] the rebellious – that you,^[8] Lord God, might dwell there. 19 Praise be to the Lord, to God our Saviour, who daily bears our burdens. 20 Our God is a God who saves; from the Sovereign Lord comes escape from death. 21 Surely God will crush the heads of his enemies, the hairy crowns of those who go on in their sins. 22 The Lord says, ‘I will bring them from Bashan; I will bring them from the depths of the sea, 23 that your feet may wade in the blood of your foes, while the tongues of your dogs have their share.’ 24 Your procession, God, has come into view, the procession of my God and King into the sanctuary. 25 In front are the singers, after them the musicians; with them are the young women playing the tambourines. 26 Praise God in the great congregation; praise the Lord in the assembly of Israel. 27 There is the little tribe of Benjamin, leading them, there the great throng of Judah’s princes, and there the princes of Zebulun and of Naphtali. 28 Summon your power, God^[9]; show us your strength, our God, as you have done before. 29 Because of your temple at Jerusalem kings will bring you gifts. 30 Rebuke the beast among the reeds, the herd of bulls among the calves of the nations. Humbled, may the beast bring bars of silver. Scatter the nations who delight in war. 31 Envoys will come from Egypt; Cush^[10] will submit herself to God. 32 Sing to God, you kingdoms of the earth, sing praise to the Lord, 33 to him who rides across the highest heavens, the ancient heavens, who thunders with mighty voice. 34 Proclaim the power of God, whose majesty is over Israel, whose power is in the heavens. 35 You, God, are awesome in your sanctuary; the God of Israel gives power and strength to his people. Praise be to God!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

سرود پيروزی

1 ای خدا، برخيز و دشمنانت را پراكنده ساز. بگذار آنانی كه از تو نفرت دارند از حضور تو بگريزند. 2 چنانكه دود در برابر باد پراكنده میشود، همچنان تو ايشان را پراكنده ساز؛ همانگونه كه موم در مقابل آتش گداخته میشود، همچنان بگذار گناهكاران در حضورت نابود شوند. 3 اما نيكوكاران شادی كنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فرياد برآورند و خوش باشند. 4 در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد! 5 خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوهزنان میباشد. 6 او بیكسان و آوارگان را در خانهها ساكن میگرداند و اسيران را آزاد میسازد. اما ياغيان در زمين خشک و بیآب ساكن خواهند شد. 7-8 ای خدای اسرائيل، وقتی تو قوم برگزيدهٔ خود را هدايت كردی و از ميان بيابان عبور نمودی، زمين تكان خورد و آسمان باريد و كوه سينا از ترس حضور تو به لرزه افتاد. 9 ای خدا، تو نعمتها بارانيدی و قوم برگزيدهٔ خود را كه خسته و ناتوان بودند، نيرو و توان بخشيدی. 10 جماعت تو در زمين موعود ساكن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نيازمندان را برآوردی. 11 خداوند كلام را اعلان كرد و كسانی كه آن را بشارت دادند عدهٔ بیشماری بودند؛ كلام او اين است: 12 «پادشاهان و سپاهيانشان بشتاب میگريزند! زنانی كه در خانه هستند غنايم جنگی را بين خود قسمت میكنند. 13 آنها اگرچه روزی فقير و بينوا بودند، اما اينک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند كبوتری كه بالهايش نقرهفام و پرهايش طلايی است با زر و زيور آراستهاند.» 14 خدای قادر مطلق پادشاهانی را كه دشمن اسرائيل بودند مانند دانههای برف كه در جنگلهای كوه صلمون آب میشود، پراكنده و محو ساخت. 15-16 ای کوههای عظيم باشان، ای سلسله جبال بزرگ كه قلههای بلند داريد، چرا با حسرت به اين كوهی كه خدا برای مسكن خود برگزيده است نگاه میكنيد؟ به يقين خداوند تا به ابد در آن ساكن خواهد بود. 17 خداوند در ميان هزاران هزار عرابه از كوه سينا به خانهٔ مقدس خويش كه در كوه صهيون است، رفته است. 18 او به عالم بالا صعود نموده عدهٔ زيادی را با خود به اسارت برده است. از ميان آدميان، حتی از كسانی كه زمانی ياغی بودهاند، بخششها گرفته است. خداوند در ميان ما ساكن خواهد شد. 19 شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما میشود و خدايی كه نجات ماست. 20 او نجات دهندهٔ ماست و ما را از مرگ میرهاند. 21 خدا سر دشمنانش را كه در گناه زندگی میكنند، خرد خواهد كرد. 22-23 خداوند میفرمايد: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دريا باز خواهم آورد تا در ميان خون ريخته شدهٔ آنان راه برويد و سگها خون ايشان را بخورند.» 24 ای خدايی كه پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حركت پيروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدست ديدهاند. 25 سرايندگان در پيش و نوازندگان در عقب و دوشيزگان در وسط آنان دفزنان حركت میكنند. 26 همهٔ مردم اسرائيل خدا را حمد گويند. ای فرزندان يعقوب، خداوند را ستايش كنيد. 27 قبيلهٔ كوچک«بنيامين» پيشاپيش ستايشكنندگان خدا در حركت است؛ بعد از او رهبران قبيلهٔ «يهودا» با دستههای خود، سپس بزرگان قبيلهٔ «زبولون» و«نفتالی» حركت میكنند. 28 ای خدا، نيروی خود را برای ما به کار ببر، همانگونه كه در گذشته اين كار را كردی. 29 به احترام خانهٔ تو در اورشليم، پادشاهان هدايا نزد تو خواهند آورد. 30 مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمههای گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقرههای خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست میدارند، پراكنده ساز. 31 مصر هدايا به دست سفيران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد كرد. 32-33 ای سرزمينهای جهان، برای خدای ازلی و ابدی كه در آسمانها نشسته است، سرود بخوانيد؛ خداوند را كه با صدای بلند و نيرومند سخن میگويد، ستايش كنيد. 34 قدرت خدا را توصيف نماييد خدايی كه شكوه و جلالش بر اسرائيل است و قوتش در آسمانها پابرجاست. 35 چه سهمناک است خداوند در مكان مقدس خويش! خدای اسرائيل به قوم برگزيدهٔ خود قوت و عظمت میبخشد. او را شكر و سپاس باد!