Joshua 23 | New International Version

New International Version

Joshua’s farewell to the leaders

1 After a long time had passed and the Lord had given Israel rest from all their enemies around them, Joshua, by then a very old man, 2 summoned all Israel – their elders, leaders, judges and officials – and said to them: ‘I am very old. 3 You yourselves have seen everything the Lord your God has done to all these nations for your sake; it was the Lord your God who fought for you. 4 Remember how I have allotted as an inheritance for your tribes all the land of the nations that remain – the nations I conquered – between the Jordan and the Mediterranean Sea in the west. 5 The Lord your God himself will push them out for your sake. He will drive them out before you, and you will take possession of their land, as the Lord your God promised you. 6 ‘Be very strong; be careful to obey all that is written in the Book of the Law of Moses, without turning aside to the right or to the left. 7 Do not associate with these nations that remain among you; do not invoke the names of their gods or swear by them. You must not serve them or bow down to them. 8 But you are to hold fast to the Lord your God, as you have until now. 9 ‘The Lord has driven out before you great and powerful nations; to this day no-one has been able to withstand you. 10 One of you routs a thousand, because the Lord your God fights for you, just as he promised. 11 So be very careful to love the Lord your God. 12 ‘But if you turn away and ally yourselves with the survivors of these nations that remain among you and if you intermarry with them and associate with them, 13 then you may be sure that the Lord your God will no longer drive out these nations before you. Instead, they will become snares and traps for you, whips on your backs and thorns in your eyes, until you perish from this good land, which the Lord your God has given you. 14 ‘Now I am about to go the way of all the earth. You know with all your heart and soul that not one of all the good promises the Lord your God gave you has failed. Every promise has been fulfilled; not one has failed. 15 But just as all the good things the Lord your God has promised you have come to you, so he will bring on you all the evil things he has threatened, until the Lord your God has destroyed you from this good land he has given you. 16 If you violate the covenant of the Lord your God, which he commanded you, and go and serve other gods and bow down to them, the Lord’s anger will burn against you, and you will quickly perish from the good land he has given you.’

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

وصيت يوشع

1 سالها گذشت و خداوند بنیاسرائيل را از دست دشمنانش راحتی بخشيد. در اين هنگام يوشع پير و سالخورده شده بود. 2 او تمام بنیاسرائيل را فرا خواند و به بزرگان و رهبران و قضات و مقامات قوم اسرائيل گفت: «من ديگر پير و سالخورده شدهام. 3 شما آنچه را كه خداوند، خدايتان به خاطر شما انجام داده است ديدهايد. او خودش با دشمنانتان جنگيد. 4-5 من زمينهايی را كه به تصرف خود درآوردهايد و حتی آنهايی را كه هنوز تصرف نكردهايد، بين شما تقسيم نمودهام. تمام اين سرزمين، از رود اردن گرفته تا دريای مديترانه از آن شما خواهد بود؛ زيرا چنانكه خداوند وعده داده است، خود او قبيلههايی را كه هنوز ميان شما باقی ماندهاند از اين سرزمين بيرون خواهد راند تا در آن ساكن شويد. 6 «اما شما قوی باشيد و به دقت دستوراتی را كه در تورات موسی نوشته شده است اطاعت كنيد و تمام جزييات آن را نگاه داريد و از آن منحرف نشويد. 7 مواظب باشيد با قومهایی كه هنوز در ميان شما باقی ماندهاند معاشرت نكنيد. نام خدايان آنها را هرگز به زبان نياوريد و به نام آنها قسم نخوريد، آنها را عبادت نكنيد و جلو آنها زانو نزنيد. 8 بلكه به خداوند، خدای خود بچسبيد، همانطور كه تا حالا كردهايد. 9 خداوند، قومهای بزرگ و نيرومند را از پيش روی شما بيرون رانده و تاكنون كسی نتوانسته است در برابر شما بايستد. 10 هر یک از شما به تنهايی قادر هستيد با يک هزار سرباز دشمن بجنگيد و آنها را شكست دهيد، زيرا خداوند، خدای شما مطابق قولی كه داده است به جای شما میجنگد. 11 پس مواظب باشيد كه هميشه خداوند، خدای خود را دوست بداريد. 12 «ولی اگر از خدا روگردان شده، با افراد اين قومها كه هنوز در میان شما هستند دوست شويد و از آنها زن بگيريد و به آنها زن بدهيد، 13 مطمئن باشيد كه خدا اين قومها را از سرزمينتان بيرون نخواهد راند، بلكه آنها دامی برای پايهای شما، تازيانهای برای پشت شما، و خاری در چشم شما خواهند بود و شما عاقبت در زمين نيكويی كه خداوند، خدايتان به شما داده است هلاک خواهيد شد. 14 «پايان عمر من فرا رسيده است و همهٔ شما شاهد هستيد كه هر چه خداوند، خدايتان به شما وعده فرموده بود، يک به يک انجام شده است. 15-16 ولی بدانيد همانطور كه خداوند نعمتها به شما داده است، بر سر شما بلا نيز نازل خواهد كرد اگر از دستورات او سرپيچی كنيد و خدايان ديگر را پرستش و سجده نماييد. بلی، آتش خشم او بر شما افروخته خواهد شد و شما را از روی زمين نيكويی كه به شما بخشيده است به کلی نابود خواهد كرد.»