Ephesians 4 | New International Version

New International Version

Unity and maturity in the body of Christ

1 As a prisoner for the Lord, then, I urge you to live a life worthy of the calling you have received. 2 Be completely humble and gentle; be patient, bearing with one another in love. 3 Make every effort to keep the unity of the Spirit through the bond of peace. 4 There is one body and one Spirit, just as you were called to one hope when you were called; 5 one Lord, one faith, one baptism; 6 one God and Father of all, who is over all and through all and in all. 7 But to each one of us grace has been given as Christ apportioned it. 8 This is why it^[1] says: ‘When he ascended on high, he took many captives and gave gifts to his people.’ (Ps 68:18) 9 (What does ‘he ascended’ mean except that he also descended to the lower, earthly regions^[2]? 10 He who descended is the very one who ascended higher than all the heavens, in order to fill the whole universe.) 11 So Christ himself gave the apostles, the prophets, the evangelists, the pastors and teachers, 12 to equip his people for works of service, so that the body of Christ may be built up 13 until we all reach unity in the faith and in the knowledge of the Son of God and become mature, attaining to the whole measure of the fullness of Christ. 14 Then we will no longer be infants, tossed to and fro by the waves, and blown here and there by every wind of teaching and by the cunning and craftiness of people in their deceitful scheming. 15 Instead, speaking the truth in love, we will grow to become in every respect the mature body of him who is the head, that is, Christ. 16 From him the whole body, joined and held together by every supporting ligament, grows and builds itself up in love, as each part does its work.

Instructions for Christian living

17 So I tell you this, and insist on it in the Lord, that you must no longer live as the Gentiles do, in the futility of their thinking. 18 They are darkened in their understanding and separated from the life of God because of the ignorance that is in them due to the hardening of their hearts. 19 Having lost all sensitivity, they have given themselves over to sensuality so as to indulge in every kind of impurity, and they are full of greed. 20 That, however, is not the way of life you learned 21 when you heard about Christ and were taught in him in accordance with the truth that is in Jesus. 22 You were taught, with regard to your former way of life, to put off your old self, which is being corrupted by its deceitful desires; 23 to be made new in the attitude of your minds; 24 and to put on the new self, created to be like God in true righteousness and holiness. 25 Therefore each of you must put off falsehood and speak truthfully to your neighbour, for we are all members of one body. 26 ‘In your anger do not sin’^[3]: do not let the sun go down while you are still angry, (Ps 4:4) 27 and do not give the devil a foothold. 28 Anyone who has been stealing must steal no longer, but must work, doing something useful with their own hands, that they may have something to share with those in need. 29 Do not let any unwholesome talk come out of your mouths, but only what is helpful for building others up according to their needs, that it may benefit those who listen. 30 And do not grieve the Holy Spirit of God, with whom you were sealed for the day of redemption. 31 Get rid of all bitterness, rage and anger, brawling and slander, along with every form of malice. 32 Be kind and compassionate to one another, forgiving each other, just as in Christ God forgave you.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

اتحاد ايمانداران

1 من كه به سبب خدمت خداوند اينجا در زندان به سر میبرم، از شما التماس میكنم طوری زندگی و رفتار كنيد كه شايستهٔ مقامتان باشد، مقامی كه خدا به شما عطا كرده است. 2 فروتن و مهربان باشيد. نسبت به يكديگر بردبار باشيد و به سبب محبتی كه به هم داريد، از خطاها و اشتباهات يكديگر چشمپوشی نماييد. 3 سعی كنيد همواره متفقاً از روح خدا هدايت شويد، تا بتوانيد هميشه با هم در صلح و صفا باشيد. 4 ما همه، اعضای يک بدنيم و در همگی ما يک«روح» ساكن است، يعنی روحالقدس؛ و همهٔ ما برای رسيدن به يک اميد دعوت شدهايم، يعنی به آن جلالی كه خدا برای ما تدارک ديده است. 5 برای ما فقط يک خداوند، يک ايمان و يک تعميد وجود دارد. 6 همهٔ ما يک خدا داريم كه پدر همهٔ ما و بالاتر از همهٔ ما و در همهٔ ماست و در تمام ذرات وجود ما زندگی میكند. 7 با اين حال، مسيح طبق صلاحديد خود، از دولت كَرَم خويش به هر يک از ما فيض خاصی بخشيده است. 8 در كتاب«زبور داوود» نيز دربارهٔ مسيح پيشگويی شده كه وقتی او پس از مرگ زنده شد و شيطان را مغلوب ساخت و ظفرمندانه به آسمان بازگشت، به مردم هدايا بخشيد. 9 دقت كنيد كه میفرمايد«به آسمان بازگشت»، يعنی میبايست ابتدا از آسمان نزول كرده، به اعماق زمين رفته باشد. 10 همان كسی كه پايين آمده، همانست كه به بالا بازگشت، بالاتر از آسمانها، تا همه چيز را در همه جا از حضور خود پر سازد. 11 به اين ترتيب، او عطايا و استعدادهای خاصی به ما بخشيد: به بعضی از ما، عطای خاص يک رسول را داده است؛ به عدهای اين عطا را داده است كه از خدا پيغام دريافت كنند و آن را به ديگران اعلان نمايند، به برخی استعداد فوقالعاده داده است كه مردم را به سوی خدا هدايت كنند و به برخی ديگر اين توانايی را داده است كه مانند يک شبان، از قوم خدا مراقبت كنند و ايشان را رهبری نمايند و تعليم دهند. 12 مسيح اين عطايا را با اين هدف به ما میبخشد كه ايمانداران مجهز شوند تا بتوانند بهتر او را خدمت كنند و باعث پيشرفت كليسا يعنی بدن او گردند و كليسا به رشد و كمال لازم برسد؛ 13 تا سرانجام همهٔ ما در ايمان و شناخت خود از فرزند خدا متحد شده، رشد كنيم و به پری مسيح برسيم. 14 در آن صورت، ديگر مانند اطفال نخواهيم بود كه در اثر سخنان ديگران و دروغهايی كه برای گمراهی ما میگويند، هر لحظه نسبت به ايمانمان تغيير عقيده بدهيم، 15-16 بلكه با عشق و علاقه، همواره در پی راستی خواهيم رفت. راست خواهيم گفت، راست عمل خواهيم كرد و راست خواهيم زيست تا به اين ترتيب، به تدریج در هر امری مانند مسيح شويم كه سر كليسا میباشد. تحت هدايت مسيح است كه تمام اعضای بدن او، يعنی كليسا، در جای خود قرار میگيرند. هر اندام با روش خاص خود، به اندامهای ديگر كمک میكند، به طوری كه تمام بدن در تندرستی كامل و پر از محبت، رشد مینمايد.

زندگی تازه در مسيح

17-18 بنابراين، از جانب خداوند به شما میگويم كه ديگر مانند كسانی كه هنوز نجات نيافتهاند، زندگی نكنيد، چون ايشان كور و گمراه هستند و دل سنگشان پر از ظلمت است. ايشان از حيات خدا دورند، زيرا فكر و دل خود را به روی خدا بستهاند؛ در نتيجه نمیتوانند راههای خدا را تشخيص دهند. 19 برای ايشان اهميتی ندارد كه چه كاری خوبست و چه كاری بد؛ در فساد غرق شدهاند و برای ارضای هوسها و شهوات خود، دست به هر عمل زشتی میزنند، و از هيچ كاری روی گردان نيستند. 20 اما مسيح چنين روشی برای زندگی به شما نياموخته است. 21 اگر واقعاً صدای او را شنيدهايد و حقايقی را كه دربارهٔ خود فرموده است، درک كردهايد، 22 پس اكنون بايد طبيعت كهنه و گناهآلود خود را كه بر اثر شهوات فريبنده فاسد و فاسدتر میشود، از خود بيرون نماييد، 23 فكر و ذهن شما بايد روزبهروز تغيير كند و به سوی كمال پيش رود. 24 بلی، شما بايد شخص جديد و متفاوتی شويد، شخصی مقدس و درستكار؛ و اين طبيعت نو را كه به صورت خداست، بپوشيد. 25 ديگر به هم دروغ نگوييد، بلكه گفتارتان هميشه راست باشد، زيرا ما اعضای يكديگريم و اگر به يكديگر دروغ بگوييم، در واقع، به خودمان لطمه میزنيم. 26 اگر عصبانی شديد، اجازه ندهيد گناهی از شما سر بزند. پيش از آنكه خورشيد غروب كند، خشم را از خود دور كنيد، 27 زيرا اگر خشمگين بمانيد، به شيطان فرصت میدهيد كه شما را به گناه وا دارد. 28 اگر كسی از شما قبلاً دزد بوده، بايد فوراً از اين كار دست بكشد و با همان دستها، آبرومندانه كار كند تا بتواند به محتاجان كمک نمايد. 29 هيچگاه سخنان بد و زشت بر زبان نياوريد، بلكه گفتارتان نيكو و مفيد باشد تا به شنوندگان خير و بركت برساند. 30 طوری زندگی نكنيد كه باعث رنجش روحالقدس گردد. به ياد داشته باشيد كه او بر شما مهر زده است تا شما را برای روز رستگاری آماده كند، روزی كه در آن به طور كامل از گناه آزادی خواهيد يافت. 31 هر نوع تلخی، خشم، غضب، درشتخويی، ناسزاگويی و نفرت را از خود دور كنيد، 32 و در عوض نسبت به هم مهربان و دلسوز باشيد و يكديگر را ببخشيد، همانطور كه خدا نيز شما را به خاطر مسيح بخشيده است.