Matta 3 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Yahya'nın Çağrısı

1-2 O günlerde Vaftizci Yahya Yahudiye Çölü'nde ortaya çıktı. Şu çağrıyı yapıyordu: ‹‹Tövbe edin! Göklerin Egemenliği yaklaşmıştır.›› 3 Nitekim Peygamber Yeşaya aracılığıyla sözü edilen kişi Yahya'dır. Yeşaya şöyle demişti: ‹‹Çölde haykıran, ‹Rab'bin yolunu hazırlayın, Geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor.›› 4 Yahya'nın deve tüyünden giysisi, belinde deri kuşağı vardı. Yediği, çekirge ve yaban balıydı. 5-6 Yeruşalim, bütün Yahudiye ve Şeria yöresinin halkı ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından Şeria Irmağı'nda vaftiz ediliyordu. 7 Ne var ki, birçok Ferisi'yle Saduki'nin vaftiz olmak için kendisine geldiğini gören Yahya onlara şöyle seslendi: ‹‹Ey engerekler soyu! Gelecek gazaptan kaçmak için sizi kim uyardı? 8 Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin. 9 Kendi kendinize, ‹Biz İbrahim'in soyundanız› diye düşünmeyin. Ben size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu taşlardan da çocuk yaratabilir. 10 Balta ağaçların köküne dayanmış bile. İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır. 11 Gerçi ben sizi tövbe için suyla vaftiz ediyorum, ama benden sonra gelen benden daha güçlüdür. Ben O'nun çarıklarını çıkarmaya bile layık değilim. O sizi Kutsal Ruh'la ve ateşle vaftiz edecek. 12 Yabası elindedir. Harman yerini temizleyecek, buğdayını toplayıp ambara yığacak, samanı ise sönmeyen ateşte yakacak.››

İsa Vaftiz Oluyor

13 Bu sırada İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere Celile'den Şeria Irmağı'na, Yahya'nın yanına geldi. (Mar 1:9; Luk 3:21) 14 Ne var ki Yahya, ‹‹Benim senin tarafından vaftiz edilmem gerekirken sen mi bana geliyorsun?›› diyerek O'na engel olmak istedi. 15 İsa ona şu karşılığı verdi: ‹‹Şimdilik buna razı ol! Çünkü doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz gerekir.›› O zaman Yahya O'nun dediğine razı oldu. 16 İsa vaftiz olur olmaz sudan çıktı. O anda gökler açıldı ve İsa, Tanrı'nın Ruhu'nun güvercin gibi inip üzerine konduğunu gördü. 17 Göklerden gelen bir ses, ‹‹Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum›› dedi.

New International Version

John the Baptist prepares the way

1 In those days John the Baptist came, preaching in the wilderness of Judea 2 and saying, ‘Repent, for the kingdom of heaven has come near.’ 3 This is he who was spoken of through the prophet Isaiah: ‘A voice of one calling in the wilderness, “Prepare the way for the Lord, make straight paths for him.” ’ (Yşa 40:3) 4 John’s clothes were made of camel’s hair, and he had a leather belt round his waist. His food was locusts and wild honey. 5 People went out to him from Jerusalem and all Judea and the whole region of the Jordan. 6 Confessing their sins, they were baptised by him in the River Jordan. 7 But when he saw many of the Pharisees and Sadducees coming to where he was baptising, he said to them: ‘You brood of vipers! Who warned you to flee from the coming wrath? 8 Produce fruit in keeping with repentance. 9 And do not think you can say to yourselves, “We have Abraham as our father.” I tell you that out of these stones God can raise up children for Abraham. 10 The axe has been laid to the root of the trees, and every tree that does not produce good fruit will be cut down and thrown into the fire. 11 ‘I baptise you with^[1] water for repentance. But after me comes one who is more powerful than I, whose sandals I am not worthy to carry. He will baptise you with^[2] the Holy Spirit and fire. 12 His winnowing fork is in his hand, and he will clear his threshing-floor, gathering his wheat into the barn and burning up the chaff with unquenchable fire.’

The baptism of Jesus

13 Then Jesus came from Galilee to the Jordan to be baptised by John. 14 But John tried to deter him, saying, ‘I need to be baptised by you, and do you come to me?’ 15 Jesus replied, ‘Let it be so now; it is proper for us to do this to fulfil all righteousness.’ Then John consented. 16 As soon as Jesus was baptised, he went up out of the water. At that moment heaven was opened, and he saw the Spirit of God descending like a dove and alighting on him. 17 And a voice from heaven said, ‘This is my Son, whom I love; with him I am well pleased.’