1İbrahim kocamış, iyice yaşlanmıştı. RAB onu her yönden kutsamıştı.2İbrahim, evindeki en yaşlı ve her şeyden sorumlu uşağına, ‹‹Elini uyluğumun altına koy[1]›› dedi,3‹‹Yerin göğün Tanrısı RAB'bin adıyla ant içmeni istiyorum. Aralarında yaşadığım Kenanlılar'dan oğluma kız almayacaksın.4Oğlum İshak'a kız almak için benim ülkeme, akrabalarımın yanına gideceksin.››5Uşak, ‹‹Ya kız benimle bu ülkeye gelmek istemezse?›› diye sordu, ‹‹O zaman oğlunu geldiğin ülkeye götüreyim mi?››6İbrahim, ‹‹Sakın oğlumu oraya götürme!›› dedi,7‹‹Beni baba ocağından, doğduğum ülkeden getiren, ‹Bu toprakları senin soyuna vereceğim› diyerek ant içen Göklerin Tanrısı RAB senin önünden meleğini gönderecek. Böylece oradan oğluma bir kız alabileceksin.8Eğer kız seninle gelmek istemezse, içtiğin ant seni bağlamaz. Yalnız, oğlumu oraya götürme.››9Bunun üzerine uşak elini efendisi İbrahim'in uyluğunun altına koyarak bu konuda ant içti.10Sonra efendisinden on deve alarak en iyi eşyalarla birlikte yola çıktı; Aram-Naharayim'e, Nahor'un yaşadığı kente gitti.11Develerini kentin dışındaki kuyunun yanına çöktürdü. Akşamüzeriydi, kadınların su almak için dışarı çıkacakları zamandı.12Uşak, ‹‹Ya RAB, efendim İbrahim'in Tanrısı, yalvarırım bugün beni başarılı kıl›› diye dua etti, ‹‹Efendim İbrahim'e iyilik et.13İşte, pınarın başında bekliyorum. Kentin kızları su almaya geliyorlar.14Birine, ‹Lütfen testini indir, biraz su içeyim› diyeceğim. O da, ‹Sen iç, ben de develerine içireyim› derse, bileceğim ki o kız kulun İshak için seçtiğin kızdır. Böylece efendime iyilik ettiğini anlayacağım.››15O duasını bitirmeden, İbrahim'in kardeşi Nahor'la karısı Milka'nın oğlu Betuel'in kızı Rebeka, omuzunda su testisiyle dışarı çıktı.16Çok güzel bir genç kızdı. Ona erkek eli değmemişti. Pınara gitti, testisini doldurup geri döndü.17Uşak onu karşılamaya koştu, ‹‹Lütfen testinden biraz su ver, içeyim›› dedi.18Rebeka, ‹‹İç, efendim›› diyerek hemen testisini indirdi, içmesi için ona uzattı.19Ona su verdikten sonra, ‹‹Develerin için de su çekeyim›› dedi, ‹‹Kanıncaya kadar içsinler.››20Çabucak suyu hayvanların teknesine boşalttı, yine su çekmek için kuyuya koştu. Adamın bütün develeri için su çekti.21Adam RAB'bin yolunu açıp açmadığını anlamak için sessizce genç kızı süzüyordu.22Develer su içtikten sonra, adam bir beka[2] ağırlığında altın bir burun halkasıyla on şekel[3] ağırlığında iki altın bilezik çıkardı.23‹‹Lütfen söyle, kimin kızısın sen?›› diye sordu, ‹‹Babanın evinde geceyi geçirebileceğimiz bir yer var mı?››24Kız, ‹‹Milka'yla Nahor'un oğlu Betuel'in kızıyım›› diye karşılık verdi,25‹‹Bizde saman ve yem bol, geceyi geçirebileceğiniz yer de var.››26Adam eğilip RAB'be tapındı.27‹‹Efendim İbrahim'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun›› dedi, ‹‹Sevgisini, sadakatini efendimden esirgemedi. Efendimin akrabalarının evine giden yolu bana gösterdi.››28Kız annesinin evine koşup olanları anlattı.29Rebeka'nın Lavan adında bir kardeşi vardı. Lavan pınarın başındaki adama doğru koştu.30Kızkardeşinin burnundaki halkayı, kollarındaki bilezikleri görmüştü. Rebeka adamın kendisine söylediklerini de anlatınca, Lavan adamın yanına gitti. Adam pınarın başında, develerinin yanında duruyordu.31Lavan, ‹‹Eve buyur, ey RAB'bin kutsadığı adam›› dedi, ‹‹Niçin dışarıda bekliyorsun? Senin için oda, develerin için yer hazırladım.››32Böylece adam eve girdi. Lavan develerin kolanlarını çözdü, onlara saman ve yem verdi. Adamla yanındakilere ayaklarını yıkamaları için su getirdi.33Önüne yemek konulunca, adam, ‹‹Niçin geldiğimi anlatmadan yemek yemeyeceğim›› dedi. Lavan, ‹‹Öyleyse anlat›› diye karşılık verdi.34Adam, ‹‹Ben İbrahim'in uşağıyım›› dedi,35‹‹RAB efendimi alabildiğine kutsadı. Onu zengin etti. Ona davar, sığır, altın, gümüş, erkek ve kadın köleler, develer, eşekler verdi.36Karısı Sara ileri yaşta efendime bir oğul doğurdu. Efendim sahip olduğu her şeyi oğluna verdi.37-38‹Ülkelerinde yaşadığım Kenanlılar'dan oğluma kız almayacaksın. Oğluma kız almak için babamın ailesine, akrabalarımın yanına gideceksin› diyerek bana ant içirdi.39‹‹Efendime, ‹Ya kız benimle gelmezse?› diye sordum.40‹‹Efendim, ‹Yolunda yürüdüğüm RAB meleğini seninle gönderecek, yolunu açacak› dedi, ‹Akrabalarımdan, babamın ailesinden oğluma bir kız getireceksin.41İçtiğin anttan ancak akrabalarımın yanına vardığında sana kızı vermezlerse, evet, ancak o zaman özgür olabilirsin.›42‹‹Bugün pınarın başına geldiğimde şöyle dua ettim: ‹Ya RAB, efendim İbrahim'in Tanrısı, yalvarırım yolumu aç.43İşte pınarın başında bekliyorum. Su almaya gelen kızlardan birine, lütfen testinden bana biraz su ver, içeyim, diyeceğim.44O da, sen iç, develerin için de su çekeyim derse, anlayacağım ki efendimin oğlu için RAB'bin seçtiği kız odur.›45‹‹Ben içimden dua ederken, Rebeka omuzunda su testisiyle dışarı çıktı. Pınar başına gidip su aldı. Ona, ‹Lütfen, biraz su ver, içeyim› dedim.46‹‹Rebeka hemen testisini omuzundan indirdi, ‹İç efendim› dedi, ‹Ben de develerine içireyim.› Ben içtim. Develere de su verdi.47‹‹Ona, ‹Kimin kızısın sen?› diye sordum. ‹‹ ‹Milka'yla Nahor'un oğlu Betuel'in kızıyım› dedi. ‹‹Bunun üzerine burnuna halka, kollarına bilezik taktım.48Eğilip RAB'be tapındım. Efendimin oğluna kardeşinin torununu almak için bana doğru yolu gösteren efendim İbrahim'in Tanrısı RAB'be övgüler sundum.49Şimdi efendime sevgi ve sadakat mı göstereceksiniz, yoksa olmaz mı diyeceksiniz, bana bildirin. Öyle ki, ben de ne yapacağıma karar vereyim.››50Lavan'la Betuel, ‹‹Bu RAB'bin işi›› diye karşılık verdiler, ‹‹Biz sana ne iyi, ne kötü diyebiliriz.51İşte Rebeka burada. Al götür. RAB'bin buyurduğu gibi efendinin oğluna karı olsun.››52İbrahim'in uşağı bu sözleri duyunca, yere kapanarak RAB'be tapındı.53Rebeka'ya altın, gümüş takımlar, giysiler, kardeşiyle annesine de değerli eşyalar çıkarıp verdi.54Sonra yanındakilerle birlikte yedi, içti. Geceyi orada geçirdiler. Sabah kalkınca İbrahim'in uşağı, ‹‹Beni yolcu edin, efendime döneyim›› dedi.55Rebeka'nın kardeşiyle annesi, ‹‹Bırak kız on gün kadar bizimle kalsın, sonra gidersin›› diye karşılık verdiler.56Adam, ‹‹Madem RAB yolumu açtı, beni geciktirmeyin›› dedi, ‹‹İzin verin, efendime döneyim.››57‹‹Kızı çağırıp ona soralım›› dediler.58Rebeka'yı çağırıp, ‹‹Bu adamla gitmek istiyor musun?›› diye sordular. Rebeka, ‹‹İstiyorum›› dedi.59Böylece Rebeka'yla dadısını, İbrahim'in uşağıyla adamlarını uğurlamaya çıktılar.60Rebeka'yı şöyle kutsadılar: ‹‹Ey kızkardeşimiz, Binlerce, on binlerce kişiye analık et, Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinsin.››61Rebeka'yla genç hizmetçileri hazırlanıp develere binerek İbrahim'in uşağını izlediler. Uşak Rebeka'yı alıp oradan ayrıldı.62İshak Beer-Lahay-Roi'den gelmişti. Çünkü Negev bölgesinde yaşıyordu.63Akşamüzeri düşünmek için tarlaya gitti. Başını kaldırdığında develerin yaklaştığını gördü.64Rebeka İshak'ı görünce deveden indi,65İbrahim'in uşağına, ‹‹Tarladan bizi karşılamaya gelen şu adam kim?›› diye sordu. Uşak, ‹‹Efendim›› diye karşılık verdi. Rebeka peçesini alıp yüzünü örttü.66Uşak bütün yaptıklarını İshak'a anlattı.67İshak Rebeka'yı annesi Sara'nın yaşamış olduğu çadıra götürüp onunla evlendi. Böylece Rebeka İshak'ın karısı oldu. İshak onu sevdi. Annesinin ölümünden sonra onunla avunç buldu.
Yaratılış 24
New International Version
Isaac and Rebekah
1Abraham was now very old, and the Lord had blessed him in every way.2He said to the senior servant in his household, the one in charge of all that he had, ‘Put your hand under my thigh.3I want you to swear by the Lord, the God of heaven and the God of earth, that you will not get a wife for my son from the daughters of the Canaanites, among whom I am living,4but will go to my country and my own relatives and get a wife for my son Isaac.’5The servant asked him, ‘What if the woman is unwilling to come back with me to this land? Shall I then take your son back to the country you came from?’6‘Make sure that you do not take my son back there,’ Abraham said.7‘The Lord, the God of heaven, who brought me out of my father’s household and my native land and who spoke to me and promised me on oath, saying, “To your offspring[1] I will give this land” – he will send his angel before you so that you can get a wife for my son from there.8If the woman is unwilling to come back with you, then you will be released from this oath of mine. Only do not take my son back there.’9So the servant put his hand under the thigh of his master Abraham and swore an oath to him concerning this matter.10Then the servant left, taking with him ten of his master’s camels loaded with all kinds of good things from his master. He set out for Aram Naharaim[2] and made his way to the town of Nahor.11He made the camels kneel down near the well outside the town; it was towards evening, the time the women go out to draw water.12Then he prayed, ‘Lord, God of my master Abraham, make me successful today, and show kindness to my master Abraham.13See, I am standing beside this spring, and the daughters of the townspeople are coming out to draw water.14May it be that when I say to a young woman, “Please let down your jar that I may have a drink,” and she says, “Drink, and I’ll water your camels too” – let her be the one you have chosen for your servant Isaac. By this I will know that you have shown kindness to my master.’15Before he had finished praying, Rebekah came out with her jar on her shoulder. She was the daughter of Bethuel son of Milkah, who was the wife of Abraham’s brother Nahor.16The woman was very beautiful, a virgin; no man had ever slept with her. She went down to the spring, filled her jar and came up again.17The servant hurried to meet her and said, ‘Please give me a little water from your jar.’18‘Drink, my lord,’ she said, and quickly lowered the jar to her hands and gave him a drink.19After she had given him a drink, she said, ‘I’ll draw water for your camels too, until they have had enough to drink.’20So she quickly emptied her jar into the trough, ran back to the well to draw more water, and drew enough for all his camels.21Without saying a word, the man watched her closely to learn whether or not the Lord had made his journey successful.22When the camels had finished drinking, the man took out a gold nose ring weighing a beka[3] and two gold bracelets weighing ten shekels.[4]23Then he asked, ‘Whose daughter are you? Please tell me, is there room in your father’s house for us to spend the night?’24She answered him, ‘I am the daughter of Bethuel, the son that Milkah bore to Nahor.’25And she added, ‘We have plenty of straw and fodder, as well as room for you to spend the night.’26Then the man bowed down and worshipped the Lord,27saying, ‘Praise be to the Lord, the God of my master Abraham, who has not abandoned his kindness and faithfulness to my master. As for me, the Lord has led me on the journey to the house of my master’s relatives.’28The young woman ran and told her mother’s household about these things.29Now Rebekah had a brother named Laban, and he hurried out to the man at the spring.30As soon as he had seen the nose ring, and the bracelets on his sister’s arms, and had heard Rebekah tell what the man said to her, he went out to the man and found him standing by the camels near the spring.31‘Come, you who are blessed by the Lord,’ he said. ‘Why are you standing out here? I have prepared the house and a place for the camels.’32So the man went to the house, and the camels were unloaded. Straw and fodder were brought for the camels, and water for him and his men to wash their feet.33Then food was set before him, but he said, ‘I will not eat until I have told you what I have to say.’ ‘Then tell us,’ Laban said.34So he said, ‘I am Abraham’s servant.35The Lord has blessed my master abundantly, and he has become wealthy. He has given him sheep and cattle, silver and gold, male and female servants, and camels and donkeys.36My master’s wife Sarah has borne him a son in her old age, and he has given him everything he owns.37And my master made me swear an oath, and said, “You must not get a wife for my son from the daughters of the Canaanites, in whose land I live,38but go to my father’s family and to my own clan, and get a wife for my son.”39‘Then I asked my master, “What if the woman will not come back with me?”40‘He replied, “The Lord, before whom I have walked faithfully, will send his angel with you and make your journey a success, so that you can get a wife for my son from my own clan and from my father’s family.41You will be released from my oath if, when you go to my clan, they refuse to give her to you – then you will be released from my oath.”42‘When I came to the spring today, I said, “Lord, God of my master Abraham, if you will, please grant success to the journey on which I have come.43See, I am standing beside this spring. If a young woman comes out to draw water and I say to her, ‘Please let me drink a little water from your jar,’44and if she says to me, ‘Drink, and I’ll draw water for your camels too,’ let her be the one the Lord has chosen for my master’s son.”45‘Before I finished praying in my heart, Rebekah came out, with her jar on her shoulder. She went down to the spring and drew water, and I said to her, “Please give me a drink.”46‘She quickly lowered her jar from her shoulder and said, “Drink, and I’ll water your camels too.” So I drank, and she watered the camels also.47‘I asked her, “Whose daughter are you?” ‘She said, “The daughter of Bethuel son of Nahor, whom Milkah bore to him.” ‘Then I put the ring in her nose and the bracelets on her arms,48and I bowed down and worshipped the Lord. I praised the Lord, the God of my master Abraham, who had led me on the right road to get the granddaughter of my master’s brother for his son.49Now if you will show kindness and faithfulness to my master, tell me; and if not, tell me, so I may know which way to turn.’50Laban and Bethuel answered, ‘This is from the Lord; we can say nothing to you one way or the other.51Here is Rebekah; take her and go, and let her become the wife of your master’s son, as the Lord has directed.’52When Abraham’s servant heard what they said, he bowed down to the ground before the Lord.53Then the servant brought out gold and silver jewellery and articles of clothing and gave them to Rebekah; he also gave costly gifts to her brother and to her mother.54Then he and the men who were with him ate and drank and spent the night there. When they got up the next morning, he said, ‘Send me on my way to my master.’55But her brother and her mother replied, ‘Let the young woman remain with us ten days or so; then you[5] may go.’56But he said to them, ‘Do not detain me, now that the Lord has granted success to my journey. Send me on my way so I may go to my master.’57Then they said, ‘Let’s call the young woman and ask her about it.’58So they called Rebekah and asked her, ‘Will you go with this man?’ ‘I will go,’ she said.59So they sent their sister Rebekah on her way, along with her nurse and Abraham’s servant and his men.60And they blessed Rebekah and said to her, ‘Our sister, may you increase to thousands upon thousands; may your offspring possess the cities of their enemies.’61Then Rebekah and her attendants got ready and mounted the camels and went back with the man. So the servant took Rebekah and left.62Now Isaac had come from Beer Lahai Roi, for he was living in the Negev.63He went out to the field one evening to meditate,[6] and as he looked up, he saw camels approaching.64Rebekah also looked up and saw Isaac. She got down from her camel65and asked the servant, ‘Who is that man in the field coming to meet us?’ ‘He is my master,’ the servant answered. So she took her veil and covered herself.66Then the servant told Isaac all he had done.67Isaac brought her into the tent of his mother Sarah, and he married Rebekah. So she became his wife, and he loved her; and Isaac was comforted after his mother’s death.