1RAB'bin Şeria Irmağı'nın sularını İsrailliler'in önünde, halkın geçişi boyunca nasıl kuruttuğunu duyan batı yakasındaki Amorlu krallarla Akdeniz kıyısındaki Kenanlı krallar, İsrailliler'den ötürü can derdine düştüler; korkudan dizlerinin bağı çözüldü.
Gilgal'daki Sünnet Olayı
2Bu arada RAB, Yeşu'ya şöyle seslendi: ‹‹Kendine taştan bıçaklar yap ve İsrailliler'i eskisi gibi sünnet et.››3Böylece Yeşu taştan yaptığı bıçaklarla İsrailliler'i Givat-Haaralot'ta sünnet etti.4Bunu yapmasının nedeni şuydu: İsrailliler Mısır'dan çıktıklarında savaşabilecek yaştaki bütün erkekler, Mısır'dan çıktıktan sonra çölden geçerken ölmüşlerdi.5Mısır'dan çıkan erkeklerin hepsi sünnetliydi. Ama Mısır'dan çıktıktan sonra yolda, çölde doğan erkeklerin hiçbiri sünnet olmamıştı.6İsrailliler Mısır'dan çıktıklarında savaşacak yaşta olanların tümü ölünceye dek çölde kırk yıl dolaştılar. Çünkü RAB'bin sözünü dinlememişlerdi. RAB bize verilmek üzere atalarımıza söz verdiği süt ve bal akan ülkeyi onlara göstermeyeceğine ant içmişti.7RAB onların yerine çocuklarını yaşattı. Sünnetsiz olan bu çocukları Yeşu sünnet etti. Çünkü yolda sünnet olmamışlardı.8Bütün erkekler sünnet edildikten sonra yaraları iyileşinceye dek ordugahta kaldılar.9RAB Yeşu'ya, ‹‹Mısır'da uğradığınız utancı bugün üzerinizden kaldırdım›› dedi. Bugün de oraya Gilgal[1] denmesinin nedeni budur.10Gilgal'da, Eriha ovalarında konaklamış olan İsrail halkı, ayın on dördüncü gününün akşamı Fısıh Bayramı'nı kutladı.11Bayramın ertesi günü, tam o gün, ülkenin ürününden mayasız ekmek yaptılar ve kavrulmuş başak yediler.12Ülkenin ürününden yemeleri üzerine ertesi gün man kesildi. Man kesilince İsrailliler o yıl Kenan topraklarının ürünüyle beslendiler.
Eriha'nın Düşüşü
13Yeşu Eriha'nın yakınındaydı. Başını kaldırınca önünde, kılıcını çekmiş bir adam gördü. Ona yaklaşarak, ‹‹Sen bizden misin, karşı taraftan mı?›› diye sordu.14Adam, ‹‹Hiçbiri›› dedi, ‹‹Ben RAB'bin ordusunun komutanıyım. Şimdi geldim.›› O zaman Yeşu yüzüstü yere kapanıp ona tapındı. ‹‹Efendimin kuluna buyruğu nedir?›› diye sordu.15RAB'bin ordusunun komutanı, ‹‹Çarığını çıkar›› dedi, ‹‹Çünkü bastığın yer kutsaldır.›› Yeşu söyleneni yaptı.
Yeşu 5
English Standard Version
The New Generation Circumcised
1As soon as all the kings of the Amorites who were beyond the Jordan to the west, and all the kings of the Canaanites who were by the sea, heard that the Lord had dried up the waters of the Jordan for the people of Israel until they had crossed over, their hearts melted and there was no longer any spirit in them because of the people of Israel. (Çık 15:14; Say 13:29; Yşu 2:11; 1 Kr 10:5)2At that time the Lord said to Joshua, “Make flint knives and circumcise the sons of Israel a second time.” (Çık 4:25)3So Joshua made flint knives and circumcised the sons of Israel at Gibeath-haaraloth.[1]4And this is the reason why Joshua circumcised them: all the males of the people who came out of Egypt, all the men of war, had died in the wilderness on the way after they had come out of Egypt. (Say 14:29; Say 26:64; Yas 2:16; Mez 106:26; 1 Ko 10:5; İbr 3:17)5Though all the people who came out had been circumcised, yet all the people who were born on the way in the wilderness after they had come out of Egypt had not been circumcised.6For the people of Israel walked forty years in the wilderness, until all the nation, the men of war who came out of Egypt, perished, because they did not obey the voice of the Lord; the Lord swore to them that he would not let them see the land that the Lord had sworn to their fathers to give to us, a land flowing with milk and honey. (Çık 3:8; Say 14:23; Say 14:33; Yas 1:3; Yas 2:7; Yas 2:14; Yas 8:4; Mez 95:10; Mez 95:11; İbr 3:11)7So it was their children, whom he raised up in their place, that Joshua circumcised. For they were uncircumcised, because they had not been circumcised on the way. (Say 14:31; Yas 1:39)8When the circumcising of the whole nation was finished, they remained in their places in the camp until they were healed.9And the Lord said to Joshua, “Today I have rolled away the reproach of Egypt from you.” And so the name of that place is called Gilgal[2] to this day. (Yar 34:14; Yşu 4:19)
First Passover in Canaan
10While the people of Israel were encamped at Gilgal, they kept the Passover on the fourteenth day of the month in the evening on the plains of Jericho. (Çık 12:6; Say 9:5)11And the day after the Passover, on that very day, they ate of the produce of the land, unleavened cakes and parched grain.12And the manna ceased the day after they ate of the produce of the land. And there was no longer manna for the people of Israel, but they ate of the fruit of the land of Canaan that year. (Çık 16:35)
The Commander of the Lord’s Army
13When Joshua was by Jericho, he lifted up his eyes and looked, and behold, a man was standing before him with his drawn sword in his hand. And Joshua went to him and said to him, “Are you for us, or for our adversaries?” (Yar 18:2; Yar 32:24; Çık 23:20; Çık 23:23; Say 22:23; Say 22:31; Elç 1:10)14And he said, “No; but I am the commander of the army of the Lord. Now I have come.” And Joshua fell on his face to the earth and worshiped[3] and said to him, “What does my lord say to his servant?” (Yar 17:3)15And the commander of the Lord’s army said to Joshua, “Take off your sandals from your feet, for the place where you are standing is holy.” And Joshua did so. (Çık 3:5; Elç 7:33)