1Praise be to the Lord my Rock, who trains my hands for war, my fingers for battle.2He is my loving God and my fortress, my stronghold and my deliverer, my shield, in whom I take refuge, who subdues peoples[1] under me.3Lord, what are human beings that you care for them, mere mortals that you think of them?4They are like a breath; their days are like a fleeting shadow.5Part your heavens, Lord, and come down; touch the mountains, so that they smoke.6Send forth lightning and scatter the enemy; shoot your arrows and rout them.7Reach down your hand from on high; deliver me and rescue me from the mighty waters, from the hands of foreigners8whose mouths are full of lies, whose right hands are deceitful.9I will sing a new song to you, my God; on the ten-stringed lyre I will make music to you,10to the One who gives victory to kings, who delivers his servant David. From the deadly sword11deliver me; rescue me from the hands of foreigners whose mouths are full of lies, whose right hands are deceitful.12Then our sons in their youth will be like well-nurtured plants, and our daughters will be like pillars carved to adorn a palace.13Our barns will be filled with every kind of provision. Our sheep will increase by thousands, by tens of thousands in our fields;14our oxen will draw heavy loads.[2] There will be no breaching of walls, no going into captivity, no cry of distress in our streets.15Blessed is the people of whom this is true; blessed is the people whose God is the Lord.
Psalm 144
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
شكرگزاری پادشاه برای پيروزی
1سپاس بر خداوند كه تكيهگاه من است و در ميدان جنگ به من قوت و مهارت میبخشد.2او هميشه نسبت به من رحيم و مهربان بوده است. او سپر و قلعهٔ پناهگاه من است و مرا نجات میبخشد. بر او توكل دارم، زيرا قوم مرا زير فرمان من نگه میدارد.3ای خداوند، انسان چيست كه به او توجه نمايی؟ بنیآدم چه ارزشی دارد كه به فكر او باشی؟4عمر او دمی بيش نيست؛ روزهای زندگیاش همچون سايه میگذرد.5ای خداوند، آسمان را بشكاف و فرود بيا! کوهها را لمس كن تا از آنها دود برخيزد.6رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراكنده ساز؛ تيرهايت را پرتاب كن و آنها را از پای درآور!7-8دستت را از آسمان دراز كن و مرا از ميان آبهای عميق نجات ده؛ بلی، مرا از چنگ اين بيگانگان كه سخنانشان سراسر دروغ است، آزاد ساز!9ای خدا، تو را سرودی تازه میسرايم! سرودم را با نغمهٔ بربطِ دَهتار برای تو میسرايم!10تو پادشاهان را نجات میدهی و خدمتگزارت داوود را از دم شمشير میرهانی!11مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ اين بيگانگانی كه سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده!12باشد كه پسران ما رشد كرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پيكرهای سنگی خوشتراشِ قصر پادشاه گردند!13باشد كه انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزايند!14باشد كه گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزايند! باشد كه در كوچههايمان صدای آه و ناله نباشد!15خوشا به حال قومی كه چنين وضعی دارند و«يَهوَّه» خدای ايشان است!