1RAB İlyas'ı kasırgayla göklere çıkarmadan önce, İlyas ile Elişa Gilgal'dan ayrılıp yola çıkmışlardı.2İlyas Elişa'ya, ‹‹Lütfen sen burada kal, çünkü RAB beni Beytel'e gönderdi›› dedi. Elişa, ‹‹Yaşayan RAB'bin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam›› diye karşılık verdi. Böylece Beytel'e birlikte gittiler.3Beytel'deki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi. ‹‹RAB bugün efendini senin başından alacak, biliyor musun?›› diye ona sordular. Elişa, ‹‹Evet, biliyorum, konuşmayın!›› diye karşılık verdi.4İlyas, ‹‹Elişa, lütfen burada kal, çünkü RAB beni Eriha'ya gönderdi›› dedi. Elişa, ‹‹Yaşayan RAB'bin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam›› diye karşılık verdi. Böylece birlikte Eriha'ya gittiler.5Eriha'daki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi. ‹‹RAB efendini bugün senin başından alacak, biliyor musun?›› diye ona sordular. Elişa, ‹‹Evet, biliyorum, konuşmayın›› diye karşılık verdi.6Sonra İlyas, ‹‹Lütfen, burada kal, çünkü RAB beni Şeria Irmağı kıyısına gönderdi›› dedi. Elişa, ‹‹Yaşayan RAB'bin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam›› diye karşılık verdi. Böylece ikisi birlikte yollarına devam etti.7Elli peygamber de onları Şeria Irmağı'na kadar izledi. İlyas ile Elişa Şeria Irmağı'nın kıyısında durdular. Peygamberler de biraz ötede, onların karşısında durdu.8İlyas cüppesini dürüp sulara vurunca, sular ikiye ayrıldı. Elişa ile İlyas kuru toprağın üzerinden yürüyerek karşıya geçtiler.9Karşı yakaya geçtikten sonra İlyas Elişa'ya, ‹‹Söyle, yanından alınmadan önce senin için ne yapabilirim?›› dedi. Elişa, ‹‹İzin ver, senin ruhundan iki pay miras[1] alayım›› diye karşılık verdi.10İlyas, ‹‹Zor bir şey istedin›› dedi, ‹‹Eğer yanından alındığımı görürsen olur, yoksa olmaz.››11Onlar yürüyüp konuşurlarken, ansızın ateşten bir atlı araba göründü, onları birbirinden ayırdı. İlyas kasırgayla göklere alındı.12Olanları gören Elişa şöyle bağırdı: ‹‹Baba, baba, İsrail'in arabası ve atlıları!›› İlyas'ı bir daha göremedi. Giysilerini yırtıp paramparça etti.13Sonra İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi alıp geri döndü ve Şeria Irmağı'nın kıyısında durdu.14İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi sulara vurarak, ‹‹İlyas'ın Tanrısı RAB nerede?›› diye seslendi. Cüppeyi sulara vurunca ırmak ikiye ayrıldı, Elişa karşı yakaya geçti.15Erihalı peygamberler karşıdan Elişa'yı görünce, ‹‹İlyas'ın ruhu Elişa'nın üzerinde!›› dediler. Sonra onu karşılamaya giderek önünde yere kapandılar.16‹‹Yanımızda elli güçlü adam var›› dediler, ‹‹İzin ver, gidip efendini arayalım. Belki RAB'bin Ruhu onu dağların ya da vadilerin birine atmıştır.›› Elişa, ‹‹Hayır, onları göndermeyin›› dedi.17Ama o kadar direttiler ki, sonunda Elişa dayanamadı, ‹‹Peki, gönderin›› dedi. Elli adam gidip üç gün İlyas'ı aradılarsa da bulamadılar.18Sonra Eriha'ya, Elişa'nın yanına döndüler. Elişa onlara, ‹‹Ben size gitmeyin demedim mi?›› dedi.
Elişa Suları Paklıyor
19Erihalılar Elişa'ya, ‹‹Efendimiz, gördüğün gibi bu kentin yeri iyi ama suyu kötü, toprağı da verimsiz›› dediler.20Elişa, ‹‹Yeni bir kabın içine tuz koyup bana getirin›› dedi. Kap getirilince,21Elişa suyun kaynağına çıktı, tuzu suya atıp şöyle dedi: ‹‹RAB diyor ki, ‹Bu suyu paklıyorum, artık onda ölüm ve verimsizlik olmayacak.› ››22Elişa'nın söylediği gibi, su bugüne dek temiz kaldı.
Elişa'yı Alaya Alan Çocuklar
23Elişa oradan ayrılıp Beytel'e giderken kentin küçük çocukları yola döküldüler. ‹‹Defol, defol, kel kafalı!›› diyerek onunla alay ettiler.24Elişa arkasına dönüp çocuklara baktı ve RAB'bin adıyla onları lanetledi. Bunun üzerine ormandan çıkan iki dişi ayı çocuklardan kırk ikisini parçaladı.25Elişa oradan Karmel Dağı'na gitti, sonra Samiriye'ye döndü.