1Halkın tümü Şeria Irmağı'nı geçtikten sonra RAB Yeşu'ya şöyle seslendi:2‹‹Her oymaktan birer kişi olmak üzere halktan on iki adam seçin.3Onlara şunu buyurun: ‹Buradan, Şeria Irmağı'nın ortasından, kâhinlerin ayaklarını sağlam biçimde bastıkları yerden birer taş alın. Bu taşları yanınızda götürüp geceyi geçireceğiniz yere koyun.› ››4Böylece Yeşu İsrail'in her oymağından birer kişi olmak üzere seçtiği on iki adamı çağırdı.5Onlara, ‹‹Irmağın ortasına, Tanrınız RAB'bin Antlaşma Sandığı'na kadar gidin›› diye buyurdu, ‹‹İsrail halkının oymak sayısına göre her biriniz omuzuna birer taş alsın.6Bunlar sizin için bir anı olacak. Çocuklarınız ilerde, ‹Bu taşların sizin için anlamı ne?› diye sorduklarında,7onlara diyeceksiniz ki, ‹Şeria Irmağı'nın suları RAB'bin Antlaşma Sandığı'nın önünde kesildi. Antlaşma Sandığı ırmaktan geçerken akan sular durdu. Bu taşlar sonsuza dek İsrail halkı için bu olayın anısı olacak.› ››8İsrailliler Yeşu'nun buyruğunu yerine getirdiler. RAB'bin Yeşu'ya söylediği gibi, İsrail oymaklarının sayısına göre Şeria Irmağı'nın ortasından aldıkları on iki taşı konaklayacakları yere götürüp bir araya yığdılar.9Yeşu ayrıca Şeria Irmağı'nın ortasına, Antlaşma Sandığı'nı taşıyan kâhinlerin durduğu yere on iki taş diktirdi. Bu taşlar bugün de oradadır.10Böylece RAB'bin Yeşu'ya, halka iletilmek üzere buyurduğu her şey yerine getirilinceye dek, sandığı taşıyan kâhinler Şeria Irmağı'nın ortasında durdular. Her şey Musa'nın Yeşu'ya buyurduğu gibi yapıldı. Halk da çabucak ırmağı geçti.11Halkın tümü geçtikten sonra kâhinler RAB'bin Antlaşma Sandığı'yla birlikte halkın önüne geçtiler.12Ruben ve Gad oymaklarıyla Manaşşe oymağının yarısı, Musa'nın kendilerine buyurduğu gibi, silahlı olarak İsrail halkının önüne geçtiler.13Böylece kırk bin kadar silahlı adam savaşmak üzere RAB'bin önünde Eriha ovalarına girdi.14RAB o gün Yeşu'yu bütün İsrail halkının gözünde yüceltti. Musa'ya yaşamı boyunca nasıl saygı gösterdilerse, Yeşu'ya da öyle saygı göstermeye başladılar.15-16RAB Yeşu'ya, ‹‹Levha Sandığı'nı taşıyan kâhinlerin Şeria Irmağı'ndan çıkmalarını buyur›› dedi.17Yeşu da kâhinlere, ‹‹Şeria Irmağı'ndan çıkın›› diye buyurdu.18RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı taşıyan kâhinler Şeria Irmağı'nın ortasından ayrılıp karaya ayak basar basmaz ırmağın suları eskisi gibi akmaya ve kıyıları basmaya başladı.19Halk Şeria Irmağı'nı birinci ayın onuncu günü geçip Gilgal'da, Eriha'nın doğu sınırında konakladı.20Yeşu ırmaktan alınan on iki taşı Gilgal'a dikti.21Sonra İsrail halkına şöyle dedi: ‹‹Çocuklarınız bir gün size, ‹Bu taşların anlamı nedir?› diye soracak olurlarsa,22onlara, ‹İsrail halkı Şeria Irmağı'nın kurumuş yatağından geçti› diyeceksiniz.23‹Tanrınız RAB Kızıldeniz'i geçişimiz boyunca önümüzde nasıl kuruttuysa, Şeria Irmağı'nı da geçişiniz boyunca önünüzde kuruttu.24Öyle ki, yeryüzünün bütün halkları RAB'bin ne denli güçlü olduğunu anlasın; siz de Tanrınız RAB'den her zaman korkasınız!› ››
Yeşu 4
New International Version
1When the whole nation had finished crossing the Jordan, the Lord said to Joshua,2‘Choose twelve men from among the people, one from each tribe,3and tell them to take up twelve stones from the middle of the Jordan, from right where the priests are standing, and carry them over with you and put them down at the place where you stay tonight.’4So Joshua called together the twelve men he had appointed from the Israelites, one from each tribe,5and said to them, ‘Go over before the ark of the Lord your God into the middle of the Jordan. Each of you is to take up a stone on his shoulder, according to the number of the tribes of the Israelites,6to serve as a sign among you. In the future, when your children ask you, “What do these stones mean?”7tell them that the flow of the Jordan was cut off before the ark of the covenant of the Lord. When it crossed the Jordan, the waters of the Jordan were cut off. These stones are to be a memorial to the people of Israel for ever.’8So the Israelites did as Joshua commanded them. They took twelve stones from the middle of the Jordan, according to the number of the tribes of the Israelites, as the Lord had told Joshua; and they carried them over with them to their camp, where they put them down.9Joshua set up the twelve stones that had been[1] in the middle of the Jordan at the spot where the priests who carried the ark of the covenant had stood. And they are there to this day.10Now the priests who carried the ark remained standing in the middle of the Jordan until everything the Lord had commanded Joshua was done by the people, just as Moses had directed Joshua. The people hurried over,11and as soon as all of them had crossed, the ark of the Lord and the priests came to the other side while the people watched.12The men of Reuben, Gad and the half-tribe of Manasseh crossed over, ready for battle, in front of the Israelites, as Moses had directed them.13About forty thousand armed for battle crossed over before the Lord to the plains of Jericho for war.14That day the Lord exalted Joshua in the sight of all Israel; and they stood in awe of him all the days of his life, just as they had stood in awe of Moses.15Then the Lord said to Joshua,16‘Command the priests carrying the ark of the covenant law to come up out of the Jordan.’17So Joshua commanded the priests, ‘Come up out of the Jordan.’18And the priests came up out of the river carrying the ark of the covenant of the Lord. No sooner had they set their feet on the dry ground than the waters of the Jordan returned to their place and ran in flood as before.19On the tenth day of the first month the people went up from the Jordan and camped at Gilgal on the eastern border of Jericho.20And Joshua set up at Gilgal the twelve stones they had taken out of the Jordan.21He said to the Israelites, ‘In the future when your descendants ask their parents, “What do these stones mean?”22tell them, “Israel crossed the Jordan on dry ground.”23For the Lord your God dried up the Jordan before you until you had crossed over. The Lord your God did to the Jordan what he had done to the Red Sea[2] when he dried it up before us until we had crossed over.24He did this so that all the peoples of the earth might know that the hand of the Lord is powerful and so that you might always fear the Lord your God.’