1Bunun üzerine Kiryat-Yearim halkı varıp RAB'bin Sandığı'nı aldı. Onu Avinadav'ın tepedeki evine götürdüler. RAB'bin Antlaşma Sandığı'na bakması için Avinadav oğlu Elazar'ı görevlendirdiler.
Samuel İsrail'e Önderlik Ediyor
2Sandık uzun bir süre, yirmi yıl boyunca Kiryat-Yearim'de kaldı. Bu arada bütün İsrail halkı RAB'bin özlemini çekti.3Samuel İsrail halkına şöyle dedi: ‹‹Eğer bütün yüreğinizle RAB'be dönmeye istekliyseniz, yabancı ilahları ve Aştoret'in putlarını aranızdan kaldırın. Kendinizi RAB'be adayıp yalnız O'na kulluk edin. RAB de sizi Filistliler'in elinden kurtaracaktır.››4Bunun üzerine İsrailliler Baal'ın ve Aştoret'in putlarını atıp yalnızca RAB'be kulluk etmeye başladılar.5O zaman Samuel, ‹‹Bütün İsrail halkını Mispa'da toplayın, ben de sizin için RAB'be yakaracağım›› dedi.6Mispa'da toplanan İsrailliler kuyudan su çekip RAB'bin önüne döktüler. O gün oruç tuttular ve, ‹‹RAB'be karşı günah işledik›› dediler. Samuel Mispa'da İsrail halkına önderlik etti.7Filistliler İsrail halkının Mispa'da toplandığını duydular. Filist beyleri İsrailliler'e karşı savaşmaya çıktılar. İsrailliler bunu duyunca Filistliler'den korktular.8Samuel'e, ‹‹Bizi Filistliler'in elinden kurtarması için Tanrımız RAB'be yakarmayı bırakma›› dediler.9Bunun üzerine Samuel bir süt kuzusu alıp RAB'be tümüyle yakmalık sunu olarak sundu ve İsrailliler adına RAB'be yakardı. RAB de ona karşılık verdi.10Samuel yakmalık sunuyu sunarken, Filistliler, İsrailliler'e saldırmak üzere yaklaşmışlardı. Ama RAB o an korkunç bir sesle gürleyerek Filistliler'i öyle şaşkına çevirdi ki, İsrailliler'in önünde bozguna uğradılar.11Mispa'dan çıkan İsrailliler Filistliler'i Beytkar'ın altına kadar kovalayıp öldürdüler.12Samuel bir taş alıp Mispa ile Şen arasına dikti. ‹‹RAB buraya kadar bize yardım etmiştir›› diyerek taşa Even-Ezer[1] adını verdi.13Yenilgiye uğrayan Filistliler bir daha İsrail topraklarına saldırmadılar. Samuel yaşadığı sürece RAB Filistliler'in saldırmasını engelledi.14Ekron'dan Gat'a kadar Filistliler'in ele geçirdiği kentler İsrail'e geri verildi. Bunun yanısıra İsrail'in sınır toprakları da Filistliler'in elinden kurtarıldı. İsrailliler'le Amorlular arasında ise barış vardı.15Samuel yaşadığı sürece İsrail'e önderlik yaptı.16Her yıl gidip Beytel'i, Gilgal'ı, Mispa'yı dolaşır, bu kentlerden İsrail'i yönetirdi.17Sonra Rama'daki evine döner, İsrail'i oradan yönetirdi. Orada RAB'be bir sunak yaptı.
1.Samuel 7
New International Version
1So the men of Kiriath Jearim came and took up the ark of the Lord. They brought it to Abinadab’s house on the hill and consecrated Eleazar his son to guard the ark of the Lord.
Samuel subdues the Philistines at Mizpah
2The ark remained at Kiriath Jearim a long time – twenty years in all. Then all the people of Israel turned back to the Lord.3So Samuel said to all the Israelites, ‘If you are returning to the Lord with all your hearts, then rid yourselves of the foreign gods and the Ashtoreths and commit yourselves to the Lord and serve him only, and he will deliver you out of the hand of the Philistines.’4So the Israelites put away their Baals and Ashtoreths, and served the Lord only.5Then Samuel said, ‘Assemble all Israel at Mizpah, and I will intercede with the Lord for you.’6When they had assembled at Mizpah, they drew water and poured it out before the Lord. On that day they fasted and there they confessed, ‘We have sinned against the Lord.’ Now Samuel was serving as leader[1] of Israel at Mizpah.7When the Philistines heard that Israel had assembled at Mizpah, the rulers of the Philistines came up to attack them. When the Israelites heard of it, they were afraid because of the Philistines.8They said to Samuel, ‘Do not stop crying out to the Lord our God for us, that he may rescue us from the hand of the Philistines.’9Then Samuel took a suckling lamb and sacrificed it as a whole burnt offering to the Lord. He cried out to the Lord on Israel’s behalf, and the Lord answered him.10While Samuel was sacrificing the burnt offering, the Philistines drew near to engage Israel in battle. But that day the Lord thundered with loud thunder against the Philistines and threw them into such a panic that they were routed before the Israelites.11The men of Israel rushed out of Mizpah and pursued the Philistines, slaughtering them along the way to a point below Beth Kar.12Then Samuel took a stone and set it up between Mizpah and Shen. He named it Ebenezer,[2] saying, ‘Thus far the Lord has helped us.’13So the Philistines were subdued and they stopped invading Israel’s territory. Throughout Samuel’s lifetime, the hand of the Lord was against the Philistines.14The towns from Ekron to Gath that the Philistines had captured from Israel were restored to Israel, and Israel delivered the neighbouring territory from the hands of the Philistines. And there was peace between Israel and the Amorites.15Samuel continued as Israel’s leader all the days of his life.16From year to year he went on a circuit from Bethel to Gilgal to Mizpah, judging Israel in all those places.17But he always went back to Ramah, where his home was, and there he also held court for Israel. And he built an altar there to the Lord.