1O gün RAB Livyatan'ı, o kaçan yılanı, Evet Livyatan'ı, o kıvrıla kıvrıla giden yılanı Acımasız, kocaman, güçlü kılıcıyla cezalandıracak, Denizdeki canavarı öldürecek.2O gün RAB, ‹‹Sevdiğim bağ için ezgiler söyleyin›› diyecek,3‹‹Ben RAB, bağın koruyucusuyum, Onu sürekli sularım. Kimse zarar vermesin diye Gece gündüz beklerim.4Kızgın değilim. Keşke karşıma dikenli çalılar çıksa! Onların üzerine yürür, Tümünü ateşe verirdim.5Ya da koruyuculuğuma sarılsınlar, Barışsınlar benimle, Evet, benimle barışsınlar.››6Yakup soyu gelecekte kök salacak, İsrail filizlenip çiçeklenecek, Yeryüzünü meyvesiyle dolduracak.7RAB İsrailliler'i, kendilerini cezalandıranları cezalandırdığı gibi cezalandırdı mı? Ya da İsrailliler'i başkalarını öldürdüğü gibi öldürdü mü?8RAB onları yargıladı, Kovup sürgüne gönderdi. Doğu rüzgarının estiği gün Onları şiddetli soluğuyla savurdu.9Böylece Yakup soyunun suçu bağışlanacak. Günahlarının kaldırılmasının sonucu şöyle olacak: Sunağın taşlarını tebeşir taşı gibi un ufak ettiklerinde Ne Aşera putu ne de buhur sunağı kalacak.10Surlu kent terk edildi, Çöl kadar ıssız, sahipsiz bir yurt oldu. Dana orada otlayıp uzanacak, Filizlerini yiyip bitirecek.11Kuruyan dalları koparılacak, Kadınlar gelip bunları yakacaklar. Çünkü bu halk akıllı bir halk değil. Bu yüzden onları yaratan kendilerine acımayacak, Onlara biçim veren onları kayırmayacak.12Ey İsrailoğulları, o gün RAB gürül gürül akan Fırat ile Mısır Vadisi arasında harman döver gibi, sizi birer birer toplayacak.13Evet, o gün büyük bir boru çalınacak; Asur'da yitenlerle Mısır'a sürgün edilenler gelip kutsal dağda, Yeruşalim'de RAB'be tapınacaklar.
Yeşaya 27
New International Version
Deliverance of Israel
1In that day, the Lord will punish with his sword – his fierce, great and powerful sword – Leviathan the gliding serpent, Leviathan the coiling serpent; he will slay the monster of the sea.2In that day – ‘Sing about a fruitful vineyard:3I, the Lord, watch over it; I water it continually. I guard it day and night so that no-one may harm it.4I am not angry. If only there were briers and thorns confronting me! I would march against them in battle; I would set them all on fire.5Or else let them come to me for refuge; let them make peace with me, yes, let them make peace with me.’6In days to come Jacob will take root, Israel will bud and blossom and fill all the world with fruit.7Has the Lord struck her as he struck down those who struck her? Has she been killed as those were killed who killed her?8By warfare[1] and exile you contend with her – with his fierce blast he drives her out, as on a day the east wind blows.9By this, then, will Jacob’s guilt be atoned for, and this will be the full fruit of the removal of his sin: when he makes all the altar stones to be like limestone crushed to pieces, no Asherah poles[2] or incense altars will be left standing.10The fortified city stands desolate, an abandoned settlement, forsaken like the wilderness; there the calves graze, there they lie down; they strip its branches bare.11When its twigs are dry, they are broken off and women come and make fires with them. For this is a people without understanding; so their Maker has no compassion on them, and their Creator shows them no favour.12In that day the Lord will thresh from the flowing Euphrates to the Wadi of Egypt, and you, Israel, will be gathered up one by one.13And in that day a great trumpet will sound. Those who were perishing in Assyria and those who were exiled in Egypt will come and worship the Lord on the holy mountain in Jerusalem.