Yeremya 46 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Mısır Karkamış'ta Yenilgiye Uğruyor

1 RAB uluslara ilişkin Peygamber Yeremya'ya şöyle seslendi: 2 Mısır'a ilişkin: Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakim'in dördüncü yılında, Babil Kralı Nebukadnessar'ın Fırat kıyısında, Karkamış'ta yenilgiye uğrattığı Firavun Neko'nun ordusuyla ilgili bildiri: 3 ‹‹Küçük büyük kalkanları dizin, Savaşmak için ilerleyin! 4 Atları koşun, beygirlere binin! Miğferlerinizi takın, yerinizi alın! Mızraklarınızı cilalayın, Zırhlarınızı kuşanın! 5 Ne görüyorum? Dehşete düştüler, geri çekiliyorlar! Yiğitleri bozguna uğramış, Arkalarına bakmadan kaçışıyorlar. Her yer dehşet içinde›› diyor RAB. 6 ‹‹Ayağı tez olan kaçamıyor, Yiğit kaçıp kurtulamıyor. Kuzeyde, Fırat kıyısında Tökezleyip düştüler. 7 Nil gibi yükselen, Irmak gibi suları çalkalanan kim? 8 Mısır'dır Nil gibi yükselen, Irmak gibi suları çalkalanan. ‹Yükselip yeryüzünü kaplayacağım; Kentleri de içlerinde oturanları da Yok edeceğim› diyor Mısır. 9 Şahlanın, ey atlar! Çılgınca saldırın, ey savaş arabaları! Ey kalkan taşıyan Kûşlu, Pûtlu yiğitler, Yay çeken Ludlular, ilerleyin! 10 ‹‹Çünkü o gün Her Şeye Egemen Egemen RAB'bin günüdür. Düşmanlarından öç alması için Öç günüdür. Kılıç doyana dek yiyecek, Kanlarını kana kana içecek. Çünkü Rab, Her Şeye Egemen RAB Kuzeyde, Fırat kıyısında kurban hazırlıyor. 11 ‹‹Ey erden kız Mısır, Gilat'a git de merhem al! Ama boşuna çok ilaç kullanıyorsun, Senin için şifa yok. 12 Uluslar utancını duydu, Feryadınla doldu yeryüzü. Yiğit yiğide tökezleyip İkisi birlikte yere seriliyor.››

Nebukadnessar Mısır'a Saldırıyor

13 Babil Kralı Nebukadnessar'ın gelip Mısır'a saldıracağına ilişkin RAB'bin Peygamber Yeremya'ya bildirdiği söz şudur: 14 ‹‹Mısır'da bildirin, Migdol'da duyurun, Nof'ta^[1], Tahpanhes'te duyurun: ‹Yerini al, hazırlan, Çünkü çevrendekileri yiyip bitiriyor kılıç!› 15 İlahın Apis^[2] neden kaçtı? Boğan neden ayakta kalamadı? Çünkü RAB onu yere serdi^[3]! 16 Boyuna tökezleyip birbirlerinin üzerine düşecekler. ‹Kalkın, acımasızların kılıcı yüzünden halkımıza, Yurdumuza dönelim› diyecekler. 17 ‹Firavun yaygaracının biri, Fırsatı kaçırdı› diyecekler. 18 ‹‹Varlığım hakkı için›› diyor Kral, Adı Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Dağlar arasında Tavor Dağı nasılsa, Karmel Dağı deniz kıyısında nasılsa, Size saldıracak kişi de öyledir. 19 Ey sizler, Mısır'da yaşayanlar, Toplayın eşyanızı, sürgüne gideceksiniz! Nof^[4] öyle viran olup yanacak ki, Kimse oturmayacak içinde. 20 ‹‹Mısır güzel bir düve, Ama kuzeyden atsineği geliyor ona. 21 Ücretli askerleri besili danalar gibi. Onlar da geri dönüp birlikte kaçacak, Yerlerinde durmayacaklar. Çünkü üzerlerine yıkım günü, Cezalandırılacakları an gelecek. 22 Düşman ordusu ilerleyince, Mısır yılan gibi tıslayarak kaçacak. Ağaç kesen adamlar gibi Baltalarla ona saldıracaklar. 23 Gür olsa bile kesecekler ormanını›› diyor RAB, ‹‹Çünkü çekirgelerden daha çok onlar, Sayıya vurulamazlar. 24 Mısır utandırılacak, Kuzey halkının eline teslim edilecek.›› 25 İsrail'in Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹İşte No^[5] Kenti'nin ilahı Amon'u, firavunu, Mısır'la ilahlarını, krallarını ve firavuna güvenenleri cezalandırmak üzereyim. 26 Hepsini can düşmanları Babil Kralı Nebukadnessar'la görevlilerinin eline teslim edeceğim. Ama sonra, eskiden olduğu gibi insanlar yine Mısır'da yaşayacak›› diyor RAB.

Rab Halkını Kurtaracak

27 ‹‹Korkma, ey kulum Yakup, Yılma, ey İsrail. Çünkü seni uzak yerlerden, Soyunu sürgün edildiği ülkeden kurtaracağım. Yakup yine huzur ve güvenlik içinde olacak, Kimse onu korkutmayacak. 28 Korkma, ey kulum Yakup, Çünkü ben seninleyim›› diyor RAB. ‹‹Seni aralarına sürdüğüm ulusların hepsini Tümüyle yok etsem de, Seni büsbütün yok etmeyeceğim. Adaletle yola getirecek, Hiç cezasız bırakmayacağım seni.››

New International Version

A message about Egypt

1 This is the word of the Lord that came to Jeremiah the prophet concerning the nations: 2 Concerning Egypt: This is the message against the army of Pharaoh Necho king of Egypt, which was defeated at Carchemish on the River Euphrates by Nebuchadnezzar king of Babylon in the fourth year of Jehoiakim son of Josiah king of Judah: 3 ‘Prepare your shields, both large and small, and march out for battle! 4 Harness the horses, mount the steeds! Take your positions with helmets on! Polish your spears, put on your armour! 5 What do I see? They are terrified, they are retreating, their warriors are defeated. They flee in haste without looking back, and there is terror on every side,’ declares the Lord. 6 ‘The swift cannot flee nor the strong escape. In the north by the River Euphrates they stumble and fall. 7 ‘Who is this that rises like the Nile, like rivers of surging waters? 8 Egypt rises like the Nile, like rivers of surging waters. She says, “I will rise and cover the earth; I will destroy cities and their people.” 9 Charge, you horses! Drive furiously, you charioteers! March on, you warriors – men of Cush^[1] and Put who carry shields, men of Lydia who draw the bow. 10 But that day belongs to the Lord, the Lord Almighty – a day of vengeance, for vengeance on his foes. The sword will devour till it is satisfied, till it has quenched its thirst with blood. For the Lord, the Lord Almighty, will offer sacrifice in the land of the north by the River Euphrates. 11 ‘Go up to Gilead and get balm, Virgin Daughter Egypt. But you try many medicines in vain; there is no healing for you. 12 The nations will hear of your shame; your cries will fill the earth. One warrior will stumble over another; both will fall down together.’ 13 This is the message the Lord spoke to Jeremiah the prophet about the coming of Nebuchadnezzar king of Babylon to attack Egypt: 14 ‘Announce this in Egypt, and proclaim it in Migdol; proclaim it also in Memphis and Tahpanhes: “Take your positions and get ready, for the sword devours those around you.” 15 Why will your warriors be laid low? They cannot stand, for the Lord will push them down. 16 They will stumble repeatedly; they will fall over each other. They will say, “Get up, let us go back to our own people and our native lands, away from the sword of the oppressor.” 17 There they will exclaim, “Pharaoh king of Egypt is only a loud noise; he has missed his opportunity.” 18 ‘As surely as I live,’ declares the King, whose name is the Lord Almighty, ‘one will come who is like Tabor among the mountains, like Carmel by the sea. 19 Pack your belongings for exile, you who live in Egypt, for Memphis will be laid waste and lie in ruins without inhabitant. 20 ‘Egypt is a beautiful heifer, but a gadfly is coming against her from the north. 21 The mercenaries in her ranks are like fattened calves. They too will turn and flee together, they will not stand their ground, for the day of disaster is coming upon them, the time for them to be punished. 22 Egypt will hiss like a fleeing serpent as the enemy advances in force; they will come against her with axes, like men who cut down trees. 23 They will chop down her forest,’ declares the Lord, ‘dense though it be. They are more numerous than locusts, they cannot be counted. 24 Daughter Egypt will be put to shame, given into the hands of the people of the north.’ 25 The Lord Almighty, the God of Israel, says: ‘I am about to bring punishment on Amon god of Thebes, on Pharaoh, on Egypt and her gods and her kings, and on those who rely on Pharaoh. 26 I will give them into the hands of those who want to kill them – Nebuchadnezzar king of Babylon and his officers. Later, however, Egypt will be inhabited as in times past,’ declares the Lord. 27 ‘Do not be afraid, Jacob my servant; do not be dismayed, Israel. I will surely save you out of a distant place, your descendants from the land of their exile. Jacob will again have peace and security, and no-one will make him afraid. 28 Do not be afraid, Jacob my servant, for I am with you,’ declares the Lord. ‘Though I completely destroy all the nations among which I scatter you, I will not completely destroy you. I will discipline you but only in due measure; I will not let you go entirely unpunished.’