1Saul İsrail'de iki yıl krallık yaptıktan sonra2halktan üç bin kişi seçti. Bunlardan iki binini Mikmas ve Beytel'in dağlık bölgesinde yanına aldı. Binini de Benyamin oymağına ait Giva Kenti'nde Yonatan'ın yanına bıraktı. Halktan geri kalanları evlerine gönderdi.3Yonatan Giva'daki Filist birliğini yendi. Filistliler bunu duydular. Saul, bütün ülkede boru çaldırarak, ‹‹İbraniler bu haberi duysun›› dedi.4Böylece İsrailliler'in hepsi Saul'un Filist birliğini yendiğini ve Filistliler'in İsrailliler'den iğrendiğini duydu. Bunun üzerine halk Gilgal'da Saul'un çevresinde toplandı.5Filistliler İsrailliler'le savaşmak üzere toplandılar. Otuz bin[1] savaş arabası, altı bin atlı asker ve kıyılardaki kum kadar kalabalık bir orduya sahiptiler. Gidip Beytaven'in doğusundaki Mikmas'ta ordugah kurdular.6Durumlarının tehlikeli olduğunu ve askerlerinin sıkıştırıldığını gören İsrailliler, mağaralarda, çalılıklarda, kayalıklarda, çukurlarda, sarnıçlarda gizlendiler.7Bazı İbraniler de Şeria Irmağı'ndan Gad ve Gilat bölgesine geçti. Ama Saul daha Gilgal'daydı. Bütün askerler onu titreyerek izliyordu.8Saul, Samuel tarafından belirlenen süreye uyarak, yedi gün bekledi. Ama Samuel Gilgal'a gelmeyince, halk Saul'un yanından dağılmaya başladı.9Saul, ‹‹Yakmalık sunuları ve esenlik sunularını bana getirin›› dedi. Sonra yakmalık sunuyu sundu.10Saul yakmalık sununun sunulmasını bitirir bitirmez Samuel geldi. Saul selamlamak için onu karşılamaya çıktı.11Samuel, ‹‹Ne yaptın?›› diye sordu. Saul, ‹‹Halk yanımdan dağılıyordu›› diye karşılık verdi, ‹‹Sen de belirlenen gün gelmedin. Üstelik Filistliler Mikmas'ta toplandılar. Bunları görünce,12‹Şimdi Filistliler Gilgal'da üzerime yürüyecek; oysa ben RAB'bin yardımını dilememiştim› diye düşündüm. Bu nedenle, yakmalık sunuyu sunma gerekliliğini duydum.››13Samuel, ‹‹Akılsızca davrandın›› dedi, ‹‹Tanrın RAB'bin sana verdiği buyruğa uymadın; yoksa, RAB İsrail üzerinde senin krallığının sonsuza dek sürmesini sağlayacaktı.14Ama artık krallığın sürmeyecek. RAB kendi gönlüne uygun birini arayıp onu kendi halkına önder olarak atamaya kararlı. Çünkü sen RAB'bin buyruğunu tutmadın.››15Bundan sonra Samuel Gilgal'dan ayrılarak Benyaminoğulları'nın Giva Kenti'ne gitti[2]. Saul yanında kalan halkı saydı; yaklaşık altı yüz kişiydi.16Saul, oğlu Yonatan ve yanlarındaki halk Benyaminoğulları'nın bölgesindeki Giva'da kalıyorlardı. Filistliler ise Mikmas'ta ordugah kurmuşlardı.17Akıncılar üç koldan Filistliler'in ordugahından çıktılar. Kollardan biri Şual bölgesindeki Ofra'ya,18biri Beythoron'a, öbürü ise çöle, Sevoyim Vadisi'ne bakan sınıra doğru ilerledi.19Bütün İsrail ülkesinde bir tek demirci yoktu. Filistliler, ‹‹İbraniler kılıç, mızrak yapmasın›› demişlerdi.20Bu nedenle bütün İsrailliler saban demirlerini, kazma, balta ve oraklarını[3] biletmek için Filistliler'e gitmek zorundaydılar.21Saban demiriyle kazmanın bileme fiyatı, şekelin üçte ikisi[4] kadardı. Beller, baltalar, üvendireler için istenilen fiyat ise şekelin üçte biriydi[5].22İşte bu yüzden, savaş sırasında Saul ile Yonatan dışında, yanlarındaki hiç kimsenin elinde kılıç, mızrak yoktu.
Filistliler'e Karşı Savaş
23O sırada Filistliler'in bir kolu Mikmas Geçidi'ne çıkmıştı.
1.Samuel 13
New International Version
Samuel rebukes Saul
1Saul was thirty[1] years old when he became king, and he reigned over Israel for forty-[2] two years. (Elç 13:21)2Saul chose three thousand men from Israel; two thousand were with him at Michmash and in the hill country of Bethel, and a thousand were with Jonathan at Gibeah in Benjamin. The rest of the men he sent back to their homes.3Jonathan attacked the Philistine outpost at Geba, and the Philistines heard about it. Then Saul had the trumpet blown throughout the land and said, ‘Let the Hebrews hear!’4So all Israel heard the news: ‘Saul has attacked the Philistine outpost, and now Israel has become obnoxious to the Philistines.’ And the people were summoned to join Saul at Gilgal.5The Philistines assembled to fight Israel, with three thousand[3] chariots, six thousand charioteers, and soldiers as numerous as the sand on the seashore. They went up and camped at Michmash, east of Beth Aven.6When the Israelites saw that their situation was critical and that their army was hard pressed, they hid in caves and thickets, among the rocks, and in pits and cisterns.7Some Hebrews even crossed the Jordan to the land of Gad and Gilead. Saul remained at Gilgal, and all the troops with him were quaking with fear.8He waited for seven days, the time set by Samuel; but Samuel did not come to Gilgal, and Saul’s men began to scatter.9So he said, ‘Bring me the burnt offering and the fellowship offerings.’ And Saul offered up the burnt offering.10Just as he finished making the offering, Samuel arrived, and Saul went out to greet him.11‘What have you done?’ asked Samuel. Saul replied, ‘When I saw that the men were scattering, and that you did not come at the set time, and that the Philistines were assembling at Michmash,12I thought, “Now the Philistines will come down against me at Gilgal, and I have not sought the Lord’s favour.” So I felt compelled to offer the burnt offering.’13‘You have done a foolish thing,’ Samuel said. ‘You have not kept the command the Lord your God gave you; if you had, he would have established your kingdom over Israel for all time.14But now your kingdom will not endure; the Lord has sought out a man after his own heart and appointed him ruler of his people, because you have not kept the Lord’s command.’15Then Samuel left Gilgal[4] and went up to Gibeah in Benjamin, and Saul counted the men who were with him. They numbered about six hundred.
Israel without weapons
16Saul and his son Jonathan and the men with them were staying in Gibeah[5] of Benjamin, while the Philistines camped at Michmash.17Raiding parties went out from the Philistine camp in three detachments. One turned towards Ophrah in the vicinity of Shual,18another towards Beth Horon, and the third towards the borderland overlooking the Valley of Zeboyim facing the wilderness.19Not a blacksmith could be found in the whole land of Israel, because the Philistines had said, ‘Otherwise the Hebrews will make swords or spears!’20So all Israel went down to the Philistines to have their ploughshares, mattocks, axes and sickles[6] sharpened.21The price was two-thirds of a shekel[7] for sharpening ploughshares and mattocks, and a third of a shekel[8] for sharpening forks and axes and for repointing goads.22So on the day of the battle not a soldier with Saul and Jonathan had a sword or spear in his hand; only Saul and his son Jonathan had them.
Jonathan attacks the Philistines
23Now a detachment of Philistines had gone out to the pass at Michmash.