مکاشفه 4:2

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2-3 ناگهان روح خدا مرا فرو گرفت و من خود را در آسمان ديدم. وه كه چه باشكوه بود! تختی ديدم؛ كسی بر آن نشسته بود كه همچون سنگهای قيمتی يشم و عقيق میدرخشيد. گرداگرد تخت او را رنگين كمانی تابان چون زمرد، فرا گرفته بود.