Yeşaya 14 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 Çünkü RAB Yakup soyuna acıyacak, İsrail halkını yine seçip Topraklarına yerleştirecek. Yabancılar da Yakup soyuna katılıp onlara bağlanacak. 2 Uluslar İsrail halkını Kendi topraklarına götürecekler. İsrail halkı RAB'bin verdiği topraklarda onları Erkek ve kadın köle olarak sahiplenecek. Kendisini tutsak edenleri tutsak edecek, Kendisini ezenlere egemen olacak. 3 RAB İsrail halkını acıdan, sıkıntıdan Ve yaptığı ağır işlerden kurtardığı gün 4 Babil Kralı'nı alaya alarak, ‹‹Halkı ezenin nasıl da sonu geldi!›› diyecekler, ‹‹Zorbalığı nasıl da sona erdi!›› 5 RAB kötülerin değneğini, Egemenlerin asasını kırdı. 6 O asa ki, halklara gazapla vurdukça vurdu, Ulusları öfkeyle, dinmeyen zulümle yönetti^[1]. 7 Bütün dünya esenlik ve barış içinde Sevinçle haykırıyor. 8 Lübnan'ın çam ve sedir ağaçları bile Kralın yok oluşuna seviniyor. ‹‹Onun ölümünden beri kimse bizi kesmeye gelmiyor›› diyorlar. 9 Toprağın altındaki ölüler diyarı Babil Kralı'nı karşılamak için sabırsızlanıyor. Onun gelişi ölüleri, Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; Ulusları yönetmiş kralları Tahtlarından ayağa kaldırıyor. 10 Hepsi ona seslenip diyecekler ki, ‹‹Sen de bizim gibi gücünü yitirdin, Bize benzedin.›› 11 Görkemin de çenklerinin sesi de Ölüler diyarına indirildi. Altında kurtlar kaynaşacak, Üstünü kurtçuklar kaplayacak. 12 Ey parlak yıldız^[2], seherin oğlu, Göklerden nasıl da düştün! Ey ulusları ezip geçen, Nasıl da yere yıkıldın! 13 İçinden, ‹‹Göklere çıkacağım›› dedin, ‹‹Tahtımı Tanrı'nın yıldızlarından daha yükseğe koyacağım; İlahların toplandığı dağda, Safon'un doruğunda oturacağım. 14 Bulutların üstüne çıkacak, Kendimi Yüceler Yücesi'yle eşit kılacağım.›› 15 Ancak ölüler diyarına, Ölüm çukurunun dibine İndirilmiş bulunuyorsun. 16-17 Seni görenler bakıp bakıp şöyle düşünecekler: ‹‹Dünyayı sarsan, ülkeleri titreten, Yeryüzünü çöle çeviren, Kentleri yerle bir eden, Tutsakları evlerine salıvermeyen adam bu mu?›› 18 Ulusların bütün kralları tek tek, Görkemli mezarlarda yatıyor. 19 Ama sen reddedilen bir dal gibi Mezarından dışarı atıldın; Bedenleri kılıçla delinip Ölüm çukurunun dibine atılmış ölülerle örtülüsün; Ayak altında çiğnenen leş gibisin. 20 Ülkeni harap edip halkını katlettiğin için Başkaları gibi gömülmeyeceksin. Kötülük yapan soy bir daha anılmayacak. 21 Atalarının suçundan ötürü Babil Kralı'nın oğullarını boğazlamak için yer hazırlayın. Kalkıp dünyayı sahiplenmesinler, Yeryüzünü kentlerle doldurmasınlar. 22 ‹‹Babil halkına karşı harekete geçeceğim›› Diyor Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Babil'in adını, sağ kalanlarını, Oğullarını, torunlarını dünyadan sileceğim.›› Böyle diyor RAB. 23 ‹‹Babil'i baykuş yuvasına, bataklığa çevirecek, Yıkım süpürgesiyle süpüreceğim›› Diyor Her Şeye Egemen RAB.

Rab Asurlular'ı Cezalandıracak

24 Her Şeye Egemen RAB ant içerek şöyle dedi: ‹‹Düşündüğüm gibi olacak, Tasarladığım gibi gerçekleşecek. 25 Asurlular'ı kendi ülkemde ezecek, Dağlarımda çiğneyeceğim. Halkım Asur'un boyunduruğundan, Omuzlarındaki yükten kurtulacak. 26 İşte bütün dünya için belirlenen tasarı budur. Bütün uluslara karşı elim kalkmış durumda. 27 Her Şeye Egemen RAB'bin tasarısını kim boşa çıkarabilir? Kalkmış durumdaki elini kim indirebilir?››

Tanrı Filistliler'i Cezalandıracak

28 Kral Ahaz'ın öldüğü yıl gelen bildiri: 29 Ey Filistliler, sizi döven değnek kırıldı diye sevinmeyin. Çünkü yılanın kökünden engerek türeyecek, Onun ürünü uçan yılan olacak. 30 Yoksulların en yoksulu doyacak, Düşkünler güvenlikte yatacak. Ama sizin kökünüzü kıtlıkla kurutacağım, Sağ kalanlarınız da ölecek. 31 Ulumaya başla ey kapı! Ey kent, feryat et! Ey Filistliler, eridiniz baştan başa. Kuzeyden toz duman yükseliyor, Düşman askerleri sıra sıra geliyor. 32 O ulusun elçilerine ne yanıt verilecek? ‹‹RAB Siyon'un temelini attı, Halkının düşkünleri oraya sığınacak›› denecek.

New International Version

1 The Lord will have compassion on Jacob; once again he will choose Israel and will settle them in their own land. Foreigners will join them and unite with the descendants of Jacob. 2 Nations will take them and bring them to their own place. And Israel will take possession of the nations and make them male and female servants in the Lord’s land. They will make captives of their captors and rule over their oppressors. 3 On the day the Lord gives you relief from your suffering and turmoil and from the harsh labour forced on you, 4 you will take up this taunt against the king of Babylon: How the oppressor has come to an end! How his fury^[1] has ended! 5 The Lord has broken the rod of the wicked, the sceptre of the rulers, 6 which in anger struck down peoples with unceasing blows, and in fury subdued nations with relentless aggression. 7 All the lands are at rest and at peace; they break into singing. 8 Even the junipers and the cedars of Lebanon gloat over you and say, ‘Now that you have been laid low, no-one comes to cut us down.’ 9 The realm of the dead below is all astir to meet you at your coming; it rouses the spirits of the departed to greet you – all those who were leaders in the world; it makes them rise from their thrones – all those who were kings over the nations. 10 They will all respond, they will say to you, ‘You also have become weak, as we are; you have become like us.’ 11 All your pomp has been brought down to the grave, along with the noise of your harps; maggots are spread out beneath you and worms cover you. 12 How you have fallen from heaven, morning star, son of the dawn! You have been cast down to the earth, you who once laid low the nations! 13 You said in your heart, ‘I will ascend to the heavens; I will raise my throne above the stars of God; I will sit enthroned on the mount of assembly, on the utmost heights of Mount Zaphon.^[2] 14 I will ascend above the tops of the clouds; I will make myself like the Most High.’ 15 But you are brought down to the realm of the dead, to the depths of the pit. 16 Those who see you stare at you, they ponder your fate: ‘Is this the man who shook the earth and made kingdoms tremble, 17 the man who made the world a wilderness, who overthrew its cities and would not let his captives go home?’ 18 All the kings of the nations lie in state, each in his own tomb. 19 But you are cast out of your tomb like a rejected branch; you are covered with the slain, with those pierced by the sword, those who descend to the stones of the pit. Like a corpse trampled underfoot, 20 you will not join them in burial, for you have destroyed your land and killed your people. Let the offspring of the wicked never be mentioned again. 21 Prepare a place to slaughter his children for the sins of their ancestors; they are not to rise to inherit the land and cover the earth with their cities. 22 ‘I will rise up against them,’ declares the Lord Almighty. ‘I will wipe out Babylon’s name and survivors, her offspring and descendants,’ declares the Lord. 23 ‘I will turn her into a place for owls and into swampland; I will sweep her with the broom of destruction,’ declares the Lord Almighty. 24 The Lord Almighty has sworn, ‘Surely, as I have planned, so it will be, and as I have purposed, so it will happen. 25 I will crush the Assyrian in my land; on my mountains I will trample him down. His yoke will be taken from my people, and his burden removed from their shoulders.’ 26 This is the plan determined for the whole world; this is the hand stretched out over all nations. 27 For the Lord Almighty has purposed, and who can thwart him? His hand is stretched out, and who can turn it back?

A prophecy against the Philistines

28 This prophecy came in the year King Ahaz died: 29 Do not rejoice, all you Philistines, that the rod that struck you is broken; from the root of that snake will spring up a viper, its fruit will be a darting, venomous serpent. 30 The poorest of the poor will find pasture, and the needy will lie down in safety. But your root I will destroy by famine; it will slay your survivors. 31 Wail, you gate! Howl, you city! Melt away, all you Philistines! A cloud of smoke comes from the north, and there is not a straggler in its ranks. 32 What answer shall be given to the envoys of that nation? ‘The Lord has established Zion, and in her his afflicted people will find refuge.’