Mısırdan Çıkış 5 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Musa'yla Harun Firavunun Huzurunda

1 Sonra Musa'yla Harun firavuna gidip şöyle dediler: ‹‹İsrail'in Tanrısı RAB diyor ki, ‹Halkımı bırak gitsin, çölde bana bayram yapsın.› ›› 2 Firavun, ‹‹RAB kim oluyor ki, O'nun sözünü dinleyip İsrail halkını salıvereyim?›› dedi. ‹‹RAB'bi tanımıyorum. İsrailliler'in gitmesine izin vermeyeceğim.›› 3 Musa'yla Harun, ‹‹İbraniler'in Tanrısı bizimle görüştü›› diye yanıtladılar, ‹‹İzin ver, Tanrımız RAB'be kurban kesmek için çölde üç gün yol alalım. Yoksa bizi salgın hastalık ya da kılıçla cezalandırabilir.›› 4 Mısır Firavunu, ‹‹Ey Musa ve Harun, niçin halkı işinden alıkoyuyorsunuz? Siz de işinizin başına dönün›› dedi, 5 ‹‹Bakın, halkınız Mısırlılar'dan daha kalabalık, oysa siz onların işini engellemeye çalışıyorsunuz.›› 6 Firavun o gün angaryacılara ve halkın başındaki görevlilere buyruk verdi: 7 ‹‹Kerpiç yapmak için artık halka saman vermeyeceksiniz. Gitsinler, kendi samanlarını kendileri toplasınlar. 8 Önceki gibi aynı sayıda kerpiç yapmalarını isteyin, kerpiç sayısını azaltmayın. Çünkü tembel insanlardır; bu yüzden, ‹Gidelim, Tanrımız'a kurban keselim› diye bağrışıyorlar. 9 İşlerini ağırlaştırın ki, meşgul olsunlar, yalan sözlere kulak asmasınlar.›› 10 Angaryacılarla görevliler gidip İsrailliler'e şöyle dediler: ‹‹Firavun diyor ki, ‹Artık size saman vermeyeceğim. 11 Gidin, nerede bulursanız oradan kendinize saman alın. Ancak işiniz hiç hafifletilmeyecek.› ›› 12 Böylece halk saman yerine anız toplamak üzere bütün Mısır'a dağıldı. 13 Angaryacılar, ‹‹Saman verildiği günlerdeki gibi gündelik görevlerinizi eksiksiz yerine getirin›› diyerek onlara baskı yapıyordu. 14 Firavunun angaryacılarının atadığı İsrailli görevliler, ‹‹Niçin dün ve bugün daha önceki gibi gereken sayıda kerpiç yaptırmadınız?›› diyerek dövüldüler. 15 Bunun üzerine İsrailli görevliler firavunun yanına varıp yakındılar: ‹‹Neden kullarına böyle davranıyorsun? 16 Neden bize saman verilmediği halde, ‹Kerpiç yapın!› deniyor? İşte kulların dövülüyor, oysa suçlu senin kendi halkındır.›› 17 Firavun, ‹‹Tembelsiniz siz, tembel!›› diye karşılık verdi, ‹‹Bu yüzden ‹Gidip RAB'be kurban keselim› diyorsunuz. 18 Haydi, işinizin başına dönün. Size saman verilmeyecek; yine de aynı sayıda kerpiç üreteceksiniz.›› 19 Kendilerine, ‹‹Her gün üretmeniz gereken kerpiç sayısını azaltmayacaksınız›› dendiğinde İsrailli görevliler zor durumda olduklarını anladılar. 20 Firavunun yanından ayrılınca, kendilerini bekleyen Musa'yla Harun'a çıkıştılar. 21 ‹‹RAB yaptığınızı görsün, cezanızı versin!›› dediler, ‹‹Bizi firavunla görevlilerinin gözünde rezil ettiniz. Bizi öldürmeleri için ellerine bir kılıç verdiniz.››

Tanrı Kurtuluş Sözü Veriyor

22 Musa RAB'be döndü ve, ‹‹Ya Rab, niçin bu halka kötü davrandın?›› dedi, ‹‹Beni bunun için mi gönderdin? 23 Senin adına firavunla konuşmaya gittim gideli firavun bu halka kötü davranıyor. Sen de kendi halkını kurtarmak için hiçbir şey yapmadın.››

New International Version

Bricks without straw

1 Afterwards Moses and Aaron went to Pharaoh and said, ‘This is what the Lord, the God of Israel, says: “Let my people go, so that they may hold a festival to me in the wilderness.” ’ 2 Pharaoh said, ‘Who is the Lord, that I should obey him and let Israel go? I do not know the Lord and I will not let Israel go.’ 3 Then they said, ‘The God of the Hebrews has met with us. Now let us take a three-day journey into the wilderness to offer sacrifices to the Lord our God, or he may strike us with plagues or with the sword.’ 4 But the king of Egypt said, ‘Moses and Aaron, why are you taking the people away from their labour? Get back to your work!’ 5 Then Pharaoh said, ‘Look, the people of the land are now numerous, and you are stopping them from working.’ 6 That same day Pharaoh gave this order to the slave drivers and overseers in charge of the people: 7 ‘You are no longer to supply the people with straw for making bricks; let them go and gather their own straw. 8 But require them to make the same number of bricks as before; don’t reduce the quota. They are lazy; that is why they are crying out, “Let us go and sacrifice to our God.” 9 Make the work harder for the people so that they keep working and pay no attention to lies.’ 10 Then the slave drivers and the overseers went out and said to the people, ‘This is what Pharaoh says: “I will not give you any more straw. 11 Go and get your own straw wherever you can find it, but your work will not be reduced at all.” ’ 12 So the people scattered all over Egypt to gather stubble to use for straw. 13 The slave drivers kept pressing them, saying, ‘Complete the work required of you for each day, just as when you had straw.’ 14 And Pharaoh’s slave drivers beat the Israelite overseers they had appointed, demanding, ‘Why haven’t you met your quota of bricks yesterday or today, as before?’ 15 Then the Israelite overseers went and appealed to Pharaoh: ‘Why have you treated your servants this way? 16 Your servants are given no straw, yet we are told, “Make bricks!” Your servants are being beaten, but the fault is with your own people.’ 17 Pharaoh said, ‘Lazy, that’s what you are – lazy! That is why you keep saying, “Let us go and sacrifice to the Lord.” 18 Now get to work. You will not be given any straw, yet you must produce your full quota of bricks.’ 19 The Israelite overseers realised they were in trouble when they were told, ‘You are not to reduce the number of bricks required of you for each day.’ 20 When they left Pharaoh, they found Moses and Aaron waiting to meet them, 21 and they said, ‘May the Lord look on you and judge you! You have made us obnoxious to Pharaoh and his officials and have put a sword in their hand to kill us.’

God promises deliverance

22 Moses returned to the Lord and said, ‘Why, Lord, why have you brought trouble on this people? Is this why you sent me? 23 Ever since I went to Pharaoh to speak in your name, he has brought trouble on this people, and you have not rescued your people at all.’