Özdeyişler 8 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Bilgeliğe Kulak Ver

1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor. 2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o. 3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor: 4 ‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır! 5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar! 6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım. 7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir. 8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı. 9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların. 10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin. 11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz. 12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir. 13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim. 14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim. 15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar. 16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler. 17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur. 18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir. 19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir. 20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm. 21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum. 22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı, 23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım. 24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben. 25-26 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum. 27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde, 28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde, 29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde, 30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum. 31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi. 32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu! 33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları. 34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu! 35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır. 36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››

New International Version

Wisdom’s call

1 Does not wisdom call out? Does not understanding raise her voice? 2 At the highest point along the way, where the paths meet, she takes her stand; 3 beside the gate leading into the city, at the entrance, she cries aloud: 4 ‘To you, O people, I call out; I raise my voice to all humanity. 5 You who are simple, gain prudence; you who are foolish, set your hearts on it.^[1] 6 Listen, for I have trustworthy things to say; I open my lips to speak what is right. 7 My mouth speaks what is true, for my lips detest wickedness. 8 All the words of my mouth are just; none of them is crooked or perverse. 9 To the discerning all of them are right; they are upright to those who have found knowledge. 10 Choose my instruction instead of silver, knowledge rather than choice gold, 11 for wisdom is more precious than rubies, and nothing you desire can compare with her. 12 ‘I, wisdom, dwell together with prudence; I possess knowledge and discretion. 13 To fear the Lord is to hate evil; I hate pride and arrogance, evil behaviour and perverse speech. 14 Counsel and sound judgment are mine; I have insight, I have power. 15 By me kings reign and rulers issue decrees that are just; 16 by me princes govern, and nobles – all who rule on earth.^[2] 17 I love those who love me, and those who seek me find me. 18 With me are riches and honour, enduring wealth and prosperity. 19 My fruit is better than fine gold; what I yield surpasses choice silver. 20 I walk in the way of righteousness, along the paths of justice, 21 bestowing a rich inheritance on those who love me and making their treasuries full. 22 ‘The Lord brought me forth as the first of his works,^[3] before his deeds of old; 23 I was formed long ages ago, at the very beginning, when the world came to be. 24 When there were no watery depths, I was given birth, when there were no springs overflowing with water; 25 before the mountains were settled in place, before the hills, I was given birth, 26 before he made the world or its fields or any of the dust of the earth. 27 I was there when he set the heavens in place, when he marked out the horizon on the face of the deep, 28 when he established the clouds above and fixed securely the fountains of the deep, 29 when he gave the sea its boundary so that the waters would not overstep his command, and when he marked out the foundations of the earth. 30 Then I was constantly^[5] at his side. I was filled with delight day after day, rejoicing always in his presence, 31 rejoicing in his whole world and delighting in the human race. 32 ‘Now then, my children, listen to me; blessed are those who keep my ways. 33 Listen to my instruction and be wise; do not disregard it. 34 Blessed are those who listen to me, watching daily at my doors, waiting at my doorway. 35 For those who find me find life and receive favour from the Lord. 36 But those who fail to find me harm themselves; all who hate me love death.’